မနက်စာစားနေရင်း အခရာ စားပွဲထိပ်တွင်ထိုင်နေသော သခင် ကိုလှမ်းလှမ်းကြည့်မိသည်။အကဲခတ်မြန်သော သခင် က
"ပြောစရာရှိလို့လား"
အခရာ့ မျက်နှာလေးဝင်းလက်သွားသည်။
"ဒီညနောက်မကျစေနဲ့နော်...သခင်...၆ နာရီမထိုးခင်ပြန်လာခဲ့...နော်"
သခင် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ အခရာ က ချစ်ဖို့ကောင်းအောင်ပြန်ပြုံးပြသည်။
သခင် မနက်စာစားပြီး အိပ်ခန်းကိုပြန်ကာ အဝတ်အစားလဲပြီးပြန်ဆင်းလာသည်။suit ဝတ်ထားသော သခင့်ပုံစံက လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေသည်။ တင်းမာနေသော မျက်နှာကြောင့် အရှိန်အဝါတွေထွက်နေသလိုတောင်ဖြစ်နေပြီး အကြည့်တွေမလွဲနိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။
သခင့် အနားတွင် သူရက တောက်လျှောက်ကပ်လိုက်နေပြီး တစ်နေ့တာလုပ်ငန်းဆောင်တာတွေကိုပြောပြနေသည်။ သခင် ကခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် နားထောင်နေပြီး ကားနားကိုလျှောက်သွားကြသည်။ သူရ ကားတံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။
"သခင်"
ကားပေါ်တတ်ရန်ပြင်နေသော သခင် က အခရာ့ အသံကြောင့် တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။
"၆နာရီမထိုးခင်နော်...မေ့မနေနဲ့"
သခင် အခရာ့ ရှေ့ကိုပြန်လျှောက်လာပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်နေလိုက်ပြီး မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ကြည့်သည်။
"ဘာကိစ္စပဲရှိရှိ ၆နာရီမထိုးခင်...ရောက်အောင်ပြန်လာခဲ့မယ်...မင်းသာ စောက်ရစ်ရှည်ပြီး မီးဖိုထဲဝင်မနေနဲ့...ဓားရှတယ်..ဆီပူလောင်တယ်...အသံကြားရင်...နာပြီသာမှတ်..ကြားလား.."
အခရာ ဇတ်ကလေးပုဝင်သွားသည်။ ဆူပုတ်နေသော မျက်နှာလေးကို သခင် အူယားလာသဖြင့် ဆူထွက်နေသော နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့်ဆွဲစုပ်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ အခရာ့ မျက်နှာလေးနီရဲသွားပြီး ဘေးမှ သူရတို့လည်း မျက်လုံးပြူးသွားကြသည်။
"ခွေးကောင်!..မင်း ပြန်မလာခဲ့နဲ့...သွား"
သခင် သဘောတကျရယ်လိုက်ပြီး ကားပေါ်ကိုတတ်ပြေးသည်။
အခရာ့ မျက်နှာလေးကတော့ ရှက်စိတ်နှင့်ဒေါသ ရောပြီး ခရမ်းချဉ်သီးမှည့်လေးလိုဖြစ်နေသည်။
YOU ARE READING
သခင့် ရဲ့ အခရာ {Completed}
Cerita Pendek"ချစ်ခြင်းဆိုတာကို ငါ အယုံအကြည်မရှိဘူး။သိမ်းထားတာရှိရင် ထုတ်ပြကြစမ်းပါ့ မြင်ဖူးချင်လို့။" _သခင်_ "ချစ်ခြင်းတရားဆိုတာ မမြင်နိုင်ပေမယ့် ခံစားနိုင်တာကြောင့် ချစ်ခြင်းတရားဆိုတာကို ငါမြတ်နိုးတယ်" _အခရာ_ "ခ်စ္ျခင္းဆိုတာကို ငါ အယံုအၾကည္မရိွဘူး။သိမ္းထားတာရိ...
