Lavinia

~Kaybettim~

Merhaba aşklarım❤️ Huzurlu okumalar dilerim.
Multimedyada Masalın kombini var.

Şarkı~ Hüseyin Cebişci --Gidenlerin ardından

Masalın o anki halini "Kırgın Çiçekler"-ki Kaderin Cemre için ağladığı zaman gibi de düşüne bilirsiniz. Beni çok etkilemişti.
_________

Perdeden zorlukla içeri sızan güneş ışıklarının gözlerimi açmam  için zorlamasıyla,sorlukla gözlerimi açtım. Kısık gözlerimle pencereye bakıp yüzümü yastığın altına gizledim. Bir anda yastığın çekilmesiyle irkilip gözlerimi aça bildiğim kadar açtım. "Noluyor ya!" Çatık kaşlarım ve kısık gözlerim anında Karanı bulmuştu.

"Günaydın uykucu" demesiyle gözlerimi devirdim. "Sensin günaydın. Uyuyacağım ben " diye sızlandım. Hiç beklemediğim bir anda beni kucağına alıp yataktan kalktı. "N-Ne yapıyorsun sen?! " cevap verme zahmetinde bulunmayıp banyoya doğru ilerliyordu. "Karan! İndir benii!" Bağırışlarımın hiç bir önemi yoktu onun için.

Beni banyoya sokup "Hadi hadi ne uyuması hazırlan bir kaç saate davete gideceğiz" dedi. Dün babamda söylemişti. Tamamen aklımdan çıkmış. Yavru köpek bakışlarımı Karanda gezdirdim.

"Hayır,hayır kesinlikle olmaz. Bu davet önemli Masal. " dedi itiraz kabul etmeyen sesiyle. Derin bir offf çekip kapıyı kapattım. Suyu açıp sıcaklığını ayarladım ve altına girdim. Saçlarım  iyice ıslandıktan sonra şampuanlayıp duruladım.

Banyoda işimi bitirip kıyafet odasına geçtim. Üzerimi kuruladım. Saçlarımı kurutmaya başladım, hemde kafamda bir kaç kombin yapıyordum. Saçlarım kuruduktan sonra iri dalgalar halinde şekillendirdim. Kıyafetlerime doğru ilerledim.

Kafamda kurduğum kombini üzerime giyip makyajımı yapmak için aynanın karşısına geçtim. Gözlerimi ön plana çıkarıp,dudaklarımı pudra rengi rujla renklendirdim.

2SAAT SONRA-------------

İki saat sonrasında eksiksiz hazırdım. Zaten Babamlarda gelmişlerdi. Çantamla telefonumu alıp odadan çıktım. Merdivenleri topukluların verdiği rahatsızlıkla inip salona doğru ilerledim. Vural amca ve babam kahvelerini içiyordu. Karan hala ortalıkta yoktu. Merak etsem de sormadım.

"Babacığım ben hazırım" dedim ve gülümsedim. Babam beni baştan aşağı süzdükten sonra Vural amcaya dönüp
"Vural benim kızım acaba bizim için gönderilmiş bir melek mi? ". Babamın dediklerine karşı kıkırdadım.

Oyalanmadan evden çıkıp arabaya doğru ilerledik. Tam arabaya binecekken yüksek hızdan dolayı isyan eden araba sesiyle öylece durdum. Araba sert bir fren yapıp tam karşımda durmuştu. Arabadakinin Karan olduğunu gördüğümde gözlerimi devirdim. İlle  dikkat çekecek beyefendi. Eliyle arabaya binmemi işaret etti. Babama baktığımda oda git işareti yaptığında açtığım kapıyı kapayıp karşımdaki arabaya ilerledim.

Kapıyı açıp oturdum. Kapıyı kapatmamı bile beklemeden gaza basınca korkup çabucak kapıyı kapattım. Anında kemerimi takıp sakinleşmeyi diledim. Gerizekalı. Sinirliysen ne diye beni arabaya çağırıyorsun. Gaza biraz daha yüklenince korkudan titrek çıkacak olan sesimle konuştum.

"Yavaşla." Dedim. Cevap gelmeyince.

"Ne oluyor? Yavaşla dedim sana!"

Araba ani bir frenle durunca sanki koltuğa yapıştım. Kafasını direksiyona dayayıp derin nefesler almaya başladı. Bende koltuğa gömülmüş bir şekilde derin derin nefes alıyordum. Bir kaç dakika sonra Karan başını kaldırıp yeniden arabayı çalıştırdı. Elimi koluna koyup "Neyin var?" Diye sordum.