korkuyorum °•yoonmin•°

9

Ben ayağa kalkıp aşağıya inmiştim. Yoongi de arkamdan izlemişti.

Salondan bahçeye gitmiştim. Bahçe koltuğuna oturup korumayı çağırmıştım ama bu güneş gözlüğü takıyordu ve bu benim bişeyler istediğim koruma...

"gözlüğü çıkart ve bana bak!"

Gözlüğü çıkartmıştı. Ama bana dönmemişti.

"bana bak dedim sana!"
"efendim nerede olduğunuzu bilmiyorum..."
"nasıl ya kör değilsen arkandayım"

Arkasını dönmüştü... Ama gözleri...

"y-yoongi mi yaptı?..."
"hayır efendim..."
"yalan söyleme yoonginin yaptığı çok belli..."
"evet ben yaptım!... Nasıl güzel olmuş mu sana özel yaptım!"
"d-delirdin mi?! Baktı diye iki gözünü de çıkartmak ne ya?!"
"bakmaması konusunda hepsi bu işe alınırken uyarılıyor! Ama kurallara uymazlarsa böyle yaparım!"
"öldürsen daha az canı acırdı! Cani misin sen?! Nasıl canının yandığını bilemezsin!"
"öldürsem daha mı az acırdı?"

Yoongi belindeki silahını çıkartıp korumanın kafasına sıkmıştı. Koruma havuza düştüğünde havuz kanla kaplanmıştı. Kim bilir gözleri çıkartılırken nasıl canı yandı...

O anın korkusu ile yoongiye sarılmıştım. Sonrasında anında yoongiden uzaklaşmıştım.

"sen... Cidden çok canisin!"
"sana benden başka kimse bakamaz... Yoksa sonu böyle olur..."
"s-sen vahşisin... Cidden vahşisin!"
"teşekkürler bebeğim... Sen niye bu kadar üzüldün?"
"canı ne kadar acıdı hiç düşünmedin mi?! O yardım çığlıklarını hiç duymadın mı?! Ben o çığlkıları çok iyi tanırım! Senden kurtulmak için çok çığlık atmıştım!"
"sen ona aşık mı oldun?! Seni niye ilgilendiriyor bu kadar?!"
"olmadım!... Olamam!"
"niye olamıyormuşsun? Zaten benden nefret ediyorsun"
"evliyim ben başkasına aşık olamam! Kimseye aşık olamam!... Ş-şu adamı da çıkartsınlar lütfen!"
"nereye?"
"salona?"

Arkamı dönüp içeri girmiştim. Salona geçip oturmuştum. Televizyonu açtığım an yoongi içeri girmişti.

Yazar

Yoongi gidip jiminin yanında oturmuştu. Jimini kendine çekip önce dudağını öpmüştü sonra kafasını omuzuna yaslamıştı. Jimin kısık ses ile "çok korkunçsun" demişti. Fakat bu yoonginin umrunda dahi olmamıştı aksine hoşuna gitmiş gibi sırıtıp kıkırdamaya başlamıştı...

Bi süre sonra jimin uyuya kalmıştı. Kollarını yoongiye sarıp iyice yaklaşmıştı. Yoongi ne olduğunu anlayamadan bakmıştı.

"bebeğim... Jimin... Uyuya kalmış..."

Yoongi jimini kucağına oturttuğunda jimin kollarını bi koala misali tamamen sarmıştı. Yavaşça ayağa kalkıp odalarına gitmişlerdi... Yoongi jimini yatağa bırakıp, jiminin tişörtünü çıkartmıştı yavaşça. Karnına öpücükler bırakmıştı.

Jimin ani gelen hareketle uyanmıştı. Üstüne baktığında yoonginin bi eli göğüsündeydi

"yoongi... Ne yapıyorsun?"
"hiç biraz bebeğimle ilgileniyorum... Karınındaki morarıklar ne?"
"ne morarığı?... Sen yaptın ya... Cidden hatırlamıyor musun?"
"ha o zaman güzel... Korumaya çok mu üzüldün?"
"çok değil ama üzüldüm... Ayrıca ne bilim gözleri olmaması faaln o havuz artık benim travmam gibi bişey... Off! Niye yaptın hiç mi acımadın ya?!"
"jimin! Benimle bi koruma parçası için tartışma! Sana da aynılarını yaparım!"
"yapsana lütfen ya!"

Bana sert bi tokat atmıştı. Yakamdan tutup sertçe duvara vurmuştu. Ben yere çöküp ağlamaya başlamıştım o da yatağa oturmuştu.

"zırlama! Bi koruma parçası ile benimle kavga ediyorsun farkında mısın?!"
"adamın gözleri yoktu... Sesinde çaresizlik vardı... Bana 'nerede olduğunuzu bilmiyorum' dedi!..."
"seni niye bu kadar ilgilendirdi acaba?!"
"hem üzüldüm... Hemde ya bunları birgün bana da yaparsan? Yapmayacağın şey değil... Eşin olmama rağmen acımadan dövdün kemiklerimi kırdın!... Çok canımı yakıyorsun... Senden kurtulmak istiyorum! Beni de öldür yalvarırım! Nolur öldür artık senin işkencelerine dayanacak gücüm yok! Lütfen öldür!"