İTİCİ

Affet..

Kan kokusu burnumu keskince yakıyordu.. Elimi koluma tuttuğumda o kokunun sahibinin ben olduğumu anladım.. Karanlığın içinde bir ışık, beni çağırıyordu. Gözlerim, kapanarak onun bu davetine,istemsizce yanıt verdi..
3.Ağızdan;
"Naptın lan sen?!Kellenden viski içicem senin, bittin ulan sen, bittin!!Yakalayın şunu ne duruyorsunuz zevzekler!"
Yılların mafyası Polat Elmas adamlarına sert emrini verdi. Eline aldığı silahıyla, adamın iki bacağınada sıktı.Hemen öldürmeye niyetli değildi.. İşkence çektirerek öldürecekti.. Gelinine baktı, kolundan sıyırıp, karnının sol tarafı yaralanmıştı. Hemen onun yanına koştu. Ambulansı arasa, polis molis bir sürü kargaşa çıkacaktı. En iyisi eve doktor çağırmaktı. Yaralı gelinini kucağına aldı. Arabada adamlarının verdiği bezle, yarasına bastırıyordu.Üstündeki kolsuz dikkatini çekti. Oğlu olacak eşek, demek ki karısına sahip çıkmayı beceremiyordu. Ne kadar da endişeliydi karısı kaybolduğunda halbuki. Cenk'i başka bir yere göndermişti araması için ama gelininin bu adam tarafından kaçırıldığına adı gibi emindi. Cenk'i de bulaştırmak istememişti bu işe. Titreyen telefonuyla irkildi Polat Elmas..Cenk arıyordu.
"Yok baba,lanet olsun hiç bi b** yok!"
"Buldum ben,eve gel! "
Oğlu çok küfürbazdı, bazen karşısında babası bile olduğunu unuturdu. Karısı kaçırıldığı için ses çıkarmamıştı Polat Elmas..
Araba evin önünde durduğunda Damla'ya zarar vermeyerek indi arabadan, kan kaybediyordu, acele etmesi gerekiyordu Polat'ın,ama mafyalığın vermiş olduğu soğukkanlılığını koruyordu.Arabada doktoru aramıştı, beş dakikaya burada olurdu, eve girdi, arkasından koşarak gelen Cenk, nefes nefese kalmıştı. Bu kadar seviyor muydu bu oğlan bu kızı?
"Nuran!"
Nuran Hanım eli ağzında, korkmuş gözlerle bakıyordu gelinine. Aniden gözleri doldu, ne olmuştu bu kıza böyle?!

"Çok kan kaybı olmuş, ama kurşun fazla derine inmemiş, sıyırıp geçmiş, hanımefendiye sakinleştirici verdik,yarın anca uyanır, vücudun kendini yenilemesi biraz zaman alır. Her gün yaralarına pansuman yapılması gerekiyor, o işi ben hallederim, protein ağırlıklı beslensin,kontrole geleceğim. Tekrardan geçmiş olsun.İyi günler."

Cenk başını öne eğdi. Tek sorumlusu kendisiydi. Herkes odadan bir bir çıkarken aklına koymuştu,Damla'ya bunu yapanları anasından doğduğuna pişman edecekti. Bidaha asla ama asla Damlaya zorla sahip olmaya çalışmayacaktı.Derin uykuda olan karısına baktı. İki günde onun kahverengi gözlerini özlemişti. Saçlarına dokunurken içinin ürperdiğini hissetti. Titreyen eliyle yanağını okşadı Damlanın. Sonra birden kendi kirini ona bulaştırmaktan korkarmışcasına çekti elini. Kendine gelmeliydi. Nasıl da farkedememişti, bir zamanlar ona aşık olan bu kızı?! Damla'ya dokunamazdı, çünkü o, yakında başka birinden baba olacaktı..!

1 Hafta Sonra;

Oflayarak yataktan kalktım. Kaç gündür bebek muamelesi görüyordum ben bu evde?! Annem ayrı Mine ayrı, kayınvalidem bi başka ayrı, Cenk ayrı, mafya moruğu bile ayrı davranıyordu.. Annemin ve diğerlerinin bu ilgisinden sıkılsamda Cenk'in ilgisi hoşuma gitmiyor değildi. Bir tarafım ne kadar çok affetmek istesede onu, diğer tarafım onun yakında bir baba olacağını hatırlatınca ve bana zorla sahip olmak istediği anlar gözümün önüne gelince,affetmeme tarafım ağır basıyordu. Kaç haftadır astığım dershaneye bugün müstakbel kocamla gidecektim.Üzerime siyah, kısa karnımın bir kısmını örten, kollarında yırtmaçlar olan bir bluz altıma siyah yırtık bir pantalon geçirdim. Ne gerek vardı süse püse lafı bugün benim için geçerli değildi.Cenk'e gününü göstermeyi kafama koymuştum. Göz kalemi ve eyeliner işi bittiğinde çilekli dudak nemlendiricisini sürdüm.Boynuma siyah ipten yapılmış,metal gözlüklü kolyemi taktım. Bir an boş olan yüzük parmağıma gitti gözüm. Hayır takmayacaktım! Hafif topuklu siyah botlarımı ayağıma geçirdim. O anda gözüme parfüm şişem takıldı. Biraz ağır ve kadınsı bir parfüm olmasına rağmen bir kereliğine sıktım. Saçlarımı taradım.Hazırdım.Arkama döndüğünde elinde mükemmel bir tek taş olan Cenk bana bakıyordu.
"Bunu unuttun!"
"Takmıycam!"
"Sahipli olduğunu herkes bilsin!"
Utandım mı ne?İtiraz edemeden parmağıma geçirdi.
"Affet Damla, beni affet.. "
Sen gel de affetme şimdi..
"Sen,baba olacaksın.. "
"Bu olayı araştırıyorum, bebek benden olmayabilir de.. Sana,zorla sahip olmaya çalıştığım için, affet,pişmanım.."
"Aşağıda bizi bekliyorlardır, ben iniyorum.. "
Kolayca affedilenecek bir konu değildi bu..

Dershaneye el ele girme fikri tabikide aklımda yoktu. Sınıfın kapısından girerken, kalbimin tepinmesine neden olacak bir şey yaptı.. Elimi tuttu..
Hayır, hayır yeniden etkilenmiyorum,değil mi?

Merabaa.. Günü gününe bölüm yazmaya çalışıyorum. Artış var, çok teşekkür ederim.. Bölüm şarkısı Affet, Ece Mumay, medyadaki Damla..Lütfen kitap hakkında görüşlerinizi bildirin.. Beğendiniz mi beğenmediniz mı anlamak istiyorum..Whatsapp grubu kursak nasıl olur? Katılmak isteyenler telefon numaralarını bana mesaj atabilirler.. Sizi çok seviyorummmm...