It all started with a DARE. ᴼ ᴺ ᴳ ᴼ ᴵ ᴺ ᴳ

Chapter 8 ♥

It all started with a DARE ♥ by Lurobinus. ツ

A/N: UNA PO SA LAHAT, ITONG CHAPTER NA ITO AY MAIGSI DAHIL IKEKWENTO KO LANG DITO ANG NANGYARE KUNG BAKIT DI NA NAGSASABI NG MILADY OR WHATSOEVER ANG MGA BUTLERS NIYA. FRIENDS NA KAYA SILA O DAHIL GOOD VIBES LANG SI VIVI? MALALAMAN NIYO YAN SA CHAPTER NA ITO.

LEZZ, START. ღ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~FLASHBACK~

Bago ako maglog-in sa FB account ko. Kumatok yung mga lalake sa bedroom ko..

*Knock knock*

"Come in"

"Milady.. Gusto po namin humingi ng tawad sa lahat ng kasalanan namin." -Zoro.

Lumalambot ang puso ko. Para bang, iba yung nararamdaman ko. Gusto ko talaga makipagkaibigan sa kanila. Kaso hirap ako sa ganyan e. Nature ko na kasi ang pagiging MATARAY, MASUNGIT, NAKAKATAKOT, HIGH-TEMPER, MAYABANG, at SNOB.

Di ko alam kung pano babaguhin yun kasi since 1st year ganun na ang trato ko sa lahat. Lahat natatakot sakin yung iba naninira sakin. Wala akong tapat na kaibigan kaya since na nangyare yun, yung mga gustong makipagkaibigan sakin, tinatanggihan ko kasi alam kong sisirain lang nila ang buhay ko at hahawaan nila ako ng pagKALAN nila. KALANDIAN. =______=

Dumating si Nic sa buhay ko.. Nung una, tinanggihan ko siya pero hindi siya tumigil sa pag-aya sakin na maging kaibigan niya at sumama sa grupo nila. Natuwa ako kasi siya lang ang gumawa nun. Naramdaman ko yung pagkasincere niya na maging kaibigan ako..

Pumayag ako after ng 39th niyang paginvite sakin. Tandang tanda ko pa, diba. ^^ Bale she's been rejected by me, 38th times. Tinanggap ko sya kahit na ayaw ko kasi ayaw ko sa mga taong plastik at malandi. Isa siya dun, pero dahil sincere siya pumayag ako pero hanggang friend lang.

"Ahm, Milady?" -Ray.

"Ay sorry." Biglang kong narealize na I was spacing out.

"Ahmmm, so?" -Ace.

"H-ha? What did you say?" -Me.

"We would like to ask for your forgiveness and we would like to be one of your friends. Starting today." -butlers. Partida para ulit silang choir kasi sabay sabay nila iyon sinabi.

"Oh." -Me, Speechless. =_____= Di ko alam kung matutuwa ako o hindi. Pero satingin ko natutuwa ako kasi nafefeel kong ngumingiti ako. Akalain mo yun, yung mga mokong na ito friendly? Nanlambot talaga puso ko. Sabi ng isipan ko...

Tarayan mo sila.. They don't deserve it..

Sabi ng puso ko..

Yes, forgive them.. It's your chance to be friends with them. At dahil mas sinusunod ko ang puso ko, ayun pumayag ako.

"Uhm, S-sige." 

"Talaga?!" Tuwang tuwa si Ray sa sinabi ko at muntik na niya akong yakapin pero bigla siyang binatukan ni Zoro.

Well, I just chuckled because nakakatuwa talaga sila.

Nagulat ako sa sarili ko, ambilis ko sila maging kaibigan. Alam niyo kung bakit ako pumayag? Yun ay dahil sa lahat ng naging utusan namin dito sa bahay, sila ang kauna-unahang naglakas loob na kumausap sakin at humingi ng permiso ko para maging kaibigan nila. :)

"As a sign of our friendship, don't be too much respectful to me. Just call me Vi and act as my real friend. But don't forget to follow my orders okay?!" -Me. :D

"Yup Vi!" -Ace.

"Sige Vi asahan mo yan." -Zoro with wide grin.

"Yeah, Vi." -Ray with matching wink.

 Dun nagsimula kung bakit parang naging close kaming tatlo.. pero take note di pa kami CLOSE, magiging palang. Okay?  Anyhoooo, I'm looking forward to it. Sana maging masaya ako bilang kaibigan nila. Hindi naman malalandi at plastik etong mga lalakeng to. Tsaka naniniwala ako sa kasabihang...

"When you're with the girls, MORE drama. When you're with the boys, LESS drama."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 NOTE: Short diba? Sabi ko sainyo e. Yan po yung reason kung bakit yun ang nangyare sa previous chapter.  Well, please continue reading. Thankyouuuusomuch! ♥

 Dedicated sa sarili ko. Adik lang eh. :') Wag niyo po ako gayahin. xD

Tignan niyo yung right picture. ---> Si Rayleigh po yan. Isa sa butlers ni Vivi. For short, Ray nalang ang itawag niyo sakanya. Gwafuuuuuuu noh? :">

-Author. ツ