Askerin Hemşiresi

2. Geçmişin izleri

Selamlar💗
Yeni bölüme hepimiz hoşgeldik.

Iyi okumlara. Soru ve görüşlerinizi mutlaka belirtin eğer varsa, eğer yoksada yıldızı parlatıp geçin.🌸

Arkada çalan beat müzik ile herkes delicesine eğlenirken masada Hayat, Deniz ben ve Hasret kalmıştık sadece. Hayat Denize kafasını yaslamış beraber konuşuyorlardı. Ses çok yüksek olduğu için karşımızda konuşanları duymuyorduk.

Ara ara gözlerim Hasrete takılıyordu. Gözleri yaşlıydı, ne zaman baksam bir yere dalmış gözleri doluyordu. Üçüncü denk gelişte elimi omuzuna yerleştirmek için kaldırdığımda en az bir dakika öyle kaldım. Ona nasıl dokunacağımı bilemedim.

En sonunda elimi bileğine yerleştirdiğimde irkilmişti.

"Iyi misin? Korkutmak istememiştim."

"Sorun değil. Ben dalmıştım bu yüzden şey oldu biraz...
Kusura bakma ya gerçekten bu gün pek günümde değilim. Ben gitsem iyi olacak sanırım."

Yanımdan dalgın dalgın kalktığında Alinin yanına gittiğini gördüm. Oturduğu yere baktığımda Hasretin çantasının burada olduğunu farketmiştim. Kafamı Alinin olduğu yere çevirdiğimde Hasret'in çoktan gitmiş olduğunu farkettim. Çantasını elime aldığım gibi çıktım Mekandan.

Dalgın Dalgın yürüyen Hasretin arkasında Timden çokça denk geldiğim ama pek haz etmediğim Gökhan'ı peşine takılı vaziyette gördüm ve onların peşinden gittim. Gökhanın yürüyüşünden çıkardığım kadarıyla leş gibi içmişti.

"Şşşş Bi bak buraya."

"Sana diyorum kızım"

Hasret sanırım o kadar dalgındı ki arkasında içmiş bir şekilde laf atan adamı duymuyordu bile. Gökhanın sertçe Hasretin kolunu çekmesiyle ona istemediği kadar yakın olması bir olmuştu.

"Lan bak diyoruz değil mi!"

"Ne yapıyorsun ya bırak beni?!"

"G-Gökhan?"

"Ne oldu? Abini tanımadın mı? Ha Hasret? Evden gittin Rest çektin diye soyadımızı lekelemene izin mi verecrktim?"

"Gökhan saçmalama. Içmişsin zaten kendinde değilsin. Bırak kolumu lütfen canımı yakıyorsun."

"Bu sefer o kadar kolay değil Hasret."

"Gökhan bırak! Istemiyorum ya ne seni nede o çatlak aileyi, neyi anlamıyorsun? Ben sizden değilim."

"Gökhan canım acıyor kolumu bırak!"

"Bırak Kızın kolunu Gökhan!"

Daha fazla kızı rahatsız etmesine dayanamayıp araya girdim. Ikisinin gözleri bana döndüğünde Gökhan çok daha fazla sinirlenmişti çünkü benimde ondan haz etmediğim gibi o da benden etmiyordu.

"Sana ne oluyor Kara? Bak işine!"

"Bak Gökhan kız sana canım acıyor diyor-"

"Diyorsa diyor sana ne lan? Sen ne karışıyorsun baksana olm işine!"

Bardağı taşıran son damlaydı bu söylediği. Bir tane yapıştırmam ile yere yığılmıştı zaten alkolün etkisiyle iyice işlev görmez olmuştu.

Hasretin kolundan tutup onu benim arabamın oraya getirdim. Sesiz ağlama seslerini duyana kadar Gökhanın morarttığı kolunu sıkı tuttuğumun ve canını yaktığımın farkında değildim.

"Hasret özür dilerim, amacım seni oradan hemen uzaklaştırmaktı. Canını yakmak değil."

"Sorun değil Komutan. Ben alışığım zaten, ayrıca Amcam gibisin. O da böyle korumacı."