KELEBEK SİSTEMİ

Mezuniyet

Hayırlı sahurlar diyerek giriyorum. Saat olmuş 4 çünkü.

Bu bölüm arkadaşlar şöyle. Her kestiğim yer farklı bir anı yani ilerleyen günlerden alınmış bir şekilde ilerliyoruz. Yavaştan sona yaklaşarak...

Yani buradan buraya ne alaka demeyin. Her anıdan kısa kısa kalsın istedim.

Bu arada takipçi sayımız bir türlü artmadı, bu kitaptan sonra daha güzel hikâyelerimiz olacak oysa kiii

O zaman keyifli okumalar..

Bölüm Şarkısı: Skapova - Neden Bu Kadar Güzelsin?

KELEBEK SİSTEMİ 22.BÖLÜM

Bu sene son senem olduğu için deli gibi ders çalışıyordum. Eksik konum olmasa da ufacık bir hatamda onu düzeltemeye çalışıyordum.

Günlerim ders çalışmakla geçerken, Doğuhan ile artık kısıtlı zamanlarda görüşüyorduk.

Sınav sonuçları açıklanmıştı, Doğuhan yüksek puanlı bir üniversite kazanmıştı. Aynı zamanda aldığı iyi bir teklif ile şuan milli bir voleybol takımındaydı, üniversitesi de mesleğini geliştirebileceği şekildeydi.

Sık sık antrenman çıkışları bize geliyordu. Beraber vakit geçiriyorduk ama bugün ben gidecektim.

Hem antrenmanlarını izlememi çok istiyordu Doğuhan. Kendisi takımın kaptanıydı.

Evden çıkarken, babamın 18. Yaş günümde aldığı arabaya binerek yola çıkmıştım.

İçeri girdiğimde onlarında ısınmaya başladığını fark etmiştim. Daha antrenörleri gelmediği için sahaya doğru ilerledim.

Takım arkadaşlarından Efe ve Mervan beni görmesiyle hafif Doğuhan'ı dürtmüşlerdi.

Doğuhan'ın bakışları hızla bana dönerken adımlarımı hızlandırmış, kollarımı boynuna dolamıştım.

"Sevgilim.." diyerek geri çekilmiş dudaklarına küçük bir öpücük bırakmıştım.

Gözleri anında parlarken, dağılmış saçları ile gözüme fazlasıyla çekici gelmişti.

"Bebeğim, hoş geldin." Dediğinde elini yanağıma koyarak dudaklarımdan öpmüştü.

Geri çekildiğimiz de takımdakilerin arkasını bize döndüğünü görmüştüm.

"Hoş buldum, aşkım. Hoş buldum. Seni izlemeye geldim!" Diyerek sonda gülerek ona bakmıştım.

Yüzü daha fazla güldüğünde bende sevinmiştim.

"Koç şimdi gelir güzelim, en öne geç. Antrenman bitince beraber bana geçeceğiz." Dediğinde ağzımı açamadan sahaya dönmüştü.

Onu onaylayarak en önde oturduğum da giydiğim hırkayı çıkarıp kenara koymuştum. Forma giymiştim ve arkasında Doğuhan'ın adı yazıyordu.

Onu alkışladığım da sırtımı çevirmiştim. Tüm salonu gür kahkahalar doldurduğunda bende gülmüştüm.

"Yengeme bak be helal!" Diyen Oktay'dı. Ona da el salladığım da Doğuhan'ın bana olan bakışlarına daha fazla dayanamadan kafamı eğmiştim.

Onunda gülme sesi kulağıma geldiğinde koçun da gelmesiyle herkes suspus kesilmişti.

Ben dikkatle onları izlemeye başlarken, nefesim kesiliyordu.