Askerin Hemşiresi

5. Benimle Gel

Iki sevgili önde otururken Hasret ile Savaş biri sağ tarafta diğeri sol tarafta ortaları boş bir şekilde oturuyorlardı. Hasret başını cama yaslamış dışarıyı seyrederken Savaş ara ara Hasreti yokluyordu bakışlarıyla.

"Baran, aşkım şu benzinliğe girermisin ya çok oturduk biraz ayaklanalım."

"Tabi hayatım, arkadakiler
sizin için uygun mu?"

"Evet geçin siz."

Istasyona geçtiklerinde Baran ve Rümeysa arabadan çoktan uzaklaşmıştı. Hasret daha güçsüzlük hissi ile arabadan güç bela çıkmaya çalışırken yine kurtarıcısı Savaş olmuştu.

Araba kapısına tutunarak kendini havaya çekmek isteyen Hasretin belinde bir El hissetmesi ile irkilmesi aynı anda olmuştu. Savaşın boyu bir hayli uzun olduğu için Hasret göğe bakar gibi Savaşın gözlerine bakıyordu.

"Korkma, ayaklarında ağrı var mı?"

"Hayır yok sadece kendimi oldukça güçsüz hissediyorum"

"Anatomideki sebebini sen daha iyi biliyorsundur ama bir ilaç ile halledebiliriz, yan etkisi uyumak olabilir"

"Şuanda sadece uyumak istiyorum."

"Bekle burada."

Baranların peșinde giderek su almaya gitmişti Savaş.

Elinde ilaç şeridi ve su ile benzinlikten Baran ile Rümeysayla çıkarken Hasretin camdan nasıl boynundaki morluklara baktığını üçü birden farkettiler.

"Savaş bu kızı kim bu hale getirdi?"

"Evet ya ben Hasreti en son abisi öldürmeye çalışmışken böyle görmüştüm."

"Nasıl geçmişte de mi denemişti?"

"Evet hemde bir çok kez. Gökhan başaramadıkça daha çok azgınlaşıp bir öncekinden daha çok zarar vermek istiyor Hasrete. Saplantı olmuş onunkisi artık, Hasrette annesini kaybetti ve o günden beri kimsesiz kaldı bu kız ama o ... neyse devamını getirmeyeceğim düşündükçe cinlerim tepemde tepişiyor."

"Rümeysam bi izin mi versek Savaş bize olanları anlatsa.?"

"He tamam Pardon."

"Gökhan bir it tutmuş kızın evine girmiş, amaç canına kastetmek ama ondan önce, off kızı tecavüz etmeye çalışıyordu ben geldiğimde."

"Vay şerefsiz ya insan keni kardeşine bunu nasıl yapar?"

"Ah güzel Hasretim ya bahtıda gözleri gibi kara kızım. Savaş sen gittikten sonra bu kıza etmediklerini bırakmadılar ve tek suçu senin yanında durup seni savunması. Bunu sana aşık olduğu için yapmamıştı gerçekten haklı olduğun için yapmıştı. Ona ne gözle bakıyorsun bilmiyorum ama Hasret seni seviyor, sende onu üzme lütfen bizden başka kimsesi yok."

"Aşkım Savaş ne yapacağını bilir. Gelin daha fazla yanlız bırakmayalım Hasreti."

Rümeysanın dediklerinden sonra Savaşın içinde bütün düşünceler dolanıyordu Hasret hakkında. Sevilmeyi, değer görmeyi, mutlu olmayı fazlasıyla hakkeden bir Kızdı Hasret ve görünen oydu ki daha gençliğini yaşayamadan büyümüş onca şeye tek başına göğüs germek zorunda bırakılmıştı, kimsesizleştirilmişti adeta.