HALEL

Gizli plan işliyor..

Alisa Arslan ağzından

Eşyalarımızı topladığımız gibi hızlıca otelden çıktık. Alevin çağırdığı adamlardan birisi gelip cansız bedenleri yangın merdiveninden çıkarmayı başarmıştı. Arabaya bindigim gibi hızlıca otelden uzaklaştık. Sahil kenarına çekip kafamı direksiyona yasladım.

Omzuma elini atan Alev ile kafamı olduğu yerden kaldırdım.

" Yenge iyi misin ? "

" Alev ben.. ben naptım az önce ? "

" Gerekeni yaptın yenge, sen yapmazsan onlar seni öldüreceklerdi. Sen kendini korudun. Ateş Arslan'ın karısı gibi davrandın! Kendini sakın suçlu hissetme. "

Sulu gözlerimle aleve baktım.

" Ben katil oldum.. ben en nefret ettiğim şeyi elime aldım. "

" Yenge.. yapmak zorundaydın. "

Çalan telefon ile konuşmamız yarım kaldı. Çalan telefonu Alev cevapladı.

" Teşekkür ederim Ali. Bu durumdan abimin haberi olmayacak. Otele gidip hızlıca kamera kayıtlarını silin. Susmaları için para bile teklif edin. "

Aldığı cevap üzerine :

" Tamam, tekrar teşekkür ederim. "

Alev elimi tekrar tuttu.

" Konağa gidelim. İyi değilsin yenge. "

Ağlayan gözlerle tekrar baktım.

" Ben abin gibi oldum. "

Elleriyle hem göz yaşlarımı siliyor hemde saçlarımı geriye doğru atıyordu.

" Sen kendini korudun yenge. Yapmak zorundaydın. "

Arkama doğru yaslandıgımda elim boğazıma gitti. Sanki boğuluyor gibiydim. Aklıma ateşin beni ilk eve götürüşü geldi. Herşey o an başladı. Belkide o gün kaçsaydım herşey farklı olabilirdi. Migdem yanmaya başladıgında elimle baskı uygulayarak acısını dindirmeye çalıştım.

" Yenge arabayı ben kullayanayım istersen. "

" Olur. "

Kapıyı açıp yan koltuğa oturdum. Alev direksiyon'a geçtiği gibi hızlıca konağa doğru sürmeye başladı.

" Alev, çok ağrım var! Hastaneye götür beni! "

Alev bana korkulu gözlerle bakarken elimi tutarak destek olmaya çalıştı.

" Az daha sabret yenge! "

Hastaneye ulaştığımızda sedyeyle gelen bir kaç hemşire ile sedyeye uzandım. Îki büklüm olana kadar kendimi kastım. Direk müdahaleye başlayan hemşireler karnıma dokunduklarında dudağımdan çıkan acı inlemeler alevi daha'da korkuttu.

Koluma yavaşça sokulan iğne ile kendimden geçmiştim.

Yarım saat sonra..

Gözlerim boğuk boğuk açılırken alevin sesi ile kendimi daha güvende hissettim.

" Yenge! iyi misin ? "

Gözlerim daha iyi açıldığında hastane odasında yattığımı fark ettim.

" Noldu bana Alev ? "

" Sakinleştirici verdiler yenge. Doktor birazdan gelir zaten. "

Odaya giren doktor ile soracağım soru yarım kalmıştı.

" Alisa hanım.. geçmiş olsun. "

" Sağ olun. Neyim var doktor bey ? "

Bir yandan elimle karnımı tutuyordum.