Η ζωή μιας πόρνης

Η Απαγωγή (Μέρος 2ο)

Το κόλπο έπιασε... Έπρεπε να φανταστώ ότι αυτό που ήθελε ήταν απλά το σωμα μου.... Αν το ήξερα θα είχα αποφυγει όλα όσα έγιναν χθες...
#: είμαι ο Νίκος...
Καθ: δεν νομίζω να χρειάζεται να συστηθώ φαίνεται να με ξέρεις
#: και εσύ με ξέρεις. Αλλά δεν με θυμάσαι...
Καθ: τι εννοείς;
#: Κατερίνα...

(Ξέρει και το κανονικό μου όνομα; Πως;)

Καθ: τι;
Νικ: είμαι ο θείος σου.... Ο αδελφός του πατριου σου.
Όπως κρατουσα το κομμάτι τις πίτσας μου έφυγε από τα χέρια και έπεσε στο κουτί.

(Τι είναι; ποιος ήρθε;)

Καθ: έχω εγώ θείο;
Νικ: ναι. Εμένα
Καθ: τώρα σοβαρά θες να το πιστέψω αυτό;
Νικ: ναι. Με έχεις γνωρίσει. Ήσουν 8 όταν σε είδα πρώτη φορα
Καθ: και γιατί δεν σε θυμάμαι;
Νικ: γιατί ήσουν πολυ μικρή για να συνειδητοποιήσεις τον τοτε κόσμο
Καθ: δεν σε καταλαβαίνω
Νικ: ξέρω ότι ο αδελφός μου σε βίαζε
Καθ: πως;
Νικ: μου τα έλεγε. Όλα.... Ξέρω τα πάντα για εσένα. Και ξέρω ότι τον σκότωσαν
Καθ: εμένα λοιπόν τι με θες;
Νικ: μου χρωστουσε λεφτά ο πατριος σου. Κάπως έπρεπε να καλυπτω τα έξοδα μου... Όμως όταν πέθανε μου άφησε μεγάλο ποσο ανεκπλήρωτο.
Καθ: και από εμένα τι θες; λεφτά;
Νικ: οχι....
Καθ: τότε γιατί στο διαλο με έφερες εδώ; Απλά για να με βιάζεις όπως έκανε και αυτός; Για να με δεις να είμαι χάλια; Για να παρεις εκδίκηση για τον αδελφό σου; Τι από αυτά;
Νικ: δεν είναι έτσι
Καθ: τότε πως είναι; Ακόμα και λυτρα να ζηταγες θα ήταν πιο λογικό από αυτό που έκανες. Όμως το έκανες για άλλο λόγο. Που δεν μου λες. Τρέφεις ικανοποίηση από το να με βλέπεις να είμαι ετοιμοθάνατη; Κοίταξε με... Δες τι μου έκανες.....

Τότε σήκωσα την μπλουζα μου που φορουσα ακόμα και του έδειξα μια ουλή που είχα κάτω από το στήθος.
Καθ: το βλεπεις αυτό;.... Από αυτόν είναι... Αυτός μου το έκανε.... Γιατι ήθελε να με βλέπει και να νιώθει ότι έχει αφήσει σημάδι στο κορμί μου, άρα του ανήκα.... Θες το ίδιο;
Νικ: με έχεις παρεξηγήσει
Καθ: τι θες απο εμένα Νίκο; Γιατί; ξέρεις ότι θα με ψάχνουν.... Γιατί να θες να βιάσεις την ανιψιά σου λοιπον;
Με αυτά μου τα λόγια το βλέμμα του από απολογητικό γυρισε πάλι στο σκοτεινό. Με έπιασε με δυναμη από το χέρι και με πεταξε κάτω.
Νικ: σκάσε πια. Ότι θέλω θα κάνω και για όσο θέλω
Καθ: ελα.... Βίασε με παλι... Το έχω συνηθίσει πια...
Νικ: δεν το θέλω...
Καθ: τότε γιατί;
Νικ: γιατί έχω περίεργο παρελθόν. Γι'αυτό είμαι έτσι.. Όπως ήταν και ο αδελφός μου...

Ξαφνικά έβγαλε την ζώνη του από το παντελόνι, την διπλωσε στα δυο και με κοίταξε. Ήξερα τι θα ακολουθήσει... Διπλωθηκα στα δυο και περίμενα. Τότε το πρώτο χτυπημα έσκασε στην πλατη μου. Ουρλιαξα από τον πονο και νόμιζα ότι έσπασε η πλατη μου.
Νικ: η μάνα μας έκανε την δουλειά που κάνεις και εσύ. Πήγαινε με τον οποιονδήποτε.... Πολλές φορές την βλέπαμε να την γαμάνε
Το δευτερο χτυπημα ήταν στα ποδια μου.... Δάκρυα άρχισαν να κυλάνε παλι στο προσωπο μου.... Δεν καταλαβαίνω όμως... Τώρα γιατί κάθεται και μου λέει την ιστορία της ζωης του; Τι με νοιάζει;
Νικ: ο αδελφός μου δεν ήταν έτσι. Έγινε... Είχε δει την μάνα μας να βιάζεται.... Όπως και εγώ... Δεν το αντέξαμε.... Ο πατερας μας, μας είχε παρατησει....
Το τρίτο χτυπημα ήταν στα χέρια μου.... Πλέον τα κλάματα είχαν γυρίσει σε λυγμους και το σωμα μου είχε μουδιασει....
Νικ: παίρνουμε ικανοποίηση από αυτό... Είμαστε παντα οι κυρίαρχοι..... Τίποτα λιγότερο... Δεν υποτασσομαστε για να μην δουν την αδυναμία μας.....
Τον κοίταξα με δακρυσμένα μάτια και κατέβασε την ζώνη. Πήγε να πει κάτι αλλά τελικά απλά έφυγε. Για άλλη μια φορά με άφησε έτσι.... Έκλαιγα δυνατά και όλο μου το σώμα πονούσε. Είχα γεμίσει γρατζουνιές, μελανιές και αίματα. Ένιωθα απαίσια που έβλεπα έτσι τον εαυτό μου.