"Kalbin yok mu senin?"
"Yok."
"Kaburgalarının arasında kocaman bir boşlukla dolaşıyorsun öyleyse kalp diye."
"Bir adı var."
"Unuttuğun bir adı..."
"Hiç unutmadım."
"BİR ZÜMRÜT YEŞİLİ ÖLÜM" serisi.
Selamlar. Ufak bir aranın ardından tekrar beraberiz. Gecikme için üzgünüm, vizelerimle boğuşuyordum. Artık tüm odağım hikâyede, sık sık yeni bölümlerle buluşacağız. 🥹🫶🏻
Oy vermeyi unutma lütfen, desteğin benim için önemli. 🤍
İyi okumalar.
Redd - Artık Melek Değilim
Sezen Aksu - La'l
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Dünyada hiç kimseye fazla bağlanmayın. Gölgeniz bile karanlık bastığında sizi terk eder."
Lâ-Edri (Anonim)
🖇
BÖLÜM 10: "ŞEYTANIN ÇOCUKLARINDAN BİRİ."
Avucumun içini üşüten soğuk demir kapıyı ittirerek apartmandan içeri girdim ve merdivenleri ağır aksak adımlarla kaç dakikada aştığımı bilmeden çıkarak daire kapımın önünde durdum. İçimde dolduramadığım o boşluk hissiyle beraber zile bastım ancak tam o an Vaha'nın kapıyı açamayacağını hatırladım. Oysa hiç unutmazdım. Gözlerimi kısarak çantamdan anahtarlarımı çıkarttım, kapıyı oldukça sessiz bir şekilde açtım ancak kenarını sürgüsünden ayıran benim gücüm olmadı. Kapı aniden sonuna kadar aralandığında korkuyla yerimde sıçradım, birkaç saniye bile sürmeden karşımda Vaha'yı görünce derin bir nefes aldım. O da korkmamı beklemiyor olacaktı ki bir anlığına şaşırsa da sonra hafifçe tebessüm etti hâlime. Kapı eşiğinde bekleyen güçsüz bedenimi pervaza yaslayıp gözlerine baktım. Birkaç adım uzağımda, vestiyerin hemen yanındaki duvarın bitiş noktasındaydı. Elinde bir bira şişesiyle gözlerime bakıyordu bir şey demem için. Ancak ben sustum. Tamamen içeri girip kapıyı arkamdan kapattım ve avucumdaki anahtarı vestiyere fırlattım.
"Kraliçem yorgun, çok mu üzdüler onu?" diye mırıldandığında gülümsedim burukça.
"Hırpalayıcı bir gündü." Ağız içinden gevelemiştim. "Uykum var, uyumak istiyorum."
Birasından bir yudum aldı. "Hım... İnsani duygular... Bugün gerçekten ağzına sıçmış."
Üzerimdeki paltomu çıkarıp kenara bırakırken Vaha'nın söylediklerini es geçtim çünkü gerçekten öyleydi fakat duygusuzluğuma vurduğu dem içimde bir süre durdu. "Ayaktasın, hiçbir kurdun başına bir şey gelmemiştir umarım," dedim, şaşkınlıkla. "Bu sıralar çok sık yapıyorsun bunu, sürprizlere açık bir insan olmadığımı biliyorsun."
