17

8.3K 886 207
                                    

Sürekli birilerini, bir şeyleri bekleyen biri olarak beklemeye alışmıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sürekli birilerini, bir şeyleri bekleyen biri olarak beklemeye alışmıştım. Beklemek bir insana kolay gelebilir miydi? Bana geliyordu artık.

On iki yıl Rusya'ya yerleştirilmek için beklemiştim. Neyi beklediğimi bilmeden beklemiştim.

Gördüğüm eğitimler, Türk tarihi, Rusya tarihi, dil dersleri. Kültürel farklılıklara alışmak bir çocuk için zor olabilirdi ama vatan sevgisini aşılayan babam sayesinde bana zor gelmemişti. Çünkü Türkiye benim için çok başka bir mevzuydu. Atalarımın birbir zorlukla ve emekle, kanla ve terle kazandığı vatanımı başkalarına yar ve meze edemezdim.

Rusya'ya yerleştiğimde daha on üç yaşındaydım. Çocuktum ve ailemden kopmuş, tanımadığım insanlara aile gibi sığınmam söylenmişti.

Şimdi ise yıllardır beklediğim fırsat ayağıma gelmişti. Ivan, elinde tuttuğu çantada buradan kurtuluş biletimi tuttuğunu söylüyordu.

"Kuznetsov dikkatli adamdır, kolay kolay kandıramazsın." Dedi incelediğim fotoğraflardan birini kendi önüne çektiğinde.

"Biliyorum, bana Türk gibi davranıyorsun uyarısını verdi çoktan." Ivan'ın gözleri şaşkınlıkla büyüdüğünde, fotoğraf ortada kaldı, kendi önüne bile çekemedi.

"Kendini afişe mi ettin?" Diye sordu sesini yükseltmemeye dikkat ederek. Bahçede oturuyorduk ve etrafımızda kimse yoktu ama dikkat etmek zorundaydık.

"Hayır, Türkiyede kaldığım zamanlarda komşumla yakın olduğumu ve onunla askere gidene kadar iletişimde olduğumu anlattım." İçini rahatlatmak için devam ettim sonra. "O kişiyi kendime rol model olarak gördüğüm için hareketlerini kopyaladığımı söylediğimde zaten daha fazla üstelemedi, Vladimir'lerin ölen kızının katilinin peşinde olduğumu sanıyor." Vladimir evlatlık verildiğim ailenin babasıydı ve gerçekten kızını darp sonucunda kaybetmişti.

"Bu iyi, dikkat dağıtmak için sana bir delil de çıkardık mı şüphesi kalmaz." Dedi rahatlıkla.

"Katillerden bir iz bulundu mu?" Diye sordum merakla. Evlatlık verildiğim aile Türk istihbaratıyla anlaşmalı olduğu için katilleri bizimkiler arıyordu.

"Bulundu, polisin arşivindeki barın kamera kayıtları silinmişti ama barın sahibine ulaşıp gerçek kamera kayıtlarını aldık. Mahkeme için senin de izinde olduğun bir tarih belirlemeyi düşünüyoruz." Çantadan çıkardığı barın güvenlik görüntülerinin fotoğraf haline getirilmiş versiyonlarını önüme çekip dikkatle inceledim.

"Aileye sözümüzü tutmuş olduk." Dedim istemsizce gülümseyerek.

"Sana başka bir şeyden de bahsetmek istiyorum." Dediğinde, çantadan iki tane daha fotoğraf çıkardı. Beyaz kısımlarını üste gelecek şekilde masaya koyduğunda, dudaklarını birbirine bastırıp duraksadı birkaç saniye.

MAHŞER | GAY Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin