မင်းအွန်လိုင်းဖြစ်မယ့်အချိန်ကို စောင့်နေတယ်(ဘာသာပြန်)

141:ငါအဲ့လူကိုမမေ့နိုင်သေးဘူး

Unicode

ဤစာကြောင်းကို ပြောပြီးနောက် ဟဲကျင့်သည် ဆက်မပြောနိုင်တော့ချေ။

ဟဲကျင့်၏ဖခင်သည် လွန်ခဲ့သော သုံးနှစ်ခန့်က သူ့သားနှင့် ငြင်းခုံခဲ့သည့်အကြောင်းကို ရုတ်တရက် ပြန်ပြောင်းသတိရမိခဲ့သည်။သူက သူ့အဖေကို ဒေါသတကြီးမေးခဲ့သေးတယ် သူဘယ်လိုခံစားရကြောင်း သူဘာလိုချင်တယ် ဘာမလိုချင်ဘူးလဲ ဘာကြိုက်တယ် ဘာမကြိုက်ဘူးလဲ..ဂရုစိုက်ဖူးရဲ့လားဆိုပြီးတော့ပေါ့။

ထိုအချိန်တုန်းကတော့ ဟဲကျင့်၏ဖခင်သည် သူ့ကိုကလေးဆန်နေတယ်လို့သာ သတ်မှတ်ခဲ့ပြီး သွေးဆူစွာနဲ့ပင် အတိတ်ကအကြောင်းအရာတွေကိုပြောပြခဲ့သေးသည်။

အဲ့နောက်တွင်တော့ ဟဲကျင့် ငြိမ်သက်သွားခဲ့သည်။ သူစိတ်ပျက်နေပေမယ့်လည်း သူ့မိဘတွေကို မပုန်ကန်တော့ဘဲ အိမ်ပြန်ဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။ သူသည် သူ့အဖေစကားကို နားထောင်ပြီး ချင်ယွီနဲ့လည်း လမ်းခွဲခဲ့လေရဲ့

အခုတော့ သူက အရွယ်ရောက်ပြီးသားလူကြီးဖြစ်နေပြီပင်။ သူက လူတွေကို ဘယ်လိုဆက်ဆံရမယ်ဆိုတာ သိပြီးတော့ လုံ့လစိုက်ထုတ်ပြီး သူ့အမေစီစဉ်ပေးတဲ့ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ့ဖို့ရက်တွေကိုတောင် နာခံမှုအပြည့်နဲ့ သွားရောက်ခဲ့တယ်... အရာအားလုံးက သာမန်အတိုင်းပါပဲ။ ဟဲကျင့် ၏ဖခင်သည် သူ့ဆန္ဒပြည့်စုံပြီးနောက် စိတ်သက်သာရာရမည်ဟု တွေးနေခဲ့သော်လည်း သူ မအောင်မြင်ခဲ့ပေ။ လွန်ခဲ့သည့် သုံးနှစ်ခန့်က ဟဲကျင့်၏ စကားများသည် သူ့ခေါင်းထဲတွင် ရံဖန်ရံခါ ပြန်ပေါ်လာသေးသည်။ ဟဲကျင့် ကို နှစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် လေ့လာပြီးနောက် သူ့အဖေက တစ်ခုခုမှားနေတယ်လို့ ထင်နေသေးသည်။

ဆိုလိုသည်မှာ သူ့ကလေးသည် ပျော်ရွှင်နိုင်စွမ်း ဆုံးရှုံးသွားပုံရသည်။ အဲ့ဒါက ဟဲကျင့်သူ့မျက်နှာမှာ မပျော်ကြောင်းပြသနေခဲ့တာမျိုးမဟုတ်ပဲသူ့နှလုံးသားထဲတွင် မျိုသိပ်ထားပြီး ဖုံးကွယ်ထားသည့် နာကျင်မှုမျိုးဖြစ်သည်။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့အချိန် နည်းနည်းလောက်သာ ထုတ်ဖော်ရဲတာမျိုးပေါ့

ဟဲကျင့်ရဲ့ ဖခင်ဟာ ဟဲကျင့်လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်ကာဖြင့် သူ့ပုခုံးများတုန်လှုပ်ကာ သူ့အဖေကို ဒေါသတကြီးနဲ့ သူမကြိုက်တဲ့လူစားမျိုး မဖြစ်ချင်ဘူးလို့ အော်ဟစ်ပြောခဲ့ပုံကိုမေ့လို့မရသေးပေ။