Two Life

12. Arkadaş

Her kes çıktıktan sonra Ahmet ile Serdar bey oturup dinleniyordu. Derya içeri girdi ve dedi:

- Baba.

- Efendim kızım.

- Ben yarın arkadaşlarla dışarı çıkacağım.

- Hangi arkadaş? Kızım senin arkadaşınmı var?

- Evet baba. Sadece yurt dışındaydı. Bir tanesi 2-3 gündür gönmüş Londradan.

- Sende yarın ziyaretine gideceksin. Öylemi.

- Evet. Ne var ki, bunda?

- Kızım daha yeni kaçırıldın. Sana yeniden saldıra bilirler.

- Merak etme, bana bir şey olmaz. Yarın saat 1 de orda olacağım.

- Peki. Ama gideceğiniz yerin konumunu bana önceden atacaksın.

- Gerek yok aslında. Ama merak etme atarım.

- Tamam. Sen git uyu.

- Hoşçakal.

- Sende.

Derya odadan çıktığı an Serdar bey endişeli şekilde Ahmete söyledi:

- Ahmet, kızıma bir daha bir şey olmasına izin veremem.

- Peki. Korumaları yollarım.

- Olmaz. Kızım üzülür. Arkadaşları onunla dalga geçer. Onu takip etmesi için sadece 1 adam yollayacaksın. O adamı iyi seç.

- Ama böyle bir adamımız yok. Saldırırlarsa hepsi birlikte saldıracak. Ayrıca şunuda söylemeliyimki, kızınız adamlarımızın hepsini tanıyor. Onlardan birini gördüğü anda anlar.

- Şübhe çekmeyecek birisini yollamalıyız.

- Biliyorum saçma olacak. Ama Kağana ne dersiniz?

- Kızımı daha önce 2 kez kurtardı. Kızım anlar.

- Evet ama o restorana normal bir müşteri gibi gelirse anlamaz.

- Ahmet... Ne yap et, Kağanı ikna et.

- Merak etmeyin Serdar bey. Elimden geleni yapacağım.

Ahmet odadan çıktı ve Kağanı aradı. Kağan bu sırada projesini tamamlıyordu. Telefonun çaldığını gördü ve açtı:

- Buyurun Ahmet bey.

- Kağan, yardımına ihtiyacım var.

- Ne konuda?

- Derya.

- Ne oldu? Deryaya bir şeymi oldu?

- Hayır, hayır. Merak etme. Sadece şübhe.

- Ne şübhesi?

- Yarın Derya bir restorana gidecek. Ona saldırmamaları için orda olmanı istiyoruz.

- Neden ben? O kadar adamınız var.

- Derya onları tanıyor.

- Bilmem hatırlatmama gerek varmı, ama benide tanıyor.

- Ama oraya müşteri şeklinde gidersen anlamaz.

- Peki. Konumu saati gönderirsiniz. Orada olacağım.

- Teşekkür ederim. Hoşçakal.