Μικρά Μικρά Κομματάκια

207 30 14
                                    

"Βγήκε μία στιγμή να σας βρει, δεν σας έβρισκε και μετά μας είπε πως νιώθει οτι την πείραξε το ποτό και θα γυρίσει να ξαπλώσει. Νομίζω οτι τη γύρισε ο Αλέξανδρος, γιατί νομίζω τους είδα να φεύγουν μαζί αλλά δεν είμαι 100% σίγουρη με τόσο κόσμο..." λέει η Κέλλυ. Ψάχνω τον χώρο για τον Αλέξανδρο, δεν φαίνεται κάπου κι εκείνος. Λείπει και η ξανθιά που ήταν μαζί του.

Ο Μάγκνους με κοιτάζει πολύ ανήσυχος. Εγώ νιώθω να κόβονται τα γόνατά μου. Της τηλεφωνεί, εκείνη το σηκώνει μετά από λίγο. Φαίνεται να του μιλάει κανονικά. Για μια στιγμή νόμιζα οτι ίσως μας είδε...αλλά εκείνη δείχνει να είναι όλα εντάξει. Του λέει οτι δεν μας βρήκε και απλά γύρισε στο ξενοδοχείο τους. Της είπε οτι θα γύριζε κι εκείνος και έφυγε αμέσως. 

Πρέπει να το πούμε, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να πούμε την αλήθεια στην Μίνα, αλλά ακόμα δεν έχουμε μπορέσει να τα βάλουμε κάτω να δούμε το πότε και το πώς. Αλλά δεν πάει άλλο. 

---

Στην παραλία το επόμενο πρωί η Μίνα είναι πολύ γελαστή. Μιλάμε για τα πάντα αυτή, εγώ και η Κέλλυ και έτσι σιγουρεύομαι οτι δεν ξέρει κάτι. Με τον Μάγκνους έχουμε την ελάχιστη επαφή επίτηδες, αφού παριστάνει τον απορροφημένο σε ένα βιβλίο του Jo Nesbo και φροντίζουμε να μην μπαίνουμε καν στη θάλασσα την ίδια στιγμή. Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει οτι κάτι υπάρχει ανάμεσά μας. 

" Το απόγευμα λέω να πάω να δω μία θεία μου στο Φιλώτι" μας ανακοινώνει ανάλαφρα η Μίνα και κανονίζουμε πού θα πιούμε το ποτό μας το βράδι όταν επιστρέψει. Ο Μάγκνους της λέει να πάει μαζί της και του λέει οτι δεν θέλει τα κουτσομπολιά και καλύτερα να μην τον παρουσιάσει ακόμα στο σόι της. 

Τρώμε όλοι μαζί- εκτός από τον Αλέξανδρο που από το βράδι που μου μίλησε όπως μου μίλησε αποφεύγει ξεκάθαρα να είναι στην παρέα μας. Ίσως κατάλαβε πόσο άσχημα ήταν τα λόγια του και ντρέπεται να με αντικρύσει? Εγώ θα ντρεπόμουν σίγουρα στη θέση του! Ή ίσως πάλι να έχει καινούργιο 'ενδιαφέρον' και ασχολείται με εκείνη.

----

Η ώρα είναι 8, η Μίνα είναι στη θεία της και έτσι μπορώ και μιλάω στο τηλέφωνο με τον Μάγκνους για το πώς και πότε είναι καλύτερα να το πούμε οτι είμαστε μαζί. Αποφασίσαμε να μιλήσουμε από το τηλέφωνο αντί να συναντηθούμε για να μη μας δει κανείς έξω μαζί. Σε 2 μέρες είναι να επιστρέψουμε Αθήνα, και αναρωτιόμαστε αν είναι καλύτερα να το αφήσουμε για εκεί. Είναι δύσκολο όμως να περνάνε τα λεπτά και οι ώρες υποκρινόμενοι. Ξαφνικά ακούω ένα γνωστό γαύγισμα.

Κλείνω το τηλέφωνο και βάζω ένα φορεματάκι και τα ροζ Birkenstock μου και βγαίνω να χαιρετήσω τον Γκόμενο. Προς έκπληξή μου διαπιστώνω οτι είναι μόνος του. Κοιτάζω δεξιά και αριστερά, πουθενά ο Αλέξανδρος. Περίεργο, αφού εκείνος είναι ως γνωστόν κολλημένος με τον σκύλο του και λογικά τώρα θα τον ψάχνει!

 "Δραπέτευσες εσυ? Έλα να πάμε σπίτι!" του λέω και μου κουνάει την τεράστια ουρά του χαρούμενος. Ο, τι κι αν είναι ο ιδιοκτήτης του, ο Γκόμενος είναι ένα υπέροχο πλάσμα και δεν θα τον άφηνα ποτέ μόνο, είναι πολύ φιλικός και μπορεί να τον κλέψει κάποιος ή ακόμα χειρότερα να τον πατήσει κανένα αυτοκίνητο!

Χτυπάω την πόρτα του, καθυστερεί λίγο να ανοίξει και τελικά εμφανίζεται φορώντας μόνο ένα γκρι στενό μποξεράκι. Περνάει το χέρι μέσα από τα μαλλιά του.

- Εεε... κοιμόσουν μάλλον..

- Ναι..ναι είχα..ξαπλώσει.

- Απλά..ήρθε επίσκεψη.. και φοβήθηκα να τον αφήσω μόνο.

Του δείχνω τον Γκόμενο, ο οποίος τώρα του γλείφει το χέρι καταχαρούμενος που ξαναβρέθηκαν.

- Σε ευχαριστώ πολύ, δεν καταλαβα πότε έφυγε!

Στέκεται στην πόρτα και προσπαθώ να δω αν έχει παρέα, διακριτικά. Δεν φαίνεται να είναι κανείς μέσα. "Μπορώ να έχω ένα ποτήρι νερο?" Του λέω διψασμένη από το περπάτημα στη ζέστη. "Ναι, φυσικά" κοιτάζω στο χώρο όση ώρα λείπει, δεν βλέπω κάτι περίεργο εκτός... 

Εκτός από ένα σκουλαρίκι στο κομοδίνο του. Είναι ένας μεγάλος και εντυπωσιακός κρίκος με λαμπερές γαλάζιες πέτρες. Ίσως...από χθες βράδι. Ας κάνει οτι θέλει, σκέφτομαι καθώς του δίνω πίσω το άδειο ποτήρι και φεύγω.

-----

Η ώρα έχει περάσει και έχω αργήσει να πάω να τους βρω. Φτάνω στο μπαράκι και είναι όλοι (πλην του Άλεξ) μαζεμένοι εκεί. 

Ο Μάγκνους φορά ένα λινό γαλάζιο πουκάμισο και φαρδύ μπλε λινό παντελόνι, η Κέλλυ ένα μαύρο τοπάκι και στενό τζιν με σκισίματα, και η Μίνα ένα μπλε φόρεμα και μεγάλους εντυπωσιακούς κρίκους με λαμπερές γαλάζιες πέτρες... 

...που έχω ξαναδεί πολύ πρόσφατα.

Love Made In SwedenWhere stories live. Discover now