Kedi Kadın | Zoro

⚔️

"Tam adın ne?"

"Tam adım mı?"

"Soyadın yok mu?"

"Hayır. Bana köyde herkes Nasu'nun kızı Lena diyordu."

Nami elini çenesine koyup beni süzdü.

"Pekala bana kendinden bahset."

Bir gün geçmişti.

Dün tayfaya katılmıştım ve akşam Nami'den bir defter istemiştim. Bundan sonraki hayatımı not edecektim.

Bir nevi günlük tutacaktım.

"Pek tanıtacak bir şey yok. Ben çok iyi yüzücüydüm ama annem beni beş yaşlarımda kaybettikten sonra denizde asla yüzemez oldum, daha doğrusu korkmaya da başladım."

Nami'nin gözleri büyüdü ve ayağa kalktı.

"Olamaz, yoksa sen?"

Diğerlerinin ilgi odağı biz olunca biraz çekinerek konuştum.

"Evet, şeytan meyvesi gücüne sahibim."

Luffy, Going Merry'nin başından yanıma lastik gibi esneyerek geldiğinde şaşkınlıkla ona baktım.

"Gücün ne? Gücün ne? İnanılmaz bir şey gibi hissediyorum."

Ben ona şaşkınlıkla bakarken o bana hayran gözlerle bakıyordu.

"Sen Lastik meyvesi mi yedin?"

"Evet, ben Gomu Ningen'im."

Yanağını tutup esnetmişti. Gülümseyip hepsine baktım. Yeşil saçlı daha doğrusu Zoro bana hala şüpheyle bakarken ben birkaç adım geriye adımladım ve yere eğildim.

"Neko Neko no..."

Kulaklarım ve kuyruğum çıktığında dört elimin üzerinde durup bir elimin üzerini yaladım.

Neko meyvesi yediğim için onların özelliklerle sahiptim de.

"Woaaa, harika."

Luffy ve Usopp yıldızlı gözlerle bakarken, Sanji kalpli gözlerle bakıyordu. Nami şaşkın bakışlar atarken gözlerim Zoro'ya döndü. Gözlerini kapatmış sessizce horluyordu.

Hiç olmasa insan bir tepki verir değil mi?

Nami'ye bir bakış attım ve gülümsedim. Sanji'nin yanına dört ayak yürüyüp bacağına sürtündüğümde burnu kanamıştı ve büyük bir gürültüyle yere düşmüştü.

Nami ve ben kahkaha atarken kuyruğumda hissettiğim el ile pençemi çıkarıp ele saldırdım.

Elimde değildi, içgüdüsel olarak saldırıya geçmiştim.

"Lena?"

"Üzgünüm, refleks olarak."

Luffy bu halime gülünce elini saçıma koyup okşadı.

Hayır, hayır, hayır...

Bunu yapmasıyla mırlamaya başlamıştım ve kafamı ona biraz daha itmiştim.

"L-luf-ffy. Çek ş-şu elini."

Luffy gülerek okşamaya devam ederken Nami ona vurdu ve uzaklaşmasını sağladı. Geri insana döndüğümde utanarak Luffy'e baktım.

"Bir daha bunu yapma," söylediğim şeyle güldü ve önümde eğildi.

"Özür dilerim ama ne yapayım, tatlıydın."

Yanaklarım daha fazla kızarınca Nami'nin kolundan tutup mutfağa yöneldim.

Mutfağa girdiğimizde masaya oturduk ve Nami ile birbirimize baktık ve gülmeye başladık.