Little boy ✰ | KookV

Part 12 ~ (last)

نور ملایمی، از پرده های نارک عبور می‌کرد. ملافه بینشون پیچیده شده بود و صحنه ای رویایی ساخته بود. تهیونگ و جونگکوک در کنار هم دیگه، مثل شب های دیگه خوابیده بودن.

اونا بهم اعتراف کرده بودن و الان با خیالی راحت، در حال استراحت بودن. نور به صورتشون می‌تابید که باعث می‌شد کم کم چشماشون رو باز کنن.

_صبح بخیر کوکی!

_صبحت بخیر بیبی بوی (نیک نیمش😔🤌🏻)

_یاا! چه طوری همیشه نیک نیمای جدید می‌سازی کوک؟

_دیگه ما اینیم کیوتی پای.

تهیونگ لباشو غنچه ای کرد (همون حالت pout) و پوفی کرد.اونا از رخت خواب بلند شدن و روتین روزانه اشونو انجام دادن.

﹎﹎﹎

اون روز تهیونگ خیلی استرس داشت چون تولد کوکی هیونگش بود و می‌ترسید که جونگکوک از کادوش خوشش نیاد. آخه ته چند روز وقت گذاشته بود تا فکر کنه و بتونه بهترین کادو رو درست کنه، خب اون دوست داشت خودش کادوش رو درست کنه تا یادگاری بمونه؛)

(کادو به این خوشگلی، کوک حتما خوشش میاد که🫀✨)

تهیونگ چند روزی رو زمان گذاشته بود تا گلدوزی کنه و اون کادو ها رو درست کنه.حتما براتون سؤاله که تهیونگ چیجوری گلدوزی بلده؟ خب وقتی ۱۲-۱۳ سالش بوده بعد مدرسه پیش مامان پزرگش می‌رفته و مامان بزرگشم بهش یاد می‌داده✨

اون شب، شب مهمی بود، شاید تهیونگ چیزی رو تجربه می‌کرد که هیچ وقت تجربه نکرده...👀

کاغذ ها و تمامی پارت های کادوش رو توی جعبه ای کوچک، به همراه نامه ای گذاشت و درش رو بست تا برای شب آماده باشه.

﹎﹎﹎

(تایم اسکیپ- شب اون روز)

هر دو خوشتیپ کرده بودن و هر دو جدا گانه در حال آماده شدن برای اون شب، با شاید هم خاطره انگیز ترین شب؟
(هعی...ناش ناش ناش *همون نچ نچ خودمونه*😔🤌🏻)