Ceren, hayatındaki karmaşalarla boğuşan bir terapistti. Londra'daki ofisine yeni başvuran bir danışan ise hiç beklemediği biriydi.
Yani gençliğinde hayran olduğu f1 yarışçısı Lewis Hamilton...
Lewis; hızlı hayatı, bitmek bilmeyen yarışları ve üzerin...
Selaaam🥹 anca gelebildim kusura bakmayın çünkü arkadaşımın evine anca gelebildim dkdkwkkdsk keyifli okumalar diliyorum yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyinn💖
**ÖNEMLİ: Ayrıca "kitappad" diye bir uygulama varmış. Bilenleriniz var mı bilmiyorum. Belki de oraya geçmeliyim ne dersiniz lütfen fikirlerinizi benimle paylaşın💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🏎️
"Dikkat dağıtıcı ha?" Telefonu geri yüzünden çekip çantama atarken hala benim için komuşmak çok zordu ama kendimi zorlukla toparlayabilmiştim. Lewis elimi tutmak için hareketlendiğinde hızlıca elimi geri çektim. "Hayır."
Gözlerine baktığımda o parçalanmayı gördüm. Izdırabını görebiliyordum ama buna empatik yaklaşamazdım. Şu an olmazdı.
Tam yanından geçip gideceğim sırada bileğimden tutarak beni engelledi ve ona bakmamı sağladı. Kaşlarımı çatarak gözlerimin ardına gizlediğim gözyaşlarımı ondan sakladım. Başını hafifçe sallayarak fısıldadı. "Açıklamama izin ver."
"Aslında... Suç sende değil. Ben gerçekten bir şeyleri paylaştığımızı düşünmüştüm. Beni önemsediğini söylediğinde gerçekten bunu kast ettiğine inanmıştım. Gerçek bir şey istediğimi sana söylemem gerekirdi." Sözlerimin Lewis'in yüz ifadesini an be be an sarstığını izledim. Sözlerim ona tokat gibi çarpıyordu.
"Ben... Gönül eğlendirdiğin ya da sadece kendini iyi hissetmek için takıldığın kızlardan biri değilim Lewis. Olamam." Son sözlerimle kaşları keskin bir şekilde çatıldı ve yaklaşarak fısıldadı. "Senin hakkında asla böyle düşünmedim. Bunu biliyorsun. Sana hiçbir zaman yalan söylemedim."
Gözlerimi kısarak tıpkı onun gibi fısıldadım. "Benden bir şeyleri saklamak seni yalan söylemekten daha masum yapmaz."
Cevabımın gardını indirdiğine tekrar şahit oldum. Gözlerini kısa bir an için kapatttı. Tekrar açtığında kalbimi sarsan bir şekilde fısıldadı. "Özür dilerim."
Gözlerim tekrar dolmaya başladığında birkaç damla yaş istemim dışında yanaklarımdan süzüldü. Lewis bunu görmeye dayanamıyormuşçasına baş parmağıyla birkaç damlayı yakaladı. "Çok üzgünüm."
"İnsanların ne düşündüğü ya da ne düşüneceği umrumda değil. Ama bunu bana söylememen..." Kesik bir nefes aldım. "Çok fazla... Özellikle yaşadıklarımızdan sonra... Ben... Aramızdakilerin karşılıklı olduğunu düşünmüştüm."
"Zaten öyle! Ceren bak... Güven problemim olduğunu biliyorsun bu... Benim için de kolay değil. Sana söyleyecektim. Yemin ederim. Sadece-"
"Sadece ne? Bu şekilde kalbimi kırmak daha mı kolay geldi?" Bileğimi elinden kurtardım ve başımı hafifçe salladım. "Beni önemsediğini söylediğinde sana inandım."
"Çünkü seni önemsiyorum! Ceren lütfen bir dinle-"
Elimi uzatarak onu durdurdum ve birkaç damla gözyaşının daha yanaklarımdan süzülmesine izin verdim. Çatlayan sesimi umursamayarak mırıldandım. "Sana şu an ne kadar kızgın olsam da... Bir parçam hala seni önemsiyor. Bunu daha sonra konuşalım."
