Liquor [] YeonBin, BxB, TxT

11

"Okulda benim nasıl biri olduğumu düşünüyorlar bilmiyorum ama..."

Büyükçe yutkundu.

"Ben ilk defa seni öptüm."

~~~

"Yalancı."

Yeonjun dudaklarını büzüp söylediği kelimeden sonra Soobin'i yavaşça itti.

Kafasını çevirip Kai'yi göremediğinde yüzü düştü ve kalabalığın arasında gözleriyle Hueningkai'yi aradı.

"Kimi arıyosun?"

"Hueningkai'yi arıyorum."

"Söylediklerimde ciddiydim, Yeonjun."

"Yürü git."

Yeonjun sarsak adımlarla kalabalığın arasına girdiğinde gülümsedi.

Soobin arkasından kulağına doğru eğildi ve gülümsedi.

"Neye gülüyorsun?"

"İnsanları dans ederken gördüğümde çok mutlu oluyorum. Sanki dans etmeyi ben icat etmişim de herkesin dans ettiğini gördüğümde gururlanıyorum gibi."

Soobin kıkırdadı.

"Dans etmeyi icat eden kişi bile dans ederken senin kadar zarif görünmüyordur."

Yeonjun duyduğu cümleyle arkasındaki bedene döndü ve kocaman gülümsedi.

Gözleri parlayan bedenin saçlarını karıştırdı Soobin.

"Eve gitmek istiyorum."

"Seni bırakabilirim."

Omuzlarını silkti, Yeonjun.

Soobin ince bileği kendi eliyle hapsetti ve kalabalık evden çıktılar.

"İşlek bir cadde burası, taksi geçer birazdan."

"Ben gidicem, sen gelme."

Sarhoşluktan ağzının içinde yuvarlanan kelimeler zar zor anlaşılıyordu.

"Seni eve bırakacağım Yeonjun."

"Ben yürümek istiyorum."

"Saçmalama, en az bir saatlik yolun var."

Yeonjun omuzlarını silkip yürümeye başladığında Soobin dışarıya derin bir nefes verdi ve Yeonjun'u takip etmeye başladı.

"Soobin."

"Hm?"

"Sen gay misin?"

"Bu nerden çıktı?"

"Beni öptün diye."

"Hiç düşünmedim, senden hoşlandığıma göre öyleyim sanırım."

"Benden hoşlanmıyosun, sadece boşluğa düştün ve sikecek birini arıyosun."

Soobin sinirle olduğu yerde durdu fakat Yeonjun onu umursamadan sarsak adımlarıyla ilerlemeye devam etti.

"Buna ne zaman son vereceksin?"

Yeonjun arkasına dönüp aralarında mesafe olan bedene anlam veremiyormuş gibi baktı.

"Neye?"

"İğrenç bir insan olduğumu düşünmeye."

"İğrenç bir insansın demedim ki, sadece fazla çapkınsın."

"Değilim, Yeonjun."

"Banane."

Soobin sinirliydi, çok sinirliydi fakat onu gecenin bir saatinde, tek başına, sarhoş bir şekilde bırakıp gitme düşüncesi hiç ama hiç cazip gelmiyordu.