Love Made In Sweden

Το Ντόμινο

Φοράω τα γυαλιά ηλίου μου και παριστάνω οτι τρώω το απαίσιο μούσλι μου με το ένα χέρι ενώ με το άλλο παίζω στο κινητο μου. Απλά κάνω υπομονή να περάσει αυτό το πρωινό. Δεν θέλω να κοιτάξω κανέναν στα μάτια. Στο φως του ήλιου νιώθω τόσο εκτεθειμένη, νιώθω οτι είμαι διάφανη. Οτι θα δουν κάπου γραμμένο επάνω στο κούτελό μου τί έγινε χθες βράδι...

  Ο Αλέξανδρος κάθεται απέναντί μου και διαβάζει στο κινητό του κάτι. Δεν έχουμε ανταλλάξει ούτε μια λέξη μεταξύ μας όση ώρα είμαστε στο καφέ. Μόνο την τυπική καλημέρα όταν κατέφτασα τελευταία. Η Μίνα και η Κέλλυ κουτσομπολεύουν ζωηρά τον μπάρμαν και είναι οι μόνες από την παρέα που ακούγονται, αφού και ο Μάγκνους καπνίζει και διαβάζει μία σουηδική εφημερίδα που ένας Θεός ξέρει πώς βρέθηκε στα χέρια του.

"Το αμίλητο νερό ήπιατε εσείς?" Λέει τελικά η Μίνα στα ελληνικά. Ταυτόχρονα και εγώ και ο Άλεξ αρχίζουμε να μουρμουράμε κάποια ακατάληπτη δικαιολογία μέσα από τα δόντια μας... "Καλα, καλα." Μας σταματάει και στρέφεται στον Μάγκνους στα αγγλικά "Είσαι εντάξει εσύ μωρό μου?" Της χαμογελάει, σηκώνει τα γυαλιά του και κάνει τον αντίχειρά του πάνω. 

"Απόψε έχει beach party στον Αγιο Προκόπη! Θα πάμε εννοείται!!" λέει μέσα στη χαρά η Κέλλυ. Καλύτερα το μπιτς πάρτυ, πιο αχανές από κλαμπ, πιο βολικό, σκέφτομαι από μέσα μου. Ο Μάγκνους με κοιτάζει. Κοιτάζω πάλι στο κινητό μου. Θα.μας.πάρουνε.χαμπάρι. 

-------

"Καλέ τι σέξι κορίτσι είσαι εσυ! Α, θα κρατήσω το Μιχάλη μακρια σου απόψε!" μου κάνει κομπλιμέντο η Κέλλυ όταν συναντιόμαστε έξω από το δωμάτιο μου πριν το παρτυ. "Σ'αρέσει?" Κάνω μια στροφή να με δει.

Φοράω το φούξια μαγιό μου μέσα από  ένα μαύρο φόρεμα με αραιή πλέξη και ψηλά τσόκαρα.  

"Οοουυ! Και σε μένα αρέσει...και στον ψηλό θα αρέσει! Αν και...δεν μιλιέστε από χθες ε?"

Της γνέφω "όχι"  χωρίς να πω κατι άλλο. Έχω πάρει τις αποφάσεις μου.

Στο πάρτι κόσμος πολύς- το μισό νησί είναι στην παραλία! Έχει φωτιές αναμμένες στην άμμο σε διάφορα σημεία, μεγάλα τραπέζια με ποτά και δυνατή μουσική αφού το οργανώνει ένα γνωστό κλαμπ της Αθήνας- όλα είναι άψογα. 

Η Μίνα με τον Μάρκους δεν έχουν έρθει ακόμα, ούτε ο Αλέξανδρος. Βρίσκουμε τον Μιχάλη στα ποτά και μας φτιάχνει  δύο περιποιημένα κοκτέιλ. 

Ακούω από πίσω μου "..Και κάπου τον ξέρω αυτόν τον κώλ-" 

"Αλέξανδρε!!" γυρνάω έκπληκτη

"Πολύ ωραία είναι εδώ ε? Κάνε μου ένα ποτάκι, ξέρεις εσυ" στρέφεται αδιάφορα στον Μιχάλη που του φτιάχνει και εκείνου ένα ποτό (λάητ σε θερμίδες φυσικά, μην ξεχνιόμαστε). 

"Είσαι όμορφη απόψε, αν και ακόμα βλαμμένη" σκύβει και μου λέει χαμηλόφωνα.

"Δεν ξέρω για όμορφη, βλαμμένη είμαι σίγουρα" απαντάω σαρκαστικά.

"Έλα να σου πω.." με τραβάει πιο πέρα να μη μας ακούνε οι φίλοι μας. 

"Σε ακούω..." 

"Μου έχεις θυμώσει, το ξέρω.." σκύβει το κορμί του να με πλησιάσει.

"Όχι Αλέξανδρε, δεν είμαι πια θυμωμένη.." 

"Αλλά τί είσαι?"

"Ξενερωμένη..."

"Με μένα? Είσαι ξενερωμένη με μενα μωρο μου?" 

"Ρε συ δεν είμαι μωρό σου. Δεν είμαι τίποτα ΣΟΥ. Τέλος. Ο,τι σκατα ήταν αυτό που είχαμε δηλαδή..." τον κοιτάζω στα μάτια.

"Το ξέρεις πως όταν θυμώνεις κάνεις κάτι πολύ σέξι με το κάτω χειλάκι σου?" πάει να με ακουμπήσει στα χείλια και τραβιέμαι πίσω.

"Παρε με σοβαρά μια φορά, γαμώτο μου. Σου λέω τέλος..."

"Που σημαίνει?"

"Που σημαίνει οτι δεν μου οφείλεις και δεν σου οφείλω καμία εξήγηση. Κάνε ο,τι θες. Απο δω και πέρα είμαστε...φιλοι. Ας πούμε."

" Είσαι σίγουρη οτι το θες αυτό?"

"Απόλυτα σίγουρη" 

Κοιτάζει λίγο μακριά, καταπίνει το σάλιο του και επανέρχεται πιο επιθετικά:

"Ποιός είναι? Ποιός σε πηδάει? "

"Τί λες μωρε!" απαντώ θιγμένη! Εγω είμαι το πρόβλημα  τώρα!

"Θα τον βρω...αυτόν που σε πηδάει. Και όταν τον βρω θα τον πηδήξω εγώ." Δηλώνει νευρικά και χωρίς να περιμένει να ακούσει απάντηση, γυρνάει την πλάτη και φεύγει.

Δεν έχει καταλάβει τίποτα- είναι τόσο ψώνιο που δεν μπορεί να αποδεχτεί πως κάποιο λάθος κάνει ο ίδιος.  

----

Το βράδι περνάει ήρεμα, με χορό και ποτά και ωραίες μουσικές. Κατά τις 2 η Μίνα αποχωρεί...

"Παιδιά σόρι, εγώ θα φύγω γιατί πονάει η κοιλιά μου...είναι αυτές οι μέρες...και θα παω να ξαπλώσω. Θα μου τον προσέχετε εσείς ε?" 

Ο Μάγκνους μένει πίσω. Η Κέλλυ είναι με τον Μιχάλη στο μπαρ. Ο Αλέξανδρος άφαντος από την ώρα που μιλήσαμε...

"Θες να μπούμε για μπάνιο?" μου προτείνει και πάμε απόμερα, σε ένα σημείο με βράχια, μακριά από τον κόσμο. Βγάζω το φόρεμά μου. Ο Μάγκνους βγάζει το μαγιό του. Με κοιτάζει όρθιος και γυμνός μπροστά στο κύμα .

"Βγάλτα όλα...δεν είναι κανείς εδώ!"  

Βγάζω το μαγιό μου κι εγώ και βουτάμε.