BİZİ AYIRAN ÇİZGİ
🖇️
09.03.2024
Hey, selam. Oy vermeyi unutma olur mu? Desteğini görmek beni çok mutlu ediyor. Görmemekse çok üzüyor. 🤍
İyi okumalar.
Redd - Bugün Herkes Ölsün İstedim
Taylor Swift - Tolerate it
"Canavarlarla savaşan kişi kendisinin de bir canavara dönüşmemesine dikkat etmelidir."
Friedrich Nietzsche
🖇️
BÖLÜM 6: "ASLANIN PENÇESİNDE."
Bir mezar kazdım eşeleye eşeleye. Tırnak uçlarıma dolan toprak gözyaşlarımı kuruttu ölünün arkasından ağlanmaz diye. Oysa mezar da benim içindi hüzün de. Bu yüzdendir hiç ağlamayışım belki de. Arsız bir çocuk gibi sırt çevirmişimdir düzene. Bir alışverişse bu şayet, Tanrı benden gözyaşlarımı alırken göğsümdeki boşluğa bir taş yerleştirmiş kalbim yerine. Kabul etmişim ben de, beni dünyaya getiren de farksız değil nihayetinde. Yüksünmedim hiç taşla yaşanır mı diye ama hep kaçıldım sanki taşımı yerinden söküp onlara fırlatabilirim diye. Halbuki ötekisiydim ben tüm hikâyelerin, taşlanan yağmalanan bendim. Küfür bendim, küfredilen bendim. Sevilmedim yine. İtildim. Sonunda çemberin dışına kaydığımda tüm çizgilerden nefret ediyorum diye hak edendim ama yemin ettim, içine alınmadığım tüm sınırları yok edecektim. Sevgi de bir sınırdır eğer görebilirsen, seni dört odacıklı bir eve hapseden. Ve belki de bu yüzden, tiksindim tüm iyi niyetli sevgilerden.
Derin bir nefes aldım göğsümü titreten.
Ne hissedeceğimi bilmiyordum. Daha doğrusu tüm bunlar yaşanırken ve tüm bu karmaşanın tam ortasındaki kişiyken olayların hangi birine tepki vereceğimi hangi birini yok sayacağımı bilmiyordum. Hepsiyle baş edemezdim. Hepsini alıp zihnimin içinde yaşatamazdım. O kadar da güçlü değildim. Bir yandan sinsi sinsi beynimin kıvrımlarında dolaşan şüphe tohumuyla etrafa kuşku dolu bakışlar atıyor, beni hipnotize etmesini çaresizce izliyor; diğer yandansa itham edildiğim şeylere duyduğum nefretle herkese ve her şeye zarar vermek istiyordum. Bu beni tüketirdi, biliyordum. Çünkü ben şimdiye dek çalıların arasında zararsızca süzülen bir sürüngendim, şimdiyse zehrimi akıtmam isteniyordu sanki benden.
Emniyetten çıkıp merdiven basamaklarını öfke dolu soluklarımla indikten sonra bahçeden caddeye karıştım ve çantamdaki telefonuma uzandım aklıma gelen şeyle. Hızlı birkaç parmak hareketiyle Vaha'yı arayıp telefonu kulağıma götürdüm. Yoldan geçen araçlar arasında kendime bir taksi ararken çok geçmeden Vaha telefonu açtı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZİ AYIRAN ÇİZGİ
Novela Juvenil"Kalbin yok mu senin?" "Yok." "Kaburgalarının arasında kocaman bir boşlukla dolaşıyorsun öyleyse kalp diye." "Bir adı var." "Unuttuğun bir adı..." "Hiç unutmadım." "BİR ZÜMRÜT YEŞİLİ ÖLÜM" serisi.