PT ( 7 )

156 15 4
                                    

( Zawgyi )

"ကင္မ္ဆြန္းမင္း အရမ္းႀကီးမူးေအာင္မေသာက္ေနနဲ႔ မင္းကို
ဘယ္သူမွမသယ္နိုင္ဘူး"

"သိပါတယ္ အခုမွတစ္ငုံဘဲရွိေသးတာကို"

မင္ဟိုမ်က္ေစာင္းထိုးေပးလိုက္သည္ အေဖနွစ္ေယာက္က
လည္းစကားတစ္ေျပာေျပာနဲ႔ေသာက္ေနၾကတုန္း အေမနွစ္
ေယာက္နဲ႔အစ္မဆြန္းမီကိုေတာ့ သြားမၾကည့္နဲ႔ေတာ့
သီခ်င္းေတြဆိုေနၾကတာမွအႀကိဳက္ ဘယ္နွစ္ခုနွစ္ကသီခ်င္း
ေတြလဲေတာ့မသိဘူး

ဆြန္းမင္းကသူ႔အစ္မဆြန္းမီေလာက္အျဖစ္မရွိ ဆြန္းမီကမူး
ေနလည္း ဟန္ခ်က္မပ်က္သြားဘူး သီခ်င္းစာသားေလးတစ္
ေၾကာင္းေတာင္ေယာင္လို႔ေရာမခ်သြားဘူး ဆိုတာမွေျဖာင့္

"ေဟ်ာင္းက ဘာလို႔မေသာက္ေသးတာလဲ"

ေနာက္တစ္ငုံထပ္ေသာက္ရင္း ဆြန္းမင္းကေမးလာသည္။

"ဟိုမွာေလ..."

မင္ဟိုကသူ႔အေဖရွိရာကိုေမးေငါ့ျပလိုက္သည္

"အရမ္းေတြမူးလာရင္ ငါထိန္းရမွာေလ အေမမွမနိုင္တာ"

"ေၾသာ္...အဲ့လိုလား"

မင္ဟိုလည္း ေဘးနားမွာခ်ထားတဲ့ ခြက္ကိုကိုင္ရင္းတစ္ငုံ
ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္ ဒီတစ္ငုံေလးက ဘာမွမျဖစ္ေစနိုင္
ဘူးေလ သူလည္းမေသာက္ဘဲနဲ႔ဒီတိုင္းမွမေနနိုင္တာ

"မင္ဟို သားေရ အေဖတို႔ျပန္နွင့္မယ္ေနာ္"

"အေဖ အဆင္ေျပရဲ႕လား"

"ေျပတယ္ မိန္းမေရ ျပန္ရေအာင္ မင္ဟို သား ဆြန္းမင္းေလး
နဲ႔အတူ ဝိုင္းသိမ္းလိုက္ေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ ေသခ်ာသြားဦးေနာ္"

"ေအးပါ ငါျပန္ၿပီေနာ္ "

မင္ဟိုတို႔အေဖနဲ႔အေမျပန္သြားေတာ့ ဆြန္းမင္းရဲ႕အေဖလည္း
အိမ္ထဲျပန္ဝင္သြားခဲ့တယ္ ၿခံခ်င္းကပ္ရပ္မို႔ အေဖနဲ႔အေမျပန္
ဝင္သြားတာကိုျမင္မွ မင္ဟိုလည္း ဝိုင္းသိမ္းေပးလိုက္တယ္

ဆြန္းမီကေတာ့ မူးေနလည္းစကားမ်ားတုန္းဘဲ

"မမ တိတ္တိတ္ေလးေနပါဦး"

The way you beside meWhere stories live. Discover now