කාලච්ඡේද මාරු වෙන සීනුව නාද වෙද්දි බාගෙට ඉවර කරපු චිත්රයත්..තීන්ත පෙට්ටියත්..පින්සල් ටිකත් අතට අරගෙන මම චිත්ර කාමරෙන් එළියට ආවා..මොකක් හරි හේතුවකට උදේ දැක්ක මිචිකොගෙ මූණ සැරින් සැරේ මැවිලා පේන්න ගත්තා..
ආයෙත් අපේ පන්තියට ඇවිදගෙන යන කොරිඩෝවට ඇතුළු වෙද්දි බොහොම හෙමින් ඇවිදගෙන යන,පොත් මිටියත් පපුවට තුරුළුකරගත්ත රූපයක් මගෙ ඇස්වලට අහුවුණා..
"මිචිකො-සන්..ඉන්න.."මම දුවලා ගිහින් එයාට එකතු වුණා..
"ඔහ්..රිකී-සන්.."සිහින් හඬකින් එයා කිව්වා..
"මිචිකො-සන්, ගිය සතියෙ නේද මේ ඉස්කෝලෙට මාරුවෙලා ආවෙ?"මම ඇහුවෙ කතාවක් පටන් ගන්න වුවමනාවෙන්..
මිචිකො ඔළුව ඉහල පහල වැනුවා..
"කලින් මොන ඉස්කෝලෙද හිටියෙ?"
"අපි මෙහෙට එන්න කලින් හිටියෙ කියොෂුවල රිකී-සන්..පවුලෙ ව්යාපාර වැඩවලට තමයි මෙහෙට ආවෙ.."මිචිකො කිව්වෙ ලැජ්ජාශීලී විදිහට..
"කියෝෂු..ඒක ලස්සන තැනක් නේද?"මම අහද්දි මිචකො උත්තරයක් විදිහට ලස්සනට හිනාවුණා..
පන්තියට ඇතුළු වෙන දොර ගාවදි ඔළුව නවලා ආචාර කරපු මිචිකො පන්තිය ඇතුලට ගිහින් වාඩිවුනා..
මම මගෙ ආසනය ලඟට යද්දියි දැක්කෙ..
අයාකාගෙ අත් අකුරින් ලියවුණු පුංචි සටහනක් මගෙ මේසෙ උඩ තිබ්බා..අනිවාරෙන්ම කාලච්ඡේදවලට පන්ති මාරුවෙන වෙලාවෙදි අයාකා මෙතනමයි වාඩි වෙන්නෙ කියලා මම දැනගෙන හිටියා..
-රෑ කෑමට අනිවාරෙන්ම ඔයත් එන්න නිකී-
අද රෑ කෑමට අයාකාගෙ ගෙදරට මගේ පවුලෙ අය ආරාධනා ලබපු බව මතක් කරන්න අයාකා සටහනක් තියලා ගිහින් තිබුණා..
__________
To Be Continued
YOU ARE READING
Miles Away | Niki Centric | Ongoing
Fanfiction"මගෙන් සැතපුම් දාහක් විතර දුරින් ඉන්නවා..." කවදාවත් මං කියපු දේ අහපු නැති එයා..මේක විතරක් අහයි කියලා මං හිතුවෙ නෑ.. •Pure Fictional Niki (ENHYPEN) Fanfiction•