dance with the devil | hyunchan

13

736363 yil sonra gelen yeni bolum

butun ficlere bolum aticam arkadaslar ama zaman konusunda bir sey diyemiyorum

iyi okumalar⛓️⛓️

~~~~

Hyunjin, düştüğü anda kaldığı için yaşananları geç idrak etti. Kendisini tutan çocuğu kesinlikle ilk defa görüyordu. Uzun boylu ve oldukça dikkat çekici biriydi. Chan hızla yanlarına inip kendisini çocuğun kucağından çekene kadar onu izlediğini fark etmedi.

"Chan, hakkında dönen dedikoduların sebebini mi yakaladım az önce?" gevşek bir tavrı vardı ve Hyunjin, Chan'ın onu sevmediğini daha ilk dakikadan anlamıştı.

"Yakaladığın bir şey yok, işine bak Yeonjun!" ismini henüz öğrendiği çocuğa baktı Hyunjin. O da bir şeytandı. Ya da en azından kanatları ve giydikleri siyahtı.

"Sakin ol şampiyon, elinden almadım ya!" sesinde bir ima sezse de kendi kendine triplenmek istemedi Hyunjin. Ama nedense Yeonjun'la Chan'ın arasında çok farklı bir sorun olduğunun farkındaydı.

"Benim olan bir şeyi elimden alabileceğini düşünmen çok özel." Chan sakince konuşurken nasıl bu kadar korkunç görünüyordu anlayamadı Hyunjin. Şu an karşısında gerçekten Şeytanın varisi vardı.

Bir eli sahiplenici bir tavırla belini bulunca çocuk da aynı yere odaklandı. "Kıymetlini senden almam, korkma! Ben, sen değilim!" Hyunjin kendini daha fazla tutamadı. "Bu saçma muhabbeti beni odama götürünce tamamlar mısın Chan?" muhattap aldığı tek kişi Chan olurken bir eli kolunu sarmıştı. Onu rahatlatmak istemişti.

"Gidelim." sakince Hyunjin'e baktığında başarılı olduğunu anlayan Hyunjin gülümsedi. Chan'ın kendisine bu kadar hassas davranması hoşuna gidiyordu.

Eğilip Hyunjin'i kucağına aldığında beklemeden ve yanındaki çocuğa bakmadan havalandı. Bakarsa tekrar sinirleneceğini biliyordu. İçinden bir ses Yeonjun'u da Hyunjin'den uzak tutması gerektiğini söylüyordu. Şimdi bir de bu çıktığı için iyice gerildi.

Hyunjin'i odasının kapısına götürürken sakindi. "Sonra görüşürüz." Hyunjin tebbesüm ederek veda etti. Odaya girdiği an kendini yatağa attı. Görmek istediği son şey saçma ve elinin kolunun bağlı olduğu rüyalardı.

~~~~

Beklediği olmazken dinlenmiş bir şekilde akşam yemeğine indi Hyunjin. İçeride gruplaşmaların olduğunu gördü. Melekler ve şeytanlar aralarına açık bir mesafe koymuştu. Tanımlanmayanların da yavaş yavaş seçimlerini yapmaya başladıkları açıktı.

Çoğunluk meleklerin yanında olsa da orada kalamayacak kadar alakasız duran kişileri de görüyordu. Herkesin ilk şansı meleklere vermek istemesini anlıyordu. Ama o üstündeki birkaç bakışı umursamadan Chan'ların yanına ilerledi. Jeongin, bu tavrı hoşuna gitmiş gibi gülümseyerek ona yer açtı.

"Beni her seferinde daha çok şaşırtıyorsun. Yanımızda çok iyi görünen yeni bir şeytan daha olacak gibi." Hyunjin gülerek ona yanıt verdiğinde konuşmaya başladılar. Chan, ikilinin bu samimi tavrından hoşnut kaldı.

Hyunjin'in ekibini benimsemesi hoşuna gidiyordu. Aynı şekilde arkadaşları da Hyunjin'i çok kolay benimsemişti. Jeongin, insanlara en zor ısınan kişi olarak bu kadar kolay kabullenince Chan'ın keyfi daha çok yerine gelmişti.

İyi ki Jisung'un odasında diye de düşündüğü çok oluyordu. Yanına gitmesi gereken herhangi bir anda oda arkadaşı sorunu yaşamayacaktı. Hoş, bir melekle de kalsa Chan görmek istedikten sonra engel olamayacağını biliyordu.

"Sevgili öğrenciler, umarım öğrenciler deyimi sizleri rahatsız etmiyordur," birkaç gülüş, birkaç samimiyetsiz bakışmadan sonra devam etti. "Bildiğiniz üzere Dünya üzerinde görevleriniz olacak. Bunlardan ilki, keşif ödevi de diyebiliriz yarın olacak! Hepinizin hazırlıklı ve zamanında gelmesini istiyorum. Geç kalanları ne yazık ki götürmeyeceğiz!" Hyunjin dünya denir denmez heyecanlandı. Yine de bu heyecanı Chan'ı tetiklemesin diye sakin görünmeye çalıştı.