ပထအႀကိမ္ ရင္ခုန္းမႈက ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈေတြပါဝင္ခဲ့တယ္
မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိသိနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ အရာေတြထဲမွာ သူမရဲ႕ အခ်စ္ေတြပါခဲ့တယ္
သူမ အေပၚဖြင့္မေျပာရဲဘူး ဘာလို႔ဆို သူမကို
မိန္းေကလးခ်င္း ခ်စ္တာကိုဘယ္လိုျမင္သလဲလို႔ သြယ္ ေမးဖူးသည္ သူမက
"သဘာဝကို လြန္ဆန္တာ ငါေတာ့ သေဘာမက်ဘူးတဲ့ေလ"
သြယ့္ အျဖစ္က ပြဲမစခင္ကတည္းက ႐ွဴံးေနၿပီေလ
သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းပဲေပါ႔ေလ
"သြယ္ ငါ'ကို' နဲ႔ေတြ႕ခ်င္တယ္ကူညီပါဟာ"
"နင္ကလည္း နင့္အိမ္က သိရင္ သတ္မွာေပါ႔"
"သူဒီေန႔ ေက်ာင္းမလားဘူးဟ ေနမ်ားမေကာင္းဘူးလား မသိဘူး စိတ္ပူတယ္ဟ"
ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူက သူခ်စ္ရတဲ့သူကို စိတ္ပူတဲ့အေၾကာင္းေျပာတဲ့ ရင္ထဲမွာ ေအာင့္သက္သက္ႀကီးေပါ႔
"အင္းပါ ညေနေက်ာင္းဆင္းရင္ အဲ့ဘက္ စာအုပ္သြားဝယ္သလိုလိုနဲ႔ သြားၾကမယ္"
"အင္းေက်းဇူး မိုင္ဘတ္ဖရန္႔ေလး"
"ေတာ္ပါ မိရွင္းသန္႔ရယ္"
ေႏြရွင္းသန္႔နဲ႔ သြယ္က မိဘေတြအခ်င္းခ်င္းရင္းႏွီးရာကေန ခင္လာၾကတာ ၇ႏွစ္ သမီးေတြေလာက္ကေပါ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးတာဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ သြယ့္ဘက္က အျဖဴေရာင္ေမတၱာေတြက တေျဖးေျဖး အေရာင္ေျပာင္းလာသည္
သို႔ေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ စည္းေလးပ်က္သြားမွာဆိုးတာရယ္ သူမက မိန္းကေလးခ်င္း စိတ္မဝင္စားဘူးဆိုတာရယ္ေၾကာင့္ သြယ္ဖရန္႔ဇုန္ထဲကေန ထြက္လို႔မရေပ
သြယ္တို႔ ၈တန္းႏွစ္မွာ ရွင္းသန္႔က အတန္းေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ မင္းခန္႔ပိုင္ နဲ႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကသည္ သူတို႔ခ်စ္သူျဖစ္ၾကၿပီး ခ်ိန္းေတြ႕ရဖို႔ သြယ္က ရင္နာနာနဲ႔ ကူညီရသည္
"သြယ္ ၿပီးၿပီလား ျမန္ျမန္လုပ္ဟာ"
"ေအ့ပါ ဒီတစ္ပုဒ္ပဲက်န္ေတာ့တာ"
"ျမန္ျမန္လုပ္ဟ"
"နင္ကလဲ ၈တန္းအစိုးရစစ္က အေရးႀကီးပါတယ္ဆို ျမန္ျမန္လုပ္လို႔မွ မရတာ "
YOU ARE READING
ဒုတိယ အကြိမ် ရင်ခုန်ခြင်း
Romance"နင် အိမ်ထောင် ထပ်မပြုသေးဘူးလား" "အင်း နင့်သမီးကို စောင့်နေတာလေ"
