Miles Away | Niki Centric | Ongoing

Part 2

මේ මාසෙ දහතුන්වෙනි වතාවටත් එයා එ්ක කිව්වා..

ලොකු හුස්මක් එකහෙලා පහත දාලා මම ආයෙත් හැරුණෙ පන්තියට යන්න..ආයාකා දුවගෙන ඇවිත් මගෙ සමාන්තරව හිට ගත්තා..

"ඔහ්..නිකී, ඔයා සති අන්තෙන් පස්සෙ තව ටිකක් උස ගිහින්.."අයාකා කිව්වෙ මගෙ හිසේ ඉඳන් දෙපතුලම දිහා බලන ගමන්..

මගේ උරහිසත් වැලමිටත් අතරට තරම් උස වුණ අයාකා යන්තමින් උඩ පැන්නෙ මගෙ ගානට උස යන්න වගේ..

"අයාකා.."කොරිඩෝවෙ එහා කෙළවරෙන් ඇහුණ අයාකාගෙ යාළුවා වුණ,ඉසොමිගෙ කටහඬින් එයා⁣ගෙ අවධානය බිඳුණු තත්පර කීපය ඇතුළත මම පන්තියට පැනගත්තා..

"ඔහායෝ (සුබ උදෑසනක්) රිකී.."පන්තියට ඇතුළු වෙද්දිම මගේ මිත්‍රයා හරුතෝ කිව්වෙ එයා ගාව ඉතිරිව තිබුණ මේසෙන් වාඩි වෙන්න කියලා සන් කරන අතරෙදි..

"ඔහායෝ.."මම බෑග් එක බිමින් තිබ්බා..මොහොතකට කලින් සිදුවුන සිදුවීම ගැන මම හිටියෙ නොසතුටින්..

"මොකද රිකී?ප්‍රශ්නයක්ද?"හරුතෝ ඇහුවෙ පිටට හිමින් තට්ටු කරලා..

"වෙනදා ප්‍රශ්නෙමයි.."

"අදත් අයාකා?"

"හ්ම්ම්..."බිම තිබ්බ බෑගයට අතයවපු මම සටහන් පොත එළියට අරගෙන හිමින් හිමින් පිටු පෙරළුවා..

"අයාකා ඔයාගෙන් ප්‍රතික්ෂේප වුණු වාර ගණනෙ හැටියට එයා මේ වෙද්දි ඔයාව අතඇරලා තියෙන්න ඕනෙ රිකී.."හරුතෝ කිව්වෙ කල්පනාකාරීව..

"මමත් ඒක බලාපොරොත්තු වුණා හරුතෝ..ඒත් සිද්ධ ⁣වෙන්නෙ වෙනම දෙයක්.."මම කිව්වෙ කළු ලෑල්ලේ සටහන් වෙලා තිබුණ කාලසටහන පොතට පිටපත් කරගන්න අතරෙදි..

"ඒත් යාළුවා..ඔයාට තවමත් සතුටු වෙන්න පුළුවන් අයාකා අපේ පන්තියෙ නොවන එකට.."හරුතෝ මගෙ උරහිසට පොඩි පහරක් එල්ල කළේ හිනාවෙන ගමන්..
හරුතෝගෙ බලාපොරෙත්තුවේ හිනාව නැතිවෙන්න ගියෙ නිමේෂයයි..

"නිශිමුරා රිකී.."

_____________

To Be Continued