Terapist · lewis hamilton

4

Keyifli okumalar♥️ Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayınn♥️

🏎️

"Sence bu yaptığım doğru mu?"

Kate abartılı bir şekilde gözlerini devirdiğinde dudaklarımı dişledim. Bunu ona bininci soruşum olabilirdi.

"Ceren? Rahatlar mısın lütfen? Arkadaş olduğunuzu söyleyen sensin. Seni yarışlara çağırmasından daha doğal bir şey olabilir mi?"

Valizimin fermuarını çektiğimde hala farklı düşünceler aklımı kurcalıyordu. Haklıydı. Ama... Arkadaşlık yolunda da olsak hızlı mı gidiyorduk?

"Bunu sana ben sorduğum için utanıyorum ama... Gideceğin için kendini heyecanlı ya da mutlu hisediyor musun?"

Sorusu beni duraksatırken kendimi sorguladım. Hissediyor muydum? Karın ağrım dışında aslında düşündükçe kalbim pır pır ediyordu. Yavaşça başımı salladım. "Evet."

"O zaman? Bir an için kendin için yaşar mısın artık? Hatta yanına kesinlikle defterini de almalısın. Hangi defter olduğunu biliyorsun." Son cümlesiyle bakışlarım masamın üzerinde duran defterime kaydı.

Buluşmamızdan sonra oraya çoktan bir şeyler yazmıştım. Derin bir iç çekerek bavulumun üzerine oturdum.

Kate gülümseyerek elindeki çayı şifoniyerin üstüne bıraktı. Benim sayemde siyah çaya bayılıyordu. "Her şey güzel olacak inan bana."

"Sadece... Kate o fazla... Yakışıklı." Elimdeki askılı bluzu yüzüme yapıştırıp yüzümü dizlerime gömdüm. "Offf... Her şey karman çorman."

Kate'in kıkırdayarak yanıma eğilip yere oturduğunu hissettiğimde bluzu sadece gözlerimden çekip ona yandan bir bakış attım. Yüzündeki muzip ifadeyle bana bakıyordu. "Aklını başından aldı değil mi?" Başımı mağrur bir şekilde salladığımda devam etti. "Kendini onunla yatakta hayal ettin mi doğruyu söyle."

"Kate!" Bluzu yüzümden çektiğim gibi onun yüzüne fırlattığımda Kate kelimenin tam anlamıyla anırıyordu.

Yüzümün ısındığını hissederken bavulun üzerinden kalkıp bu sefer kendimi yatağımın üzerine attım. Kate kahkahalarının arasından söylendi. "Kesinlikle ettin."

Yüzümü bu sefer ellerimle kapatırken boğuk bir şekilde söylendim. "Hayır... Yani belki biraz. Çok az."

Kate ayaklandığında ayağımı dürtüp ona bakmamı sağladı. Yatakta çaresiz bir şekilde ona bakarken yüzünde hala aptal bir sırıtış vardı. "Neşelen hadiii... Bak geriye 3 saatin falan kalmış. Yerinde olsam hazırlanmaya başlardım."

Şok içinde kolumu uzatıp bileğimdeki saate baktım. Kate haklıydı. Sözleri beni harekete geçirirken yatakta doğrulup ayağa kalktım. Kollarını açtığında ona sıkı sıkı sarıldım. "Haklısın. Drama queen'liği bitirme vakti geldi."

Kolları benden ayrıldığında yeşil gözlerini merakla kıstı. "Danışanlarını nasıl ayarladın? En az bir hafta falan yoksun herhalde?"

"Öncelikle tam olarak bir hafta mı sürecek bilmiyorum. Belki 3-4 gün anca sürer. Danışanlara gelince... İki danışanım zaten iki haftaya bir geliyorlar. Diğer ikisiyle de online devam ediyorum. Başka yeni danışan da almadım." Kate anlayışla başını sallarken omzuna sırt çantasını atmıştı. Kızıl saçlarını düzeltirken yanaklarını şişirdi. "Harika... Benim her ne kadar çok sevsem de bırakamayacağım çocuklarım var. Bazen işini gerçekten kıskanıyorum."

"Ne kadar şikayet etsen de onlarsız yaşayamazsın." Kate başını sallayarak sırıttı. Son 2 yıldır bir kreşte öğretmenlik yapıyordu. Bazen çok yoruluyordu ama işini çok sevdiğini biliyordum. Onlar enerjisini yükseltiyordu. "Benim küçük sıpalarım."