PT ( 15 )

144 15 2
                                    

(Zaw)


"ဆြန္းမင္း ပန္းခင္းဆီသြားရေအာင္ေလ"

"ဟုတ္"

နွစ္ေယာက္သား ပန္းခင္းရွိတဲ့ဆီကို ေလ်ွာက္လာရင္း
ပန္းခင္းရဲ႕အလယ္ထဲကိုေရာက္လာေလၿပီ

မင္ဟိုက ထုံးစံအတိုင္း ပန္းတစ္ပြင့္ကိုယူလိုက္ရင္း ေလထဲ
မႈတ္ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္ ဒီတစ္ခါလည္း ဆုေတာင္းကအရင္လိုပါဘဲ သူေတာင္းဆုေခြၽသမ်ွ ဆြန္းမင္း
ဘဲျဖစ္ေနခဲ့တာကို

"ေဟ်ာင္း"

"ေျပာေလ ဆြန္းမင္း"

"ကိုယ့္ဆုေတာင္းကို သူမ်ားကိုေပးသိရင္ ဆုေတာင္းမျပည့္
တတ္ဘူးဆို"

"အင္း ကိုယ္လည္းအဲ့လိုၾကားဖူးတာဘဲ"

ဆြန္းမင္းက ပန္းတစ္ပြင့္ယူကာ ေလထဲမႈတ္ထုတ္ဆုေတာင္း
လိုက္သည္။

"ဘာေတြဆုေတာင္းတာလဲ ဆြန္းမင္း"

"ဒါဆို ေဟ်ာင္းကေရာ ဘာဆုေတာင္းတာလဲ"

မင္ဟိုက ဖြဖြကေလး ျပဳံးလိုက္ရင္း ပန္းခင္းတစ္ေလ်ွာက္
ကိုေငးရင္း လြင့္ေျမာေနတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြကိုေငးတယ္

"အတိအက်ေတာ့ေျပာမျပခ်င္ဘူး ဒါေပမဲ့ ေဟ်ာင္းဆုေတာင္း
လာခဲ့သမ်ွ မင္းအေၾကာင္းေတြႀကီးဘဲ ဆြန္းမင္း"

မင္ဟိုဟာ အၿမဲတမ္း ဆြန္းမင္းကိုဘဲနွလုံးသားထဲထည့္သိမ္း
ထားရင္း ဆုေတာင္းတစ္ခုထဲကိုဘဲ ဆုေတာင္းခဲ့တာ

"ကြၽန္ေတာ္လည္း အတိအက်မဟုတ္ေပမဲ့ ေဟ်ာင္းနဲ႔ပတ္
သတ္တဲ့ ဆုေတာင္းပါဘဲ"

မင္ဟိုက မ်က္ဝန္းေတြက ဆြန္းမင္းဆီေရာက္လာေတာ့
သူ႔ကိုေငးလ်က္ရွိေနတဲ့ ဆြန္းမင္းမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ဆုံသည္။

"အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၿပီလား"

"အင္း ဒါေပမဲ့လည္း မျပန္ခ်င္ေသးဘူး ေဟ်ာင္းကေရာ"

"ကိုယ္က ျပန္ခ်င္တယ္"

"ဘာလို႔လဲ"

"ျပန္မွ မဂၤလာျမန္ျမန္ေဆာင္ရမွာေလ"

"ဒီေဟ်ာင္းနဲ႔ေတာ့"

ဆြန္းမင္းက ရယ္ေတာ့ မင္ဟိုကပါ လိုက္ရယ္သည္
တျခားအရာေတြစိတ္မဝင္စားဘူး ဒီတိုင္း ကိုယ္ခ်စ္ေနတဲ့
ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ျဖစ္တည္မႈနဲ႔ခံစားခ်က္ကိုဘဲ စိတ္ဝင္စားတယ္

The way you beside meWhere stories live. Discover now