" Σχεδόν δεν σε αναγνώρισα από το πρωί! Είσαι...πολύ εντυπωσιακή έτσι βαμμένη και...ντυμένη" λέει ο Γιάννης που στέκεται απέναντί μου με ένα πλάγιο χαμόγελο όλο γοητεία και μου τσουγκρίζει το ποτήρι. "Στην υγεία σου, όμορφη!", πίνουμε χωρίς να κατεβάζουμε τα μάτια ο ένας από τον άλλο.
Το κλαμπ είναι γεμάτο, παίζει ηλεκτρονική μουσική, ο Μάγκνους είναι στο στοιχείο του και χορεύει σαν κουρδισμένος. Χορεύει πάρα πολύ ωραία. Και είναι και πανέμορφος απόψε- με ένα μαύρο πουκάμισο και τζινάκι...φαίνεται σαν μοντέλο. Κάθε τόσο τον βλέπω να με κοιτάζει. Αλλά δεν είναι ο μόνος. Από την άκρη του μπαρ ένα ζευγάρι πράσινα μάτια με παρακολουθούν απροκάλυπτα όλη νύχτα. Πολύ το ευχαριστιέμαι, δεν θα πω ψέματα...
Συνεχίζω να μιλάω και να πίνω το ποτό μου με τον Γιάννη, που τελικά είναι πληροφορικάριος και αύριο δυστυχώς τελειώνουν οι διακοπές του. "Μακάρι να σε είχα χτυπήσει νωρίτερα με το μπαλάκι μου" λέει γελώντας. "Άκρως επικίνδυνα τα...μπαλάκια σου!" γελάω κι εγω. Με έχει ζαλίσει το ποτό, έχω λυθεί και λεω βλακειούλες.
Με αγκαλιάζει από τη μέση και χορεύει μαζί μου, το χέρι του ταξιδεύει στα πλευρά μου...περνάει απαλά στο πλάι από το στήθος μου...μμμ...είναι όμορφο το άγγιγμα του και-
"Έλενα, μωρο μου!" ο Αλέξανδρος!
"Εεε?"
" Ελα βρε μωράκι και σε έψαχνα!" Αγνοεί εντελώς την ύπαρξη του Γιάννη. Με αρπάζει από το χέρι, με κολλάει πάνω του, βάζει και τα δύο χέρια του στα οπίσθια μου και κολλάει τα χείλη του στα δικά μου. Νιώθω σαν δέντρο που κατούρησε ο σκύλος του για να το μαρκάρει!
Ο Γιάννης, με το δίκιο του, μένει γρανίτα. Εγω σπρώχνω τον Άλεξ και του λεω "Ρε είσαι καλα!!?!"
Ωστόσο, ταυτόχρονα νιώθω μια γλυκιά ζάλη από το άγγιγμα και το φιλί του και νομίζω οτι δεν το λεω με όσο πάθος και ένταση θα έπρεπε, αλλά με παράπονο περισσότερο! Ο Αλέξανδρος κάνει νόημα του Γιάννη να την κάνει και του λέει "Η μπουμπού εδω είναι μαζί μου, μπρο!"
"Συγγνώμηηηη" λεω του άμοιρου του Γιάννη προσπαθώντας να μαζέψω τα ασυμμάζευτα. Εκείνος κουνάει το κεφάλι και φεύγει. Ξεφτιλίκια!
Παίρνω το τσαντάκι μου και βγαίνω από το μαγαζί. Έξαλλη. Να πάω που? Δεν ξέρω. Κατεβαίνω στην παραλία. Από πίσω μου ο Άλεξ φωνάζει να περιμένω. Επιταχύνω το βήμα. Ανώφελο. Ένα δικό του βήμα είναι δύο δικά μου. Και τα βρωμοτάκουνα δεν βοηθάνε στην άμμο. Τα βγάζω και τα κρατάω στο χέρι.
Στέκομαι ακίνητη. Με πιάνει από πίσω, από τους ώμους. "Ηρέμησε ρε.."
"Αλέξανδρε!" τραβιέμαι. "Φύγε!"
"Δεν άντεξα. Έχεις δίκιο, αλλά δεν άντεχα τα χέρια του πάνω σου!" έρχεται μπροστά μου απολογητικός. Μου κάνει τα γνωστά κουταβίσια μάτια που έχει αντιγράψει πολύ επιτυχημενα από τον Γκόμενο και ξέρει οτι συνήθως πιάνουν...Τον κοιτάζω και βράζει το αίμα μου.
"Ούτε εγώ άντεχα το άρωμα της άλλης πανω σου το πρωί...αλλά δεν μίλησα", δεν κρατιέμαι!
"Εγώ είμαι άλλο, Έλενα."
"Μπα, εσύ γιατι...."
"Δεν φοράω τα στενά, τα κοντά...τα άσπρα που φεγγίζουν εγω!!!"
"Φυ-γε"
"Δε μπορώ..."
"Φεύγω εγώ τότε" γυρίζω την πλάτη να φύγω και μου πιάνει το χέρι.
"Δεν μπορείς να μου δώσεις αυτό που χρειάζομαι. Μη. με. κρατάς!"
Αφήνει το χέρι μου και επιστρέφω στο μαγαζί. Η Κέλλυ δείχνει πολύ ανήσυχη.
"Τι τρέχει?" Τη ρωτάω και μου δείχνει προς τον Μάγκνους
"Αυτός κάτι έχει πάρει απόψε...Είναι περίεργος, έχει πάει 2 φορές στο μπάνιο κι έχει βγει περίεργος..." Η Μίνα μαζί του, δείχνει επίσης ανήσυχη. Ψάχνω το βλέμμα του, είναι σαν χαμένο, δεν εστιάζει. Σίγουρα έχει πάρει κάτι. Πιάνω τη Μίνα "τον έχεις ξαναδεί έτσι?" Γνέφει καταφατικά.
Ώστε λοιπόν, ο Σουηδός μας φίλος έχει αδυναμία στις ουσίες. Παραήταν τέλειος για να είναι αληθινός...
----
Τους γυρνάμε με το πόδια στο ξενοδοχείο τους. Ο Αλέξανδρος τον στηρίζει από τον ένα ώμο και η Μίνα τον κρατάει από τον άλλο. Δεν έχει πει πολλά, μουρμουράει κάτι ακατάληπτα στα σουηδικά, αλλά την ώρα που φτάνουμε στην είσοδο, γυρίζει σε μένα.
Με κοιτάζει και μου λέει κάτι πολύ αργά και καθαρά στη γλώσσα του. Κάτι που με κάνει να ανοίξω τα μάτια μου με έκπληξη:
"Jag vill knulla dig så mycket." (: Θέλω τόσο πολύ να σε πηδήξω)
Η Μίνα με ρωτάει τί ειπε και λέω ψέματα "Είπε οτι... ευχαριστεί πάρα πολύ για τη βοήθειά μας".
CZYTASZ
Love Made In Sweden
RomansΟι διακοπές της παρέας στο κυκλαδίτικο νησί κυλούν ήρεμα μέχρι ο ερχομός του όμορφου Σουηδού να φέρει τα πάνω κάτω...