ELF

Ziyafette ki Hain

Arkadaşlar beğenilerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum❤️

Biraz heyecanı arttıralım mı?

Romantik olarak devam etsin mi?

Saşa'ya bakmadan bize ters ters bakarak ilerleyen Dora elbisesini hala silmeye çalışırken tısladı.

"Her yerim çay oldu birileri yüzünden."

Esila en güzel gülümsemesiyle gülümserken Maya uyumaya gönderilmişti. Yol yormuştu küçük prensesi demek ki ki daha masada uykuya dalmıştı. Bir koruyucuyla hemen onu Esilaların diyarına göndermiştik.

"İstersen sen üstünü değiştirmeye gidebilirsin."

Gülümsememi saklıyordum. Biz gülümsememizi zor tutarken dudaklarını birleştirip çatık kaşlarla bize bakıyordu.

"Bir kaç dakika idare edebilirim."

Sanki gülmemek için kendini zorluyor gibiydi. Birden kahkahayı basmasıyla hepimiz gülüşerek Saşa'nın bizi yönlendirmesini izledik.

"Vay! Bu kadar kısa zamanda her şeyi çok iyi idare etmişsin Saşa!"

Saşa gururla bana baktığında benimde gözümde ki gurura şahit olmuştu. O da tıpkı Hernius gibi aileden olmuştu.

"Bir şey eksik gibi."

Esila elini zarifçe masaların üzerinde dolaştırıyor, onun elinin değdiği her masa rengarenk; konsepte uygun renklerle çiçeklerle bezeniyordu. Büyük bir ziyafet salonunda hoş kokular ve hoş renklerle her şey mükemmel görünüyordu. Her şey olması gerektiği gibi görünüyor, çiçekler sayesinde bir bütün mükemmel görünüyordu.

"Her şey muntazam görünüyor. Oldukça iyi . Ellerinize sağlık Elf!"

Saşa Bilge Kraliçenin ilk defa kendiyle konuştuğunu fark ederek selam verdi ona. Biz salondan çıkarken herkes bir şeylerle meşgul görünüyordu.

"Artık hazırlanmamızın zamanı. hadi gelin sizin için hazırlanmış kıyafetlerinizi giyin."

***

Hepimiz gerçek birer kraliçe gibi görünüyorduk. Hem de şu masallarda olanlardan. Bars gülümseyerek bize doğru yaklaşırken kızlara aldırmadan beni kedine doğru çekti. Dudaklarıma sert bir öpücük kondurduğunda başım dönmüştü. Hem utanç hem de arzuyla gözlerim parlarken yanaklarım alev alev yanıyordu.

"Bu zamana kadar kendimi tutmak yeterince zordu Kraliçem. Artık dayanamıyorum."

Kulağıma fısıldadığında dengede kalmak için koluna tutundum. bu adam her hareketiyle kesinlikle beni büyülüyordu.

"Tutma o zaman!"

Ne diyordum? Ne yapıyordum? Şimdi yaramazlık yapmanın zamanı değildi.

Kızların kıkırtısı bizi dış dünyaya döndürürken heyecandan kalp atışlarım baskı yapmaya başlamıştı bile.

"Çağrı ve Agah nerede?"

Dora gülüşünü gizleme gereği duymuyordu artık. Aramızda ki samimiyet arttıkça o soğuk tavırları zamanla azalacak gibi duruyordu. Yüzüne ciddi bir hal takındığında bir kaç saniye geçmişti sadece. Belki de normali budur zamanla değişmeyecektir.

"Güzelim, çok güzel görünüyorsun "

Çağrı hızlıca Esila'nın kolunu tutup kendine çekivermişti. Temkinli aynı zamanda aç görünüyordu. Bunun yanında Agah daha kontrollü, daha sakindi ama gözleri Dora'nın her yerini ezberliyor gibiydi.