Η ζωή μιας πόρνης

Ευχάριστες Εξελίξεις

Καθώς ανοιγω τα μάτια μου συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι σπίτι. Κοιτάω γυρω μου και καταλαβαίνω ότι είμαι στο νοσοκομείο και μετά θυμήθηκα τα τελευταία. Την ημέρα που το κάναμε με τον Άρη (κάτι που δεν ξέρει κανενας) εδώ μέσα και επειδή δεν έπρεπε η πληγη του άνοιξε και πρεπει να κάτσει και άλλο εδω... Σήκωσα το κεφάλι μου, το οποίο ποναγε φρικτά όπως και το σώμα μου, γιατί είχα πιαστει ολόκληρη και είδα τον Άρη να με κοιτάει.
Καθ: μμμ... Τι ώρα είναι;
Αρ: καλημέρα και σε εσένα
Καθ: ναι συγγνώμη... Καλημερα
Αρ: είναι 12:30 το πρωι
Καθ: πωωω... Έχω πονοκέφαλο... Τι ώρα θα έρθει ο Μάξιμος;
Αρ: κατά τη 13:00 λογικά
Καθ: ααα οκ
Αρ: ελα εδώ
Πλησιασα το πρόσωπο του και ο Άρης άρχισε να με φιλάει γλυκά. Τότε μια νοσοκόμα μπήκε στο δωμάτιο και απομακρυνθηκαμε.
Νοσ: καλημερα σας. Πως νιώθετε;
Αρ: ότι θέλω να φυγω απο εδω μεσα
Νοσ: το καταλαβαινω όμως η πληγη σας πρόσφατα ξανά άνοιξε οπότε θα πρεπει να σας κρατήσουμε λίγο ακόμα
Αρ: ποσο ακόμα;
Νοσ: θα εξαρτηθεί απο τον γιατρό αυτό
Καθ: εντάξει ευχαριστουμε πολυ

Αυτή πλησίασε τον Αρη και κάτι έκανε με τους ορους ενώ την παρατηρησα που τον κοιτουσε. Δεν εκανα όμως κάτι για να δω αν θα μιλήσει ο Άρης.
Νοσ: πάντως όλα φαίνονται μια χαρά
Αρ: ωραία καλό αυτό
Νοσ: ναι... Κρίμα πάντως
Αρ: συγγνώμη;
Νοσ: σας είχαμε συνηθίσει
Αρ: δεν πειραζει να ξεσυνηθισετε
Πήγα να γελάσω αλλά κρατήθηκα γιατί αλλιώς δεν θα σταματαγα και θα την έκανα να νιώσει άσχημα.
Νοσ: ελευθερος;
Καθ: εμμ....
Αρ: οχι... Νομίζω φαίνεται.... Μην με αναγκάσεις να σου πω τι έχω κάνει στην κοπέλα μου σε αυτό το δωμάτιο
Μου έκλεισε το μάτι και αυτή έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο.
Καθ: το τελευταίο ήταν λίγο αχρείαστο
Αρ: γιατί; δεν είπα ψέματα
Καθ: ναι αλλά δεν χρειάζεται να το μάθει όλος ο κόσμος
Αρ: γιατί όχι; να μην μάθουν δηλαδή ότι έχω την πιο όμορφη κοπέλα του κόσμου;
Καθ: κοπέλα;
Αρ: τώρα τι; πιστευεις οτι δεν θέλω να είμαι μαζι σου;
Καθ: δεν ξέρω...

Ο Άρης έπιασε το χέρι μου και με έφερε κοντά του. Με κοίταξε στα μάτια και ακουμπησε το άλλο του χέρι στον λαιμό μου.
Αρ: σου ειπα κάτι τις προάλλες το οποίο δεν συζητήσαμε και δεν ξέρω κατα ποσο το κατάλαβες όταν στο είπα
Καθ: για ποιο πράγμα μιλάς;
Αρ: σου είπα ότι είναι η τελευταία φορά που φευγω
Εμεινα να τον κοιτάω. Κάτι είχα ακουσει αλλά νόμιζα ότι λόγω της στιγμής άκουγα ότι να'ναι. Γι'αυτό και δεν ανέφερα κάτι.
Καθ: κάτσε.... Το εννοείς;
Αρ: ναι Κάθι...
Καθ: μα... Εσυ είπες ότι...
Αρ: ξέρω τι είπα και ξέρω τι έγινε. Όμως όλο αυτόν τον καιρό που έλειπα συνειδητοποίησα κάτι, για το οποίο έχει δίκιο ο αδελφός μου
Καθ: δηλαδή;
Αρ: είμαι όντως εγωιστής. Γιατί σε θέλω μόνο για εμενα. Μόνο δική μου. Κανενός άλλου. Δεν με νοιάζει τι έγινε όσο έλειπα και αν έκανες κάτι με κάποιον άλλον. Με νοιάζει ότι είμαι εδώ και σου ζητώ να με συγχωρέσεις για ότι έγινε. Σε θέλω Κάθι... Το κατάλαβα καλά τις προαλλες όταν ήρθες εδώ μέσα και ήσουν πανέμορφη και μου είπες ότι θα έβγαινες με άλλον. Μέσα μου εβραζα
Καθ: κοίτα βασικά αυτό ήθελα. Ο αδελφός σου είχε το σχέδιο και από ότι φαίνεται έπιασε. Όσο για τα υπόλοιπα. Δεν θα μπορουσα να σου κρατησω κακία σε αγαπω πολυ για να το κάνω. Και δεν θέλω να είμαι αλλουνου. Μαζί σου θέλω να είμαι... Αλλά κανονικά, ψυχικά... Οχι μονο σωματικά
Αρ: τι εννοείς ηταν σχέδιο του αδελφου μου;