Love Made In Sweden

Δεν Θέλω να Ξέρω

Το νερό είναι κρύο, όταν φτάνει στη μέση μου ανατριχιάζω. Ο Μάγκνους ακολουθεί πίσω μου, με πλησιάζει και με αγκαλιάζει. Mένουμε για λίγο έτσι, με τη θερμοκρασία από τα σώματά μας να προσαρμόζεται σιγά σιγά στο νερό. Νιώθω το σώμα του πολύ ζεστο.. Γυρίζω για να μπορώ να τον κοιτάζω. Τα μαλλιά του χρυσός που λάμπει στο φως των αστεριών, στη θάλασσα αντανακλάται το  παχουλό φεγγάρι του Αυγούστου. Από το βάθος έρχεται η μουσική του πάρτι και στεκόμαστε δύο σώματα γυμνά αγκαλιασμένα μέσα στο νερό. Στην πρώτη μας φύση. Εκεί που όλα ξεκινούν. Καμία παραφωνία, τίποτα περιττό...

Πιάνει με το χέρι του και φέρνει τη φράντζα μου τρυφερά πίσω από το αυτί μου, και με φιλά αργά στο μάγουλο- ένα υγρό φιλί, που μιλάει δυνατά στη γλώσσα του σώματος. Νιώθω την καρδιά του. Μέσα στην ηρεμία της θάλασσας, μια τρικυμία θεριεύει μέσα μας. 

Συνεχίζει να με φιλά, ευθεία γραμμή από το μάγουλο μέχρι το στόμα μου. Τον σφίγγω πιο πολύ. Με χαϊδεύει στους ώμους, κατεβάζει τα χέρια και πιάνει τα δικά μου. "Είναι λάθος..αυτό..είναι τόσο λάθος..." του λέω γεμάτη ενοχές και σταματάει. Κάνει πίσω το κεφάλι και με κοιτάζει στα μάτια. "Θες να σταματήσω?" ρωτάει σοβαρός  και γνέφω αρνητικά. Είναι πολύ αργά πια για πισωγύρισμα. Στα σώματά μας έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.

Πιάνει τα πόδια μου και τα φέρνει γύρω από τη μέση του. Γινόμαστε ένα για δεύτερη φορά, και τώρα είναι πιο τρυφερός και νιώθω συνέχεια την καρδιά του να χτυπά δυνατά, πολύ δυνατά, με φιλάει συνέχεια και με χαϊδεύει και μου λέει πόσο με θέλει, οτι δεν αντέχει μακριά μου και δεν ξέρει πόσο θα το αντέξει αυτό που ζούμε. Λόγια που έχω ανάγκη να ακούσω. Που αν αυτός δεν ήταν η σχέση της φίλης μου θα ήταν βάλσαμο για την πληγή που έχω μέσα μου.

----

Βγαίνοντας από το νερό, ντυνόμαστε γρήγορα γιατί φυσάει αεράκι και ανατριχιάζει τα βρεγμένα σώματά μας. Βλέπω να πέφτει κάτι από την τσέπη της βερμούδας του. Μαζεύει γρήγορα το μικρό σακουλάκι και στο σκοτάδι δεν προλαβαίνω να δω τί είναι. Φαντάζομαι είναι καπνός ίσως για τα τσιγάρα του, φιλτράκια ή κάτι τέτοιο.

----

Η Κέλλυ μας κοιτάει περίεργα. "Πού χαθήκατε καλέ εσείς?" με ρωτάει κοιτάζοντας μας και τους δύο έτσι βρεγμένους.

"Κάναμε ένα μπανάκι βραδινό! Έχει τέλειο νερό!" της λέω όσο πιο ανάλαφρα μπορώ. Νιώθω να βουλιάζει κάτι μέσα μου. 

Το ψέμα είναι μία σιχαμένη Λερναία Ύδρα- το ένα ψέμα γεννά το επόμενο. 

"Γιατί δεν είπατε τίποτα? Θα ερχόμουν! Ο Αλέξανδρος μαζί σας ήταν?"

"Οχι.. Δεν τον είδα κάπου."

Κουνάει το κεφάλι της και πίνει από το ποτό της. Ο Μάγκνους λέει οτι θα γυρίσει στο ξενοδοχείο μήπως η Μίνα δεν είναi καλα και χρειάζεται κάτι. Δείχνει πολύ ειλικρινής στο ενδιαφέρον του. Αγκαλιάζει την Κέλλυ σφιχτά και την χαιρετά με ένα ζεστό φιλί στο μάγουλο. Και κάνει το ίδιο και με μένα που τρέμω μήπως η αγκαλιά του κρατήσει παραπάνω και τα σώματά μας μας προδώσουν...τον σπρώχνω απαλά και απομακρύνομαι κάπως άγαρμπα.

"Τα περαστικά μας, god natt!"

Φεύγει, και η Κέλλυ μου λέει "Ρε συ αυτός...Πολύ διαχυτικός μας έχει βγει ξαφνικά για Σουηδός!" γελάω αμήχανα..

"Πάντως είναι τρελό γκομενάκι, να λέμε αλήθειες ε" προσθέτει κοιτώντας την πλάτη του καθώς απομακρύνεται.

 "Ναι ωραίος.." συμφωνώ όσο πιο αδιάφορα μπορώ  για να μην προδώσω το πόσο πολύ συμφωνώ στην πραγματικότητα, και στίβω τα μαλλιά μου που ακόμα στάζουν. 

Λίγα λεπτά μετά μου λέει με συνωμοτικό και σοκαρισμένο ύφος" Ωχ! Μην κοιτάξεις αριστερά! Παρά είκοσι ο Αλέξανδρος το πάει για παρτούζα!" 

Και ενώ ξέρω οτι δεν πρέπει να κοιτάξω, η περιέργειά μου με νικάει και στρέφω το βλέμμα εκεί που ο πρώην μου έχει μπλέξει σε ένα φιλί όχι με μία αλλά με δυο μπικινοφόρες κλώσες.

Μου ξεφεύγει ένα "Άντε γαμήσου" μέσα από τα δόντια μου. Η Κέλλυ χωρίς να σκεφτεί λέει "..καρφί για εκεί το πάει το πράμα" και ταυτόχρονα δαγκώνεται που της ξέφυγε αυτό. Παραγγέλνω ένα σφηνάκι, το πινω και αποφασίζω να γυρίσω στο δωμάτιό μου.

Χαιρετάω την Κέλλυ.

"Δεν θέλω να ξέρω τί θα γίνει από δω και μπρος."