Lavinia

Korkak

Merhaba çok çok ama çok sevdiğim okuyucularım. Yeni bir bölümle karşınızdayım. Dilerim okumaktan keyif alırsınız. Vote ve yorum yapmayı unutmayın. Fikirleriniz benim için çok çok önemlidir. SEVİLİYORSUNUZZZ❤️

Aşk her zaman kapımızı hiç beklemediğimiz anda çalar. Aşık olursun. Mutlu olursun. Bazende acı çekersin hemde ölesiye bir acı. Sonunda ne olacağını bilmeden kendine güzel gelen hayaller kurarsın. Onlara inanırsın. Gerçek olmalarını beklersin. Çabalarsın. Ama sonunda yine sen- yani hayaller kuran,aşkı yaşamaya çalışan sen bitene kadar,ağlamaktan gözlerin yanana kadar,canından can gidene kadar acı çekersin. Sonda ne olur? Sen kazanırsın, "O" kaybeder. Ama buna kendini inandıramazsın. Her hatırladığında hüzün bürür gözlerini. Ama artık ağlayamazsın. Belki bir kaç damla gözyaşı başkada bişey olmaz. Birine yeniden değer vermeye çalıştıkda korkup geri çekilirsin saklandığın köşeye. Birinin seni gelip kurtarmasını dilersin hep. Diğer insanlar gibi mutlu bir ilişki durumunun olmasını,sarılmalar, el ele tutuşmalar,parlayan aşk dolu gözler,buram buram güven kokan kolların sıcaklığını istersin. Ama bir adım atmaktan korkarsın. Çemberi aşman gerek ama cesaret toplayamazsın...

Sabah uyandığımda Karanı uyurken görmeği hiç beklemiyordum. Ama buradaydı. Yanımda. Uyurken bile bir insan bu kadar mükemmel görüne bilir miydi? Yada bana öyle geliyordur belkide. Yatakta doğrulup Karana doğru eğildim. Yüzünün her bir noktasını ezberlercesine bakmaya başladım. Gerçekten ama gerçekten çok güzel görünüyordu. " Bakmaktan doyamadın?" Uykulu çıkan sesiyle irkilip ondan uzaklaştım. " Yüzünde çizik var gibi geldi ona bakıyordum" Allahım rezill oldum. Bundan başka yalan uyduramazdım sanki. Çizik varmış. Bana çikolata verseler bile buna inanmam, gerçi onunda inandığını sanmıyorum. Bide gülüyor. Ne var yani kabul mu etseydim. "Hadi hazırlan okula geç kalacağız" dediğinde offlayıp "Ben gelmesem?"deyip yavru köpek bakışlarımla ona baktım. Hayır anlamında kafasını sallayıp yataktan kalkmıştı. Saatine bakıp "Tam 20 dakikaya masada ol" deyip odadan çıktı. Dediklerini alay edercesine tekrar edip hazırlanmaya başladım. 20 dakikaymış. Kızım be ben.

"Müzik açmamı ister misin?" Sessizliği bozan sesiyle ona döndüm "Fark etmez" deyip yeniden başımı yana yatırtıp yolu izlemeye devam ettim. Biraz sonra okula varmıştık. Karanın arabadan inmesiyle bende kapıyı açıp indim. Okulun bahçesine adımımı attığım an kızların nefret dolu bakışlarını hiss ediyordum. Sanki kafalarındaki işkence fantezileri gözümün önüne geliyordu. Ahhh gerçekten acı. "Ben sınıfa gidiyorum" dedim "Sanki sınıfta bekleyeni var. Nereye sınıfa gidiyorsun daha erken " dediğinde gözlerimi devirip "Çoğunluk yerlerde rahatsız oluyorum biliyorsun beni neden yeniden tekrar ettiriyorsun ki" diye sitem ettiğimde "Konuşma şeklin ve surat ifaden, hoşuma gidiyor" deyip beni peşinden sürükleyerek çetesinin olduğu banka götürdü. Vee dünkü iki kaşar da hiç vakit kaybetmeden dibimizde bitmiştiler. Cenk,Çetin ve Muratla selamlaşıp banka oturdum. Karan başımda dikilmişti. Sanki diğerlerine uzak durun sinyalleri yayıyordu. "Karancıımmm tatlımm bu kız kim" ayy ne iyrenç sesi var bu havuç kafanın yaa. "Sana ne Yeliz " dedi Karan soğuk bir şekilde. Yelizin pis bakışlarını yine üzerimde hiss ediyordum.

Zilin çalmasıyla hepimiz sınıflara dağılmıştık. Yerime geçip sessizce oturmuştum. Hoca sınıfa girdiği an selamlaşıp derse geçmişti. Dikkatle dinleyip not alıyordum. Dikizlendiğimi hiss edip sol tarafa döndüm. Bir kız bana bakıyordu. Bakışlarına anlam veremeyip önüme döndüm. Zil çaldığında ohh çekip arkama yaslandım. "Merhaba " sessizliğimi bozan kısık bir sesle sol tarafa döndüm. Beni dikizleyen kızdı. "Merhaba" dedim soğuk bir şekilde. "Şeyy ben acaba defterine baka bilir miyim ? Yani şey yanlış anlama bir yerini kaçırdımda onun için " korkak çıkan sesiyle gülümseyip defterimi ona uzattım. Teşekkür edip defteri aldı ve aradığı şeyi bulup kendi defterine yazdı. "Adım Masal" dedim defteri uzattığında " Gece " deyip gülümsedi. Tuhaftı bu kız.

Sıkıcı geçen derslerden sonra bir dersin boş olacağı haberi çok iyi gelmişti. Adının Gece olduğunu öğrendiğim o tuhaf kıza yaklaştım "Gece" dediğimde irkilip hemen kafasını bana çevirdi. Korkak. "Ders boş zaten çıkalım mı bahçeye?" Diye sordum sesimin en tatlı haliyle. Gece kekeleyerek "B-benimlemi?" diye sordu. Evet anlamında başımı salladım. Yoksa yine o kaşarların çirkin suratlarına katlanacaktım. Gece gülümseyip ayağa kalktı. Çantamdan kitabımı alıp Geceye yetiştim. Kitap hakkında sohbet ederek bahçeye çıktık ve ağacın altındaki boş banka ilerleyip oturduk. Fazla ortak yanımız vardı. "Aaa bakın burda kim varmışşşş. Ezik ve yeni arkadaşı" iğrenç bir sesin konuşmamızı bölmesiyle yüzümü buruşturup karşımda duran iki çakma sarışına baktım. Iyyy dip boyalarıda gelmişş. "Bişey mi istedin" diye sert bir şekilde sordum. "Sen karışmaa istersen" ağzını eğerek konuşup elindeki meyve suyunu Gecenin kafasına boşalttı. Sinirim tavan yapmış halde ayağa kalkıp kızı kollarından tuttum. "Sen ne yaptığını sanıyorsun!" Diye sinirle bağırdım. Gece koluma yapışmış "Masal hadi lütfen gidelim önemli değil. " Dediğinde sinirle kızı itip Geceye döndüm. Sinirli bakışlarımı ona dikip bağırmaya başladım. "Ne önemli değil ya! Kafana meyve suyu dökdü farkındaysan!Nasıl bu kadar sakin ola biliyorsun.!" Diye bağırıyordum. Gece artık ağlamaya başlamıştı. Çakma sarışınlara doğru ilerlemeye başladım. Ama iki güçlü kolun belimden sarılıp beni engellemesiyle ne kadar çabalasamda sonunda pes ettim. "Şşşt dur be Problemli" Karandı. "Görmüyor musun kızın halini pislikler bunu ödemeli" diye sinirle bağırdığımda Karan sakin sesiyle beni yatıştırmaya çalışıyordu. "Ödeyecekler tamam merak etme " dediğinde biraz daha sakinleşip Gecenin yanına gittim. "Abi yalnız Masal çok iyi susturdu. Bıraksan parçalayacaktı" Cenkin cümlesine aldırmayıp okula doğru ilerledik. "Sus oğlum "diye Karan hepsini susturdu.

"Gece neden korkuyorsun?" Diye sordum saçlarını kurularken. "Çünki çok tehlikeliler ve bişey olursa, yani sinirlenirlerse benim arkamda duracak kimsem yok Masal anlıyor musun. Yok. " Dediğindi mahcup bir şekilde "Ailen var. Var değil mi ?" Diye çekinerek sordum. " Var ama burada değiller. Ben yalnız yaşıyorum. Onlar Almanyadalar " dediğinde ona sıkıca sarıldım. "Bundan sonra böyle davranmalarına izin vermeyeceğiz tamam mı?" Dediğimde beni kafasıyla onayladı. "Hadi çıkalım" deyip kapıya doğru ilerledim.

"Gece nasıl oldu?" Arabadaki sessizlik Karanın sesiyle bozuldu. "Nasıl olsun...Kendini herşey yolundaymış gibi gösteriyor ama canının acıdığı belli " dedim üzgün bir şekilde. Tamam ben soğuk kanlı ola bilirdim ama birinin haksızlığa uğramasına dayanamazdım. Hele ki bu kişi Geceyse. Tamam tuhaf bir kızdı kabul ediyorum. Fazla korkak ,fazla saf ama iyi biriydi. İçinde kötülük yoktu. En azında şimdilik iyi biri olduğunu görüyordum. Ve yeni okulumda ilk arkadaşım. Diğer okulumda da arkadaşlarım vardı ama hepsi benimle irtibatını kesmişti. Bende zaten arayıp sormadım. Hayata bakış açım "Arayanı ararım, soranı merak ederim ama asla sormam" neden mi böyle ? Hakk ediyorlar. Özel okullardaki çocukların çoğu kendilerini beğenmiş,yüksek egolu oluyorlar. Tamam kabul bende bazen oğle davranıyorum ama katiyyen öğle değilimdir. Değilim değil mi? Karanın beni dürtmesiyle başımın üstündeki soru ve düşünce bulutlarını patlatıp dikkatimi ona verdim. "Daldın gittin yineee" dedi gülerek. "Yaa öğle oldu biraz. Geceyi düşünüyordum" dedim. "İyiki de bir arkadaşın oldu hemen de unutulduk" dedi şakadan üzülerek. "Yok canım MaşAllah her gün görüyorum nereye unutuluyorsun" dedim gözlerimi devirerek. Evin bahçesine girmiştik. "Yani görmediğin insanları unutuyorsun" deyip arabayı kapının önüne parketti. "Neden hatırlamalıyım ki?" Diye sordum. "İyi, güzel. Geçmiş aileni unutman daha rahat olur" dediğinde sinirlenip kaşlarımı çattım. "Onları unutmayacağım. Unutturamayacaksınız!" Diye bağırıp arabadan indim. Koşarak kapıyı açıp içeri girdim. "Masal. Masaal " arkamdan seslenerek geliyordu. Hızla merdivenleri çıkıp odama koştum. Odama girip kapıyı kilitledim. "Kimsee... Hiçkimsee bana onları unutturamayacak.! Nasıl unuturum. Beni bu yaşıma kadar büyüttüler, sevgi gösterdiler. Terbiyelendirdiler. Okuttular. Bunları nasıl unuturum..."

Umarım beğenmişsinizdir❤️Bana bu instagram hesabından ulaşa bilirsiniz @__tata____ .