Ceren, hayatındaki karmaşalarla boğuşan bir terapistti. Londra'daki ofisine yeni başvuran bir danışan ise hiç beklemediği biriydi.
Yani gençliğinde hayran olduğu f1 yarışçısı Lewis Hamilton...
Lewis; hızlı hayatı, bitmek bilmeyen yarışları ve üzerin...
Merhabaaa🥺 Çok uzun zaman oldu ve biliyorsunuz wattpad hala kapalı. Arkadaşımın evindeki wifi'de garip bir şekilde açıldığı için hemen bölümü attım😂 Keyifli okumalar, lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın💖💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🏎️
"Teşekkür ederim Bayan Sanders. Haftaya... Haftaya dediklerinizi- yani konuştuklarımızı... Yapmaya çalışacağım."
"Sana inanıyorum Diana. Yapabilecek güce sahipsin." Diana başını sallayarak beni onaylar şekilde gülümsedi. Onu cesaretlendirişime minnettar görünüyordu.
Diana yavaş adımlarla kapıya ilerlediğinde ona eşlik ettim. Son kez yüzüme bakıp gülümsedi. "Hoşçakalın Bayan Sanders."
"Hoşçakal Diana." Diana başını sallayıp kapıdan çıktığında derin bir nefes verdim. Diana'nın kaygı bozukluğu vardı ve onu tetikleyebilecek olaylarla daha iyi başa çıktığını görmek beni mutlu ediyordu. İlerlediğini görebilmenin benim için anlamı çok büyüktü.
Kapıyı arkasından kapatıp koltuğuma geri oturduğumda başıma giren ağrıyı düşünmemeye çalıştım. Geldiğimizden beri daha yoğun bir programım vardı ama bunu ben istemiştim.
Monako'dan döneli dört gün olmuştu. Bu hafta sonu yarış yoktu fakat ondan sonraki hafta İspanya vardı. Lewis geldiğimiz günün ertesi fotoğraf çekimi için İtalya'ya gitmişti.
Yoğun bir programı vardı ama... Bana mesaj atmayı ihmal etmiyordu. Bu sabah biraz konuşmuştuk ama yoğunluktan dolayı cevap yazamayabileceğini söylemişti. Onu geldiğimiz günün ertesi evimden apar topar çıkışından beri görmemiştim.
Onu özlemiştim.
Bir haftada ona böyle alışmak delilikti. Ki olanları... Yani yakınlaşmamızı da hesaba kattığımızda onu düşünmemek imkansız gibi bir şeydi.
Bir de şu paparazi fotoğrafları vardı. Lewis'in onları görmeme ihtimali olduğunu sanmıyordum ama ikimiz de bu konu hakkında bir çift laf etmemiştik. Bir de evden çıkarken ki söyledikleri aklıma geldikçe bilmediğim ya da bana söylemek istemediği bir şeyden şüpheleniyordum.
"Seni önemsediğimi biliyorsun değil mi?"
Cümlesi adeta kulağımda yankılanırken gözlerimi kapattım. Işıltılı gözleri ve sıcak gülümsemesi zihnimde belirdiğinde gülümsemeden edemedim. Ellerini belime sarışı... Burnunu burnuma sürtüşü...
Beni öpüşü...
Telefonum çalmaya başladığında kaşlarımı çatmamak için kendimi zor tuttum. Gözlerimi aralayıp telefonumu elime alıp arayan kişiye baktım. Sekreterim Lilly arıyordu.
"Efendim Lilly? Bugünkü seanslar bitti değil mi?"
"Ah evet Bayan Sanders. Son danışanınız Diana az önce çıktı. Ama sizi görmek isteyen biri daha var. Hatta şu an kapınızdan girmek üzere."
