1.Bölüm

120 27 10
                                    

Psikolog seansından çıkmış ve bir hastanın çıkışı için işlem başlatmıştım .
Bir hastamı daha sağlığına kavuşturmanın verdiği mutlulukla başım dimdik , göğsüm kabarmış bir şekilde yürüyordum .

Kafeterya'ya inip bir kahve rica ettim . Çok tatlı bulduğum Selma teyze bana kahveyi uzatırken ;
" En son çıkış yapan hastan mektup bırakmış güvenliğe unutmasınlar diye benden rica etti sana söylememi istedi haberin olsun kızım "
Gülüpseyip ;
" Öyle mi ? Ahh hemen gidip alayım meraklandım. "

Sıcak kahvemi elim yanmasın diye uçlarından tutup merdivenlerden yukarı çıkmıştım hem acele ediyor hem de kahveyi dökmemek için çabalıyordum . Güvenliğin önüne geçip elimi masaya koymuş ;
"Bana mektup bırakılmış"
Güvenlik biraz düşündü ;
"Ahh, doğru ya o kadar yoğundum ki sana haber vermek aklıma dahi gelmedi "

Gülümseyip kahveden bir yudum aldım .
" Bu yüzden hastam Selma teyzeye de haber vermiş unutmasınlar diye "

Kafa sallayıp arkasındaki dolaptan açık kahve renginde bir zarf çıkarmış bana uzatmıştı .
"İşte bu , içinde ne yazıyor çok merak ettim açıkcası "

Göz kırpıp ;
"Bana özel boşuna hiç gözün kalmasın"

Kahvemi koyduğum yerden alıp odama çıktım , kapıyı kapatıp masaya oturdum , zarfı yırtmadan açıp katlanmış kağıdı düzelttim ve gözlerimi satırlarda gezdirdim .

' Doktor Beste
Çocukluğumdan beri belki de doğduğumdan beri dünya'nın acımasız ve kötü olduğunu düşünüyordum . Bu yüzden de sürekli kendimi öldürme çabasındaydım .
Ancak siz bana dünya'nın değil de insanların kötü olduğunu ve insanlar yüzünden neden kendi canıma kıymak yerine direnç göstermem gerektiğini gösterdiniz benim gözümü açtınız .
Benim akıl dengemin gayet yerinde olduğunu insanlığın hasta olduğunu bana gösterdiniz .
Bu içinde bulunduğum çıkmaz durumdan beni kurtardığınız için hem kendi adıma hem de bir çok kişi adına teşekkür ederim.
Ev sahibim de teşekkür ediyor . Onun başınada az işler açmadım çünkü ...
Artık kendime faydalı etrafıma saygılı kendimi seven ve beni insan olarak görüp sayan insanlara karşı dost olan birisiyim .
Eğer bu toplumda sağlıklı bir birey olarak bulunuyorsam bu sizin sayenizdedir .
Size her şey için ama her şey için çok teşekkür ederim .
Siz ve sizin gibi doktorlara teşekkür ederim . İnsanlık adına faydalı şeyler yapan insanlara teşekkür ederim .
İyi ki varsınız, İyi ki varım.
Sizi hiç unutmayacağım
Hastanız , Onur Harlin

Mektubu masanın üzerine bırakmıştım , gözlerimde biriken su damlacıkları gözlerimi kapattığımda yanaklarımdan süzülmüştü .

Bir insanı sağlığına kavuşturmanın verdiği mutluluğu ona başka hiç bir şey vermemişti.

......

Hastalarla ilgilenirken yanıma gelen hemşire bana seslenmişti ;
"Beste Hanım , başhekim Ege Bey sizi çağırıyor "

Ona bakıp kafamla onayladım , küçük otizmli hastamın elini tutup
"Ben hemen geleceğim bu abla seninle ilgilenecek tamam mı ? Uslu olursan seninle beraber ramen yemeye gidebiliriz hmm "

Sevinmişti ve bana sarıldı
"Tamamm"

Ben de sarılmasına karşılık vermiştim . Ardından ondan ayrılarak Başhekimin odasına gittim . Kapıyı tıklatmış ve ses gelmesini beklemiştim .
"Gel!"

Kapıyı açıp bedenimi içeriye sokmuştum
"Beni çağırmışsınız ?"

Elindeki dosyayı bana uzatarak
"Başarıların gözardı edilecek gibi değil bu nedenle daha ağır hastaların tedavi gördüğü en prestijli hastaneye atamanı yaptım . "
Biraz nefeslenmiş
" Hem orada kendini daha da geliştirebilirsin "

Bu konuda endişeliydim daha ağır hasta demek benim yükümünde ağır olacağını gösteriyordu .

Elimdeki belgeleri inceleyip ;
"Bana sormanız gerekmez miydi ?"

Başhekim geriye yaslanıp ;
"Zorluklarla karşılaşmadan nasıl iyi bir psikiyatrist olacaksın ?"
Tekrar söze girerek
"Ya da şöyle diyeyim senin işinin kolay bir tarafı yok ki , sen kolay ya da zor diye iş ayıramazsın sen bir doktorsun aynı zamanda bir psikiyatrist eğer bir hastanın sana ihtiyacı varsa ister şizofren olsun ister kişilik bozukluğu ya da daha ağırı bunu çeviremezsin sen iş seçemezsin bu nedenle o hastanedeki hastalarla senin ilgilenmeni istiyorum onların sana ihtiyacı var onlar keyiflerinden hastaneye yatmadılar öyle değil mi ?
O halde sen de keyfinden oraya gidecek değilsin ya . Bu konu daha fazla tartışmaya kapalı . Yarın o hastanedesin . Yeni iş yerine alışmalısın Doktor Beste
Çıkabilirsin. "

~600 kelime . Ege'ye söven kaç kişiyiz? Medyadaki Beste ~

Akıl Hastanesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin