23.bölüm

126 14 2
                                    

Kim Taehyung

"Saçmalama Taehyung" Jennie'nin dediğiyle ona döndüm.

"Saçmalamıyorum"

O an düşündüğüm en mantıklı şey buydu. Jennie göz devirip yerde duran kadına dönmesiyle gözlerini kocaman açtı.

"Taehyung kan kanı akıyosjjs" diyip yere yığılmıştı. Bende kadına baktığımda kadının kanı görünür hale gelmişti artık.

"Harika! Bi bu eksikti" dedim kendi kendime.

İş başa düştü Taehyung.

Jennie'yi yerden kucaklayıp koltuğa koydum.

Kadının yanına gelip onuda doğrulttum. Bi elimle onu tutarken bi elimlede nabzını kontrol ettim.

Şükürler olsun ki hala yaşıyodu. Derin bi nefes alıp ayağa kalktım. Bi havlu alıp yarasına bastırdım. Kanı durdurmaya çalışıyordum neyse ki sadece ufak bı yara vardı sadece yan taraftaki dolaptan sargı bezi çıkarıp dikkatlice kafasını sardım.

Kadını da kucağıma alıp onu da diğer koltuğa koydum. yerdeki kanı temizlemeye başladım peçetelerle o sırada Jennie uyanmaya başlamıştı.

"Taehyung" sesini duyar duymaz ona döndüm.

"Jennie uyandın mı?"

"Hıhı"

Son kez kalan kanları silip peçeteleri çöpe attım. Jennie'nin yanına gittim.

"İyimisin?"

"Ben iyiyim." Yarı baygın haldeydi hala. Bi anda kalkıp aydı kendini.

"Kadın kadın ne oldu? Öldü mü? Ölmedi de nolur"

"Sakin ol Jennie kadın orda yatıyo bak" diyip parmağımla kadını gösterdim. Gösterdiğim yere bakıp derin bir nefes verdi.

"Şükürler olsun... Taehyung onu hastaneye götürelim"

Dediğiyle gözümü açtım kocaman.

"Olmaz!"

"Niye?"

"Jennie bunu ben yaptım kafasına saksı falan düşmedi herhalde. Eğer hastaneye gidersek hapse girerim. Biricik sevgilin hapse girer" diyip kendimi acındırdım. Yavru köpek gibi kolunun altına sokuldum.

"Doğru en iyisi burda durmak uyanır zaten dimi?"

Kafamı kaldırıp ona baktım.

"Bilmiyorum Jennie bilmiyorum off"

Ayağa kalkıp kadının yanına gittim tekrar nabzını kontrol ettiğimde nabzını alamdım. Hemen telaşlanmamak için nefesini kontrol ettim. Nefes alıyordu. Rahatlayıp kenardaki sandalyeye oturdum.

"Uyanır birazdan rahat ol"

"Olamıyorum, uyanana kadar da olamıycam"

Geriye yaslanıp gözlerimi kapadım. Kollarımı önde birleştirip cevap verdim.

"Uyu ozaman uyursan sakinleşirsin" kendi uykum olduğu için bahane uyduruyordum.

Love and Jennie?; TaennieHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin