KİTAP YİYENLER

5.BÖLÜM

Evet yine ben ve hayatım buraya kadar okuduysanız hayatımın akışını az çok öğrenmişsinizdir.

Teyzem evet yine teyzem ve o kulak tırmalayıcı sesi "Hadii Mavi yine geç kalacaksın bak demedi deme ceza alacaksın." Ya ben ne zaman ceza aldım ki yani almışta olabilirim, kendimi kandırmayayım en az yüz kere ceza almışımdır ama eski okullarımda aldım ayrıca bunu niye yüzüme vuruyor. En sonunda yatağımdan kalktım ve evet güne bir yarayla başladım ayağım yatağımı sivri ucuna temas etti ve kanadı.Üstümü değiştirmek istemiyordum çünkü okulun o rahatsız edici eteğini sevmiyordum keşke erkeklere zorunlu olsaydı etek giyinmek.

Sınavlar başlıyor stres ve baskı artıyor ebebeyinler dahi bu stresli haftadan etkileniyordu.

İlk matematik sınavı vardı ve çok zor olacağı söyleniyordu ama bunun altından kalkabilirim yani sanırım. Sınavdan önce Edna ile biraz tekrar yaptık sorular ve konular çok karışık hele ki trigonometri...

Şaşıracaksınız ama sınav çok kolaydı. Sınıftakiler hocaya söverken benim aklım eve gidip kitap okumaktaydı. Bazıları prim kasmak için kitap okuduğumu düşünüyor bazıları boş yaptığımı bazıları ilgi istediğimi bazıları ise saygı duyulması gerektiğini düşünüyor ben sonuncuları gibi düşünürüm kimse kimseye karışmamalı hala ki zevkler konusunda.

Edna ile önce yemek yedik doğrusu yemekhanenin yemekleri harikaydı. Sonra bahçede biraz yediklerimizi erittik sonuçta o kadar nugget yedik. Çok keyifliydik ama yüzüme gelen basketbol topu ile keyfimiz alt üst oldu.Tahmin edersinizki Laura malı atmıştı n7 topu yüzüme yanlışıkla attığını idda ediyordu ama o topu kendisi bile kaldıramaz. Burnumdan soluduğumu gören Edna hemen olaya müdahale etti.

"Mavi yanlışıkla olmuş işte uzatmayalım hadi gel bi kahve içelim" 

"Bence de arkadaşını dinle tehlikeye bulaşmak istemezsin ." 

"Sabır ya sabır." dediğim gibi kızın üstüne atladım , önce diyaframına bir yumruk geçirdim o nefes almaya çalışırken yüzüne bir yumruk savurdum bu yumruğum dudağını patlatmıştı.O da bana yumruk atacaktı ama eğitimli olduğumu bilmiyordu yumruğunu havada yakaladım rakibim çok kolay yemdi.Tüm okul etrafımıza toplanmıştı ve bizi izliyordu buna hocala da dahil. Kavgamızı tanımadığım ve yakışıklı bir hoca böldü Laura ya savurduğum yumruktan sonra 

"Bu kadar oyun yeter."dedi ve beni tek hamlede kucağına aldı sanırım ben onu tanımasamda o beni tanıyordu kim ne derse desin o gerizekalıyı bırakmayacağımı çok iyi biliyordu.Beni okulun bir odasına getirdi bu oda loş ışıklı kahverengi ve kahverenginin tonlarıyla donatılmıştı büyük ihtimalle kouşmak için getirmişti çünkü bir psikoloun odasına benziyordu ne yapmaya çalışığını anlamıyorum başka bir hoca olsa şuan disiplindeydim.

"Neden diye sormayacağım Mavi , ama bu yaptığın çok yanlış Laura sana ne yapmışolursa olsun kendinden güçsüz insanları böyle dövemezsin. Seni alamsaydım kızın boynunu kırıp onu öldürecektin seni senden daha iyi tanıyorum Mavi senin bir sonraki hateketini görebiliyorum bir daha böyle birşey yaşanmayacak dua et ki hocalarla konuşup disipline gitmemeni sağlaycağım"

"Özür dilerim Bayım ama siz kimsiniz ?"

"Bende ne zaman soracaksın diye bekliyordum ben babanın kardeşiyim ama yıllar önce o aileyi terk etmiştim aslına bakarsan bu olay sen doğmadan önce olmuştu ailem psikoloji okumamı istemiyordu ama bu benim en büyük hayalimdi ve ben tutkularımdan asla vazgçmem sonra o aileyi terk ettim kendi imkanlarımla psikoloji okudum kendi kliniğimi açacaktım ama maddi durumum elverişli değildic bende rehber öğretmeni olmaya karar verdim sonra bu okula atandım senin bu okula geldiğin düreçte Türkiye'deydim ailemi ziyaret ettim Mavi şunu bilmeni istiyorum yanlız değilsin asla da olmadın olmayacaksın."

" Şey ben yani siz benim amcamsınız teşekkür ederim ben ailemi görmek isitiyorum beni Türkiye'ye getirmeniz gerek."

" Bunu gerçekten istiyor musun?"

"Evet babamın ailesini görmek isterim."

"Mavi boş vaktim olursa seni Türkiye'ye getireceğim." Ve sonra odadan çıktı bu adam benim amcamdı inanamıyorum yıllar sonra ilk defa baba tarafından biri ile konuşmuştum ve bu adam bana güven vermişti şaşırtıcıydı...