ပြီးပြည့်စုံခြင်း [COMPLETED]

[ 87 ]

Unicode

အပိုင်း - ၈၇

ထို့နောက်တွင် ဝမ်ကျားနင်နှင့် ကျန်းကျွင်းတို့ သစ်ကိုင်းခြောက်တွေရှာပြီး တောအုပ်ထဲမှ ပြန်ရောက်လာရာ မက်သရူးက သူကိုယ်တိုင် မီးဖိုဖိုတော့သည်။

သယ်လာသော အိုးအသေးတစ်လုံးနှင့် ရေနွေးတည်လိုက်ပြီးနောက် ညစာအဖြစ် ဘီစကွတ်ကို မျှောချရလေ၏‌။

မက်သရူးက မီးပုံဘေးတွင် ထိုင်ကာ စားစရာကုန်သွားရင် ဘာတွေ စားလို့ရပြီး၊ ဘာကိုတော့ စားလို့မရဘူးလဲ ပြောပြနေသည်။

ဝမ်ကျားနင်က နောက်သလို မေးလိုက်၏။

“အင်းဆက်တွေ တကယ် စားဖူးတာလား”

“ဒါပေါ့၊ အဲ့အကောင်လေးတွေက ပရိုတိန်းဓာတ်ကြွယ်ဝတယ်၊ ပြီးတော့ လိုအပ်တဲ့ကယ်လိုရီ ပေးနိုင်တယ်လေ..ဒါပေမယ့် မြင်မြင်ကရာ အင်းဆက်ကိုတော့ စားလို့မရဘူး”

သူတို့စတည်းချသည့်နေရာနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် မက်သရူးက ထောင်ချောင်ထောင်ထားကာ ည‌လုံးပေါက်အိပ်ပြီးလျှင် မနက်ကျ သားကောင်ငယ်တွေ ဖမ်းမိသလား ကြည့်ရမည်။

“သားရဲတွေ ရှိမှာလားဟင်”

ကျောက်ချင်က ကျောချမ်းသွားကာ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ပိုက်၍ မီးပုံနား တိုးလာသည်။

မက်သရူး : “ပြောရခက်တယ်..ဒါပေမယ့် ဒီမှာ လူတွေအများကြီးနဲ့ဆိုတော့ လုံခြုံမှာပါ”

သေချာပေါက်ပင် ပရိုဂရမ်အဖွဲ့ကလည်း သားရဲတိရစ္ဆာန်တွေ ထွက်လာမှာကို မလိုလားပေ။ Rating မြင့်ဖို့အတွက်နှင့် အဲ့လောက်ထိ မစွန့်စားလိုပါ။ ပစ္စည်းကိရိယာအချို့ယူလာပြီး မြွေပြေးစေရန် ဆေးမှုန့်တချို့ကိုလည်း camp ပတ်ပတ်လည်၌ ထားရှိလိုက်သည်။

မက်သရူးက သူတို့အား တောရိုင်းထဲမှာ survive လုပ်ရသည့်အတွေ့အကြုံများကို ဝေမျှဖို့ စိတ်အားထက်သန်နေသော်လည်း တချို့စာလုံးများက နယ်ပယ်ဆိုင်ရာ တိရစ္ဆာန်နှင့် အပင်အခေါ်အဝေါ်များ ဖြစ်သည်မို့ ဝမ်ကျားနင် တကယ်တမ်း သိပ်နားမလည်ချေ။ လုကျင်းလန်ကမူ အလေးအနက် နားထောင်နေကာ တစ်ချက်တစ်ချက် အင်္ဂလိပ်လို စကားဖလှယ်နေသည်။