Miles Away | Niki Centric | Ongoing

Part 4

"ඔහ්..සමාවෙන්න.."කවුද කියලා නොබලම මම බිමට නැවුණෙ මං නිසා බිමට වැටුණ එයාගෙ පොත් ටිකත්..මගෙ පොත් ටිකත් අහුලගන්න..

ඒ මිචිකො..
ම්ම්..
මට මතකයි..

මිචිකො අපේ පන්තියට ආවෙ ගිය සතියෙ..ආපු දවසෙ ඉඳලම එයාට කිසිම යාළුවෙක් හිටියෙ නැති බව මට මතක් වුණා..

මිචිකොගෙ ඇස් බිමට හැරිලා තිබුණෙ බයෙන් පිරිලා..හරියට මුව පැටියෙක් වගේ..

මම ඉක්මනින් එයාගෙත් මගෙත් පොත් ටික අහුලලා එයගෙ අතට දුන්නා..

"අරිගතෝ...රිකී-සන්.."අඩු හඬකින් එහෙම කියපු එයා මං දිහා නොබලම ගිහින් එයාට අයිතිව තිබුණ ආසනයෙන් වාඩි වුණේ බිමට නවාගත්ත හිසින්මයි..

තත්පර ගානක් මිචිකෝ දිහා බලා හිටියෙ මම ඒ අහිංසකකම ගැන ආසාවෙන්..මේ වෙනතුරු කිසිම කෙල්ලෙක්ගෙන් නොදැක්ක අහිංසකබවක් මිචිකොගෙන් පෙණුනා..

මං ආයෙත් හැරෙද්දි අයාකා හිටියෙ නොසතුටු මුහුණකින්..

"ඔයාට මිචිකො ගැන කැමැත්තක් ඇති වෙලාද නිකී?" අයාකා ඇහුවෙ තියුණු හඬකින්..

"මෝඩ ප්‍රශ්න අහන එක නවත්තලා ඔයාගෙ පන්තියට යන්න අයාකා.."මේසෙ උඩ තිබුණ තීන්ත පෙට්ටියත්, පින්සල් ටිකත් අරගෙන මම ලෑස්ති වුණේ චිත්‍ර කාමරයට යන්න..

"එහෙනම් හොඳයි නිකී..මම ඔයාව වෙන කාටවත් අයිති වෙන්න දෙන්නෙ නැහැ.."
අයාකාගෙ වචනවල තර්ජනාත්මක ස්වරයක් ගැබ්ව තිබුණා..

මං දිහාත් මිචිකො දිහාත් මාරුවෙන් මාරුවට බලපු අයාකා අපේ පන්තියෙන් එළියට ඇවිගෙන ගියෙ වේගෙන්..

_______________

To Be Continued