Love and Jennie?; Taennie

19.bölüm

Kim Taehyung

Polisler Jeongyeon'u götürmüşlerdi. Ben Jennie'yi bırakmamak için gitmemiştim. 2-3 gündür yemek yemiyordum ve gün geçtikçe daha da halsizleşiyordum. Jennie'nin komşularının yemek kokusu işi daha da zorlaştırıyordu.

Sürekli öksürüyordum ve yerden kalkamıyordum. Elim karnımda yerde öylece duvara yaslanmış oturuyordum.

Vicdansız kadın çıkıp yemek bile vermiyodu. Şu yanlış anlaşılmada canımı sıkmıştı. O bebek benden olsa bilirdim tek başına olmuyo bu işler ama ben o gece onunla bir ilişkiye girmediğime yemin bile edebilirim.

Jennie'yle konuşmam gerekiyordu. Konuşup şu yanlış anlaşılmayı bir an önce bitirmem gerekiyordu.

Olduğum yerden güçlükle kalktım. Zile basıp ardından kapıyı tıklattım. Duvara tutunuyordum ayakta durmak zordu benim için.

Jennie kapıyı açıp bana baktı. Sinirli gibi durmuyordu ama mutlu da değildi sadece bomboş yüzüme bakıyordu.

"Jennie sen çok yanlış anladın beni" arkaya doğru sendeledim iki adım. Jennie ssendelediğimi görünce telaşlandı biraz beni tutmaya çalıştı. Günler sonra benim için endişelenmişti.

"İyimisin?" Dediğiyle şok olmuştum. Bana 'iyimisin?' dedi. Kocaman kare gülümsememi yerleştirdim yüzüme.

"İyiyim" ardından bir kaç kez öksürdüm ve burnumu çektim iyi değildim. Sen beni tamamen affedene kadar iyi olmayacağım Jennie Kim.

"Değilsin iyi değilsin" dedi. Onu sakinleştirici bir yüz ifadesiyle sakinleştirmeye çalıştım.

"Jennie iyiyim ben merak etme beni"

"Sen yemek yedin mi?"

"Yedim yedim ben yemek"

Tam Jennie konuşacaktı ki arkadan gelen ses ile sözü kesildi. İkimizde arkaya baktık.

"Taehyung DNA testini yaptırdım!"

Bu Jungkook'du ondan DNA testi iştemiştim bebek için. Jungkook yanımıza gelmişti sonunda.

"Heh Jungkook ne sonuç bebek benden değil dimi?"

Jennie şaşkın şaşkın bize bakıyordu.

"Taehyung"

"Evet, söyle hadi Jennie dinle bak"

"Taehyung bebek yok"

"Al demiştim ben sa-" kendi sözümü kestim. dediği şeyle kaşlarımı çatmıştım. Jennie'ye döndüm o da benim gibi bunu hiç beklemiyordu.

"Jungkook ne diyosun?"

"Bebek falan yok Jeongyeon oyun oynamış bize" Jungkook'un dediklerini aklım almıyordu. Sevinmiştim ama bunu beklemiyordum yani ortada bir bebek yokken Jeongyeon neden böyle bir yalan söylemişti ki?.

"Nasıl olur daha bi kaç saat önce bana bebeğimiz tekme atıyo diyordu nasıl bu kadar profesyonel oynadı rolünü?"

Jennie girdi araya.

"Pek sevinmedin galiba bi bebek olmasını mı isterdin?"

"Yok ben sadece çok şaşırdım yani beklemiyordum bunu"

Tekrar öksürdüm bi kaç kere burnumu çektim ardından. Gittikçe daha da çok yoruluyordum kendimi yere bıraktım.

Jennie ve Jungkook hızlıca yanıma eğildi.

"Jennie koş su getir, Taehyung sakin ol" Jennie Jungkook'un dediğine kafasını sallayıp su almaya gitti.

"Taehyung kaç gündür yemek yemiyosun sen?"

"Ben yewdim ywemek" yarım yamalak konuşuyordum ne dediğimi ben bile anlamıyordum.

"Eminmisin? Ne yedin?"

"Emiwnim rawmen yewdim"

Jennie koşarak suyu getirip ağzıma verdi. Suyu çok hızlı bitirdim. Yemekle beraber su da içmemiştim.

Jennie suyu ağzımdan çekince Jennie'nin gözlerinin içine baktım doğruca ve konuştum.

"Jewnnie afwettiwmi bewni?"

"Taehyung-"

"Acıwyosun diwmi bawna?" Jennie dediğime sessiz kalıp gözlerini yere çevirdi. Jungkook girdi araya.

"Jennie içeri geçebilirmiyiz Taehyung'un biraz dinlenmeye ihtiyacı var" Jennie Jungkook'a çevirdi gözlerini ben hala Jennie'ye bakıyordum.

Jennie kafasını sallayıp ayağa kalktı ve kapıyı daha çok araladı. Jungkook beni güçlükle kaldırıp kolumun altına girdi. Zar zor yürüyordum. İçeriye girdiğimizde Jungkook beni koltuğa koydu.

Koltuk aynı Jennie gibi kokuyordu içime çektim kokuyu. Hayatımda kokladığım en güzel kokuydu onun kokusu.

Jennie Kim

Taehyung öylece koltukta yatıyordu. Ona çok üzülüyordum. Ortama sessizlik hakimdi taaki Jungkook konuşana kadar.

"Sağol Jennie senin yerinde başkası olsaydı almazdı eve"

"Onu orda öyle bırakamazdım Jungkook"

"Affettin mi peki?" Dediğine bi süre sessiz kaldım. Derin bi nefes aldım.

"Bilmiyorum kafam çok karışık."
Taehyung'a çevirdim gözlerimi ve devam ettim.

"Bildiğim tek bir şey var o da onu hala çok sevdiğim"

"Sevmesen direk silersin zaten" Jungkook'un dediğiyle tekrar ona çevirdim kafamı.

"Ama seviyorum ve silemiyorum maalesef" dediğime sırıttı.

"Şahsen Lisa bana böyle bişey yapsa sadece onu dinlerdim ve dediği her kelimeye inanırdım"

"Emin ol bu çok zor Jungkook" Jungkook'u dinlemeden ayağa kalktım.

"Ben gidip Taehyung'a bişeyler hazırlıyım" Jungkook tam ben mutfağa gidicekken arkadan konuştu.

"Şirket peki gelmiyecek misin?"

Durup ona döndüm. Gülümsedim.

"Gelicem"

O da gülümsedi kocaman. Arkamı dönüp mutfağa gittim. Sadece biraz zaman istiyorum Taehyung kafamdaki bazı şeylerin oturması gerek.

💗💗