അച്ചു റൂമിൽ വന്ന ശേഷം അച്ചുവിനെ തൊട്ടിലിൽ കിടത്തി തട്ടി കൊടുത്തു
അവൾ അവളുടെ ചേട്ടനെ കുറിച്ച് ഓർത്തു തനിക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യുന്ന ചേട്ടൻ പക്ഷേ ആ ചേട്ടന് വേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാൻ അവൾക്ക് സാധിച്ചില്ല എന്ന കാര്യം അവളെ വേദനിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
ഇതെ സമയം വിഷ്ണു അകത്തേക്ക് കയറിവന്നു
വിഷ്ണു: എന്താ മോളെ ഒരു ചിന്ത
അച്ചു: ഒന്നും ഇല്ല നിങ്ങള് പോയില്ലേ
വിഷ്ണു: ഇല്ല ഞാൻ പോയില്ല ഇന്ന് ഇനി പോയിട്ട് കാര്യം ഇല്ല
അച്ചു: എന്ന കുക്കുനെ നോക്കിക്കോ ഞാൻ അമ്മടെ അടുത്തേക്ക് പോവാ..
വിഷ്ണു അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു അവനോട് ചേർത്തു നിർത്തി
വിഷ്ണു: കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പോയ പോരേ...
അച്ചു: നിങ്ങള് മാറിയെ എനിക്ക് പോകണം
വിഷ്ണു: ഇല്ല അല്ലോ മാറില്ല അല്ലോ
അവൻ അച്ചുവിനെ കിസ്സ് ചെയ്തുകൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി അവളുടെ സാരി പതിയെ അഴിച്ചു കൂടെ അവന്റെ ഷർട്ടും എന്നാൽ അച്ചുവിന് ഇത് ഒട്ടും ഇഷ്ട്ടപെടുന്നുണ്ടായില്ല അവൾ അവനെ തള്ളി മട്ടികൊണ്ടിരുന്നു
വിഷ്ണു: plzz achu.... കുറെ ആയില്ലേ... ഇങ്ങനെ
അച്ചു: എനിക്ക് ഇപ്പോ വേണ്ട
വിഷ്ണു: plzz... dii.... ഞാൻ നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കില്ല
അച്ചു: ഒന്ന് നിർത്ത് നിങ്ങള് .... ഈ കാര്യത്തിന് വേണ്ടി മാത്രം ആണോ നിങ്ങള് എന്നെ സ്നേഹിച്ചെ....
അവളുടെ ആ വാക്കുകൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു ഭാരം പോലെ അവന് തോന്നി അവൻ അവളിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റ് മാറി കുഞ്ഞിന് അരികിൽ പോയി ഇരുന്നു അപോഴാണ് തൻ എന്താണ് പറഞ്ഞത് എന്ന ബോധം അവൾക്ക് ഉണ്ടായത്
അവൾ അവന് അരികിൽ പോയി നിന്നു
അച്ചു: ഏട്ടാ... സോറി ഏട്ടാ.. ഞാൻ അങ്ങനെ പറയാൻ പാടില്ലായിരുന്നു
എനോട് ക്ഷമിക് ഞാൻ ഇനി ഏട്ടൻ പറയുന്നപോലെ ചെയ്തോളാം എന്നോട് ക്ഷമിക്ക്
വിഷ്ണു അച്ചുവിനെ തള്ളി മാറ്റി അവിടെ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി
