-Asker kurgusu-Aşk-
"Herşeye yeniden başlayalım,devam ediyormuşuz gibi.Aramıza kimse girmemiş gibi."
"aramıza seneler girmemiş gibi."
-Kurguda geçen unsurların hepsi birer kurgudan ibarettir.Gerçeklikle ilişkin bir olay bulunmamaktadır-
-Geceye Yakı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese Merhaba!
Okuyacağınız Asker Kurgusunda geçen bütün olaylar birer kurgudan ibarettir ve gerçeklik payı bulunmamaktadır.
Karakterlerde sadece temsili bulunduracağım.Karakterlerin bir modeli olmayacak ama temsili fotoğraflar paylaşmayı düşünüyorum bölüm başına.
Şimdilik İyi Okumalar Asillerim.
§
Yazarın Anlatımıyla / Askeriye
Vatan,Vatan,Vatan...
Askeriyedeki bütün askerlerin tek düşüncesiydi Vatan.Yarım saat sonra hepsi ölebilirdi ama onlar ölseler bile gerçek anlamda yok olmayacaklarınınbilincindeydiler. Bu yüzden hepsinin içi rahattı. Az sonra belki bu dünyadan göçüp gideceklerdi, belki bir daha sevdiklerini göremeyeceklerdi, kimisi çocuğunu, kimisi karısını, kimi sevdalısının sesini duyamacaktı.
Askeriyeye yeni gelenler vardı. Onlar daha çok gençti ancak yirmili yaşlarının başında Vatanları için canlarını feda etmeye hazırlardı. Onlar korkak değildi, hayır onlar aptal da değillerdi. Onlar sadece seviyorlardı, aşıklardı, minnet duyuyorlardı.
Hepsi tek bir kişiye aşıklardı.
Bu kişi Mustafa Kemal Atatürk'tü.Hepsinin atası,dedesi,babası,ninesi vatan için can vermişlerdi.Onlar da böyle onurlu bir şekilde ölmek istiyorlardı.Belki aralarından biri kendisinin onursuz olduğunu düşünüyor ve onurlu bir şekilde ölmek için savaş veriyordu.
Biliyorlardı ancak,damarlarından akan asil kan onların kuvvetiydi,gücüydü.Hepsi çok yara almışlardı bu yolda,hepsi çok düşmüştü.
Ancak onlar şunu da biliyorlardı ki...
Başlarını düşmana eğerlerse onları vuracak tek kişi vardı.
Barkın Kuvvetli.
Buradaki hiç bir adam Barkın Kuvvetli'ye göz bile kırpamazdı.Göz kırpmayı geçin onun yanında rahat nefes bile alamazlardı.Kimse bir adamdan korkmazdı belki ama bu adam öyle bir adamdı ki,öyle bir baskı uyguluyordu ki askerlere.Kimse sesini çıkaramadan ne derse yapıyordu.
Barkın Kuvvetli'nin duruşu onları etkilemişti.Onlar bir süre sonra Barkın Kuvvetli'nin askerleri olarak savaşacaklardı.
Ve vakit gelmişti.
Bütün askerler aynı anda ayağa kalktı ve askeriyenin kapısını Ata'larının kanıyla açıp dik omuzları,sert adamlarıyla teker teker dışarı çıktılar.
Hepsi ipe dizilen boncuk misali sıraya dizildiler ve duruşlarını aldılar.
Adım sesleri gelmeye başladığında hepsi birlikte nefeslerini daha yavaş ve düzenli almaya çalıştılar.
Görüş açılarına Barkın Kuvvetli girdiğinde kimse başını eğmeden tam olarak karşılarına bakmaya devam ettiler.
"Asker!" Diye bağırdı Komutan'ları.
"Emret Komutan'ım" Diye bağırdılar bir ağızdan.
Komutan sözlerine devam etti;
"Havada,suda,karada.Nerede olursam olayım Türk Milleti için en onurlusunu yapacağıma," Dedi.
"Havada,suda,karada.Nerede olursam olayım Türk Milleti için en onurlusunu yapacağıma," Tekrar etmeye başladı askerler.
"Şerefimle ve damarlarımda akan Türk kanıyla bütün şeref yoksunlarının izini sileceğime," Diye devam ettirdi Komutan.
"Şerefimle ve damarlarımda akan Türk kanıyla bütün şeref yoksunlarının izini sileceğime,"
"Ata'larımın kanını yerde bırakmayacağıma,bütün hainleri teker teker yok edeceğime ve Türk milletini şeref yoksunlarındanarındıracağıma ant içiyorum." Diye cümlelerini sonlandırdı Barkın Kuvvetli.
Sonrasında askerlerin her biri teyminini yerine getirip sert adımlarla silahlarını eline alıp omzuna sonrasında yan yatırıp geri beline taktılar ve son kez sol ellerini başlarının üzerine getirip yürümeye başladılar.
Bu günden sonra her birinin teker teker acı haberi gelmişti ailelerine.
Ama onların herkesten bir farkları vardı,onlar onurlarıyla şehit düşmüşlerdi.
Ama sözlerini yerine getirmişlerdi,bütün şeref yoksunlarının izini teker teker silmişlerdi.
