⚠️⚠️
အခရာ့ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို သခင် တပ်မက်စွာစုပ်နမ်းရင်း ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို ဖယ်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အခရာ့ ကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီကိုဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပြီး သခင် သူ့အဝတ်အစားတွေအကုန်လုံးကိုလည်း ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သခင့် ရဲ့တင်းမာနေသောအရာကြီးကိုကြည့်ရင်း အခရာ ကြောက်စိတ်ကတိုးဝင်လာသည်။
"နာ...နာမှာလား..ဟင်"
"ကိုယ် မနာအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်"
သခင် လက်ထဲကို ချောဆီတွေအများကြီးလောင်းထည့်လိုက်ပြီး သူ့အရာကို သုတ်လိမ်းလိုက်သည်။ အခရာ့ ကိုအတော်အတန်ဖြေလျှော့ပေးပြီးသားမို့ တိုးဝင်ရန်ပြင်လိုက်သည်။
"စိတ်လျှော့ထားနော်....အခရာလေး"
"အင်း"
"ဒါနဲ့ မင်းဗိုက်က ဒဏ်ရာက.."
"ပျောက်သင့်သလောက်ပျောက်နေပါပြီ... စိတ်မပူပါနဲ့"
ပြွတ်!
သခင် အခရာ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး စိတ်ပြောင်းသွားလောက်သည့်အချိန်တွင် သူ့အရာကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်။
"အာ့!"
ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရသော နာကျင်မှုကြောင့် အခရာ့ ကျောလေးကော့တတ်သွားရ၏။အဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ နာကျင်မှုကို သာယာမှုအဖြစ်ပြောင်းပေးလိုက်သည်။
"အဆင်ပြေရဲ့လား"
"အင်း"
"နည်းနည်းကြမ်းလို့.... ရတယ်မို့လား"
"ဟင်!"
အခုတောင် စူးအောင့်နေသောခံစားချက်ကြီးက နေရခတ်လှ၏။ ဒီထက်ကြမ်းလာရင် ငါလေးတော့။ စိုးရိမ်ပူပန်မှု အရိပ်ကလေးတွေဖြတ်ပြေးနေသော အခရာ့ မျက်နှာလေးကိုကြည့် သခင် နှစ်သိမ့်သလိုပြုံးလိုက်သည်။ ဂျိုင်းအောက်ကနေ လက်ဝင်လျှိုလိုက်ပြီး ဖြူသွယ်သွယ်ခန္ဓာကိုယ်လေးကို အပေါ်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း ခါးအောက်ပိုင်းကိုပိုလှုပ်ရှားလိုက်သည်။
YOU ARE READING
သခင့် ရဲ့ အခရာ {Completed}
Truyện Ngắn"ချစ်ခြင်းဆိုတာကို ငါ အယုံအကြည်မရှိဘူး။သိမ်းထားတာရှိရင် ထုတ်ပြကြစမ်းပါ့ မြင်ဖူးချင်လို့။" _သခင်_ "ချစ်ခြင်းတရားဆိုတာ မမြင်နိုင်ပေမယ့် ခံစားနိုင်တာကြောင့် ချစ်ခြင်းတရားဆိုတာကို ငါမြတ်နိုးတယ်" _အခရာ_ "ခ်စ္ျခင္းဆိုတာကို ငါ အယံုအၾကည္မရိွဘူး။သိမ္းထားတာရိ...
