Miles Away | Niki Centric | Ongoing

Part 13

ප්‍රථමාධාර කාමරෙයේ හෙදිය වැඩමුරයට නොසිටි නිසාම  කාමරෙයේ මේසය උඩ තිබුණ වේදනානාශක ආලේපනයක් අරගෙන මම පුටුව උඩ වාඩිවෙලා හිටිය මිචිකොගෙ කකුලෙ හිමින් තැවරුවෙ තෙතබරිත වුණ සපත්තුව එයාගෙ කකුලෙන් ගලවලා දැම්මට පස්සෙයි..

මගෙ හිත ව්‍යාකූල වෙලා තිබුණෙ කැළඹෙන මහ මුහුදක් වගේ..

ඇස් දෙක මිචිකොගෙ ඉදිමිලා තිබුණ වළලුකර ගාව තිබුණට හිත තිබුණෙ ගව් ගණන් ඈත..

"රිකී සන්.."සෑහෙන වෙලාවකට පස්සෙ මිචිකො කතා කළා..

"මිචිකො-සන්..මට සමාවෙන්න කලින් වුණ දේට.."මං කිව්වෙ එයා දිහා නොබලාමයි..

"අහ්..ඒක..රිකී-සන්, කලින් ඔයා කිව්වෙ..එ්ක ඇත්තද?"

"මොකක්ද?"

"මට..ඔයා මට කැමතියි කියලා කියපු එක.."මිචිකො අහද්දි මම ඔළුව උස්සලා එයා දිහා බැලුවා..විලියෙන් රතු වුණ මූණෙන් මිචිකො මගේ දිහාබලන් හිටියා..

"මට ඇත්තටම සමාවෙන්න මිචිකො-සන්..ඔයාව අපහසුතාවයට පත් කරන්න හිතුවෙ නෑ මම..ඒ කතාව අැත්ත..මං ඔයාට ගොඩක් කැමතියි.."මම බිම දණගහගෙන හිටිය තැනින් නැගිට්ටා..

මිචිකොගෙ මූණෙ මැවුණෙ අපහසුවෙන් නගා ගත්ත සියුම් හිනාවක් බව මට හිතුණා..

"රිකී-සන්..මෙතනින් ටිකක් වාඩිවෙන්න.."මිචිකො එයාගෙ එහා පැත්තෙ ආසනයට තට්ටු කළා..මම එතනින් වාඩි වුණාම මිචිකො ලොකු හුස්මක් හෙලලා කතාවට මුල පිරුවා..

_______________

To Be Continued