Labo: Hate the Game

Magic

Adrie's POV

"Is she asleep?" I whispered to Ate Anne, who video called me while she's with Rosena.

"Yes she is." She whispered back as she put the camera towards Ros. I saw Ros' lips bleeding, she has bruises on her shoulders and marks on her neck. I can't do anything but cry.

"What happened?" I asked.

"I don't know, she won't tell." Ate Anne answered.

"Damn." I said.

"Can you put your phone on her bedside table so I could watch her sleep?" I asked.

"Yeah, sure." She answered then put the phone against the lamp on Ros' bedside table.

She's still wearing the ring that I gave her, still beautiful as ever. The only flaw that she has right now are the wounds and the bruises on her body. I felt defeated as I really wanted to hug her right now.

Anne's POV

I can see how much my brother gives importance to Ros but it seems like destiny is pulling them apart. On another point of view, their reasons are pulling them apart. I understand how hard it could be for both of them but they're adults who can choose what to do and what they choose to do are not for their "relationship" but for the people around them.

I see the reasons why they put a pin on what the label of their relationship is, but the harder they pull away from it, the more painful it would be. They just don't realise it now.

But who am I to meddle with things? I, like all of the people around them is just a bystander in their complicated love story. What I can do is be a sister, be a friend, be someone who supports and brings positivity.

Rosena's POV

Pagkagising ko, nakita ko na nakatapat sa akin 'yong phone ni Ate Anne at nakavideocall si Adrie na kasalukuyang nagtratrabaho.

Gwapo talaga. Kainis.

Habang nakatingin ako sa kanya at ineenjoy ang view, bigla naman siyang tumingin sa akin at ngumiti. Sa sobrang panic ko, na-end ko 'yong call. Napangiti ako.

Ang pogi ni Adrieee. Sana siya na lang nakabun-

"Good morning baby girl!" Pagbati ni Ate Anne sa akin. "Ganda naman ng smile mo."

"Good morning Ate." Pagbati ko pabalik.

Ang pogi ba naman kasi ng kapatid moooooooo aaaa!

"Breakfa-" Sasabihin ko sana mag-almusal na kami nang may narinig akong pamilyar na boses na sumisigaw sa labas.

"Ros?! HOOON?!" Sigaw ni Xavier.

Wala na, sira na araw ko.

"Is that the guy?" Tanong ni Ate Anne.

"Yes, unfortunately." Sagot ko, bumuntong hininga ako bago bumaba para buksan ang pinto.

"An-" Sinalubong ako ni Xavier ng halik sa labi. Lasang alak ang halik niya kaya napatakbo na lang ako papunta sa kusina para sumuka.

"Sino ka?" Tanong ni Xavier kay Ate Anne. "Familiar ka."

Napairap na lang ako, "Ate ko 'yan, bakit ka ba nandito?" Tanong ko habang nagpupunas pa ako ng labi.

"Susunduin kita, kakain tayo sa labas nina Tito, Tita, Kuya pati Lolo." Sabi niya. "Isama mo na 'yong Ate mo."

"Uh-no, I'll just go home na lang." Sabi ni Ate Anne.

Umakyat na ako para magbihis at kinuha na rin ni Ate Anne ang mga gamit niya.

"Sorry, Ate Anne." Sabi ko habang nagliligpit siya ng gamit.

"It's okay, let's go out na lang some other time." Sabi ni Ate Anne.

Pagbaba ko inalalayan ako ni Xavier papunta sa sasakyan nila, todo ingat siya sa akin na parang mababasag ako kapag hindi niya ako inalalayan.

OA

"Kumusta hija? Buntis ka pala hindi ka nagsabi." Sabi ng Lolo ni Xavier pagkasakay ko sa sasakyan nila.

"Hindi ko rin naman po kasi alam na buntis ako." Sagot ko.

Pumunta kami sa Pan de Amerikana, napakaganda ng ambiance, para kaming nasa fairy tale. Malupit pa e may sasakyan sa bubong at may napakalaking chess. Favorite ko dito kainin ang Lasagna, inorderan ako ng Xavier ng dalawa. Pansin kong tila nawala ang galit niya sa at sweet siya sa akin ngayong araw. Parang sinapian ni Adrie.

Hindi nga lang mabango.

"Sumama ka na lang kaya sa Nueva Vizcaya? Do'n na lang ninyo ni Off simulan ang pamilya niyo." Sabi ni Tito Carlo.

"Ayun po ba ang gusto ni Xavier?" Tanong ko.

"Syempre gusto niya 'yan. 'Di ba Off?" Sabi ni Tito Carlo. "Magtitino ka na 'di ba?"

Tumango lang si Xavier at pilit din siyang ngumiti. Kung may masasabi akong pinakapilit na ngiti na nakita ko, ayun ay ang ngiti ni Xavier ngayon. Parang may nakatutok na baril na puputok kapag hindi siya ngumiti.

"Pag-iisipan ko po muna, kaya ko naman ang sarili ko." Sabi ko nang nakangiti.

Nilagyan ni Xavier ng pagkain ang plato ko. "Kain na Hon, kain na kayo ni baby."

Nang mapansin niya na nakatingin lang ako sa kanya, sinubuan niya ako.

"Ayan, mabuti at natututo ka na." Sabi ni Tita Judie.

Ngumiti lang ako pagkasubo ko nung sinusubong pagkain ni Xavier sa akin. Napagtripan pa niya na punuin ang bibig ko ng pagkain.

"Bakit tahimik ka Hon?" Tanong ni Xavier habang nakaabang pa ang isusubo niya pang pagkain sa akin.

Tinitigan ko lang siya nang masama. Natawa sina Tito Carlo at Tita Judie, ang Lolo at Kuya Xenn naman niya, napailing. Ipinilit pa isubo ni Xavier ang isusubo niyang pagkain.

"Xavier tigilan mo na nga 'yan." Sabi ni Xenn. "Ros o, tubig." Binigyan niya ako ng tubig.

"Psh. KJ" Bulong ni Xavier.

Nabilaukan ako pagkainom ko ng tubig.

"Tsk.'Kita mo ginawa mo Off." Sabi ni Xenn.