korkuyorum °•yoonmin•°

4

Şarkı; Hozan BEŞİR - Elfida

Balım sen bu hikayedeki yoongiyi kötü bulmuştun dimi bu bölümde daha kötü eheh💅

Yapmaması için yalvarıyordum ellerimi bıraktığında onu tekrar itmeye çalışmıştım.

"yapma nolur! Bırak artık beni!"

Boynumu ısırmaya başlamıştı. Köpek misin amk?

Onun altından kurtulup yataktan kalkmıştım. Koşarak aşağıya inip mutfağa girmiştim.

"buyrun efendim bişey mi istediniz?"
"y yok"

Dağ ayası aşağıya inip yanıma gelmişti.

"evden hemen gidin... Yüzüme bakmayı kes! Çıkın evden!"
"T t tamam efendim"

Hizmetçiler ardına bakmadan koşarak çıkmışlardı

Yoongi kolumdan tutup oturma odasına sürüklemişti.

Yere itip vurmuştu. Kafamı korumaya çabalıyordum ama nafile heryerime vuruyordu.

"gerizekalı! Beni çok uğraştırıyorsun!"
"vurma lütfen acıyor!"
"sen bide hala konuşuyor musun?!"

Bana tekrar vurup yan taraftaki masada duran vazoyu alıp tek seferde sırtımda kırmıştı.

"AHHH!"
"bağırma!... Yürü Bahçeye!"

Gecenin bu saatinde bahçede ne yapıcak? Işıkları açıp havuza kadar çekiştirmişti.

Havuza itip saçımdan tutup kafamı çıkarıp geri sokuyordu

"yaptığım bişeye bi daha engel olmaya kalkışacak mısın?!"
"h h hayır"

kafamı havuzun mermerine vurmuştu.

"duyamadım!"
"HAYIR!"
"kendin çık şimdi"

Beni bırakıp kenara çekilmişti. Kafamdan kanlar akıyordu havuzdan zorlukla çıkıp tam içeri giriceğim sırada durdurmuştu.

Beni 2-3 adım öne alıp kapıyı kapatıp perdeyi çekmişti.

"benim evime, odama bu ıslak giysilere giremezsin"
"n ne y yapıcam?"
"soyunup çıkıcaksın"
"y yoongi nolur bırak çıkayım zaten üşüyorum..."
"hayırr dediğimi yap"

Yoongiye bakıp yavaşça üstümü çıkartmıştım. Yoonginin gözleri parlamaya başlamıştı. Bu kadar iğrenç birisi işte.

"yaklaş şimdi bana"

Ona yaklaştığımda kucağına alıp yukarı çıkartmıştım. Üstümde giysi olmadığı için aşırı kötü hissediyorum

Odada yatağa yatırıp üstüme çıkmıştı.

"şimdi sakın sesin çıkmasın! Yoksa kırarım kemiklerini!"
"lütfen yapma bişey... Korkuyorum..."

Kendisi de soyunup içime girmişti. Dudağımı öpüp parçalarmışcasına ısırıyordu

"mhh canım ç çok acıyor"
"sana sesin çıkmasın dedim!"

Yüzüme sinirli bi şekilde baktığında ellerimle ağzımı kapatıp ağlamam şiddetlenmişti. İçimde kopan fırtınalar, sarsılmalarım, acılar hepsi birlikte sanki beni öldürmek ister gibi üstüme geliyordu

"yoon-"
"söyle"
"lütfen yeter yemin ederim çok acıyor..."
"hiçbişey olmaz bebeğim"

Dudağımı öpüp devam etmişti. Hiç mi insafı yok? Hiç mi acıma duygusu yok?...

İçimden çıkıp dizlerimi büküp iki yana açmıştı. Parmağını içime sokmuştu.

"ağzını aç..."

Ellerimi çektiğimde dudağımı öpmeye başlamıştı.

O gece aynı devam etmişti...

Sabah

Erkenden kalkıp daha yoongi yatarken üstümü değiştirip aşağıya inmiştim.

Misafir odasına gidip oradaki dolabı açıp içine girip ağzımı kapatıp ağlamaya başlamıştım. Yoongi beni Bi tek burada bulamaz bu gün mümkünse onu görmek istemiyorum dünden kalan yaralar canımı fazlasıyla yakıyordu

Yazar

Yoongi kalktığında yanında jimini göremeyince hızla yataktan kalkıp korumalara onu aramalarını söylemişti.

Kendisi üstünü değiştirip jimini aramaya başlamıştı...

Bakmadıkları oda, yer kalmamıştı. Sesinde çıkmadığı için bulunması oldukça zorlaşıyordu

Yoongi yavaşından sinirlenmeye başlamıştı. Heryerde jimini arıyorlardı yoongi artık kaçtığını düşünmeye başladığı için siniri fazlasıyla artmıştı.

"jimin kaçtıysan seni çok fena döverim!"

Yoongi misafir odasına girmişti son olarak heryeri arıyordu ama tek bakamadığım yer olarak dolap kaldığını fark edip dolabı açmıştı.

Karşında gözyaşları içinde uyuyan bi jimin beklemiyordu

Onu yavaşça kucağına alıp odaya götürmüştü.

Jimin

Gözümü açar açmaz yanağımı okşayıp beni izleyen bi yoongi bekleyeceğim son şeydi

Korkarak geri çekilmeye çalıştığımda belimden tutup tamamen kendine çekmişti.

"n nolur bişey yapma bana"
"o dolapta ne işin vardı?"
"b ben... Bu gün de canım yanmasın diye..."
"canını mı yakıyorum?"
"e e evet"

...

Körpü
HGV sunar...