Dangerous Vampire

{2}

O olayın üstünden tamı tamına neredeyse üç gün geçmişti. Projemizi düzgün yapamadığımız için düşük not alsakta inanın bana dördümüzün de tek derdi bu değildi. Kitabı gözümün önünden hiç ayırmıyordum. Kitap bizi hala her ne kadar korkutsa bile yavaş yavaş o olanları unutmaya çalışıyorduk. Ancak düne kadar her şey değişmişti. Neden mi? Hemen anlatayım.

İki gün önce bir rüya daha doğrusu bir kabus görmüştüm. Aynı adamlar, yada ruhani varlıklardı. Beni öldüreceklerini söylüyorlar, beni sürekli bir dağdan aşağı fırlatıyorlardı. Gece gece yatağımdan ter içinde kalktığımda penceremin açık olduğunu gördüm. Ama kapattığımdan emindim. Ancak asıl korkutucu tarafı bu ki, bende dahil olmak üzere aynı kabusu, taehyung, jungkook ve hoseokta görmüştü. Aynı gece hiç birimiz sabaha kadar uyumamıştık ve kitapı denize atmaya karar vermiştik.

Öylede olmuştu sabah kalktığımda ilk işim deniz kenarına gitmek oldu. Hiç düşünmeden kitabı denize fırlattım. Bir süre arkasından baktıktan sonra eve geri dönmüştüm. Tam kurtulduk diye sevinirken birden onun yansımasını görmüştüm. Halisülasyon olduğunu düşünmüş boş vermiş ve derslerimi aksatmamak için ders çalışmaya odama çıkmıştım. Ancak çalışma masamın üstünde kitabı görmem ile çığlığı basmıştım.

Bizimkiler endişeyle odama gelip ne olduğunu sorduklarında kitabı göstermiştim. "Bu kitap kesinlikle lanetli" diye hoseok söylenmeye başladığında taehyung onu onaylamış "bencede" demişti. "Şimdi ne yapacağız? Jimin yanlış kitabı mı attın yoksa?" diye jungkook sorduğunda "sanmıyorum hepiniz gördünüz zaten" demiştim. "Yakalım" hoseok düz bir sesle söylediğinde "katılıyorum" diye jungkook söylemişti. "Ne yapalım peki o zaman" demiş ve kitabı dikkatlice almış ve bahçeye çıkmıştık. Bahçedeki kulübeden benzin alıp gelmiştim. Kitabın üzerine iyice benzin döktükten sonra taehyung'un uzattığı çakmağı almış ve yakmıştım. Sonra hiç düşünmeden kitabın üstüne atmıştım. Kitap aniden alev almaya başlayınca bir umut sevinmiştik. "Sanırım bu sefer oldu" dedim onlara. Kitap iyice kül oldukta artık kurtulduğumuzdan emin olmuştuk.

"Bu sefer başardık!" dedi jungkook küçük çocuklar gibi. Şirince söylemesine güldükten sonra içeri geçmiştik. "Hoşikkkk çok açım" dedim hoseoka. Gülümsemiş "ben bir  şeyler hazırlarım" demiş ve mutfağa gitmişti. Biz üçümüzde burada beklemek yerine yukarı odalarımıza çıkmıştık. Kendimi hiç düşünmeden yatağa atmış ve telefonumla oynamaya başlamıştım. Ancak bizim gruptan mesaj gelmeye başlayınca biraz gülmek amaçlı mesajlar kısmına tıklamıştım.

Garip insanlar
Jhope:
Çoçuklaaaarrrrr ne yemek istersinizzz🥰🥰

Jeykey:
Hmmm, ben ramen istiyorum yanında da soju olsun hoşik🍝🍜

Tata:
Tavuk olsun yanında hoşik 🍗

Jhope:
Aşçımıyım ben be aaa ramen yapacağım o kadarrrr

Jimile:
Ne yaparsın bilmem ama çabuk ol hoşik çok açım🤤

Jhope:
Ayyhhh yeter be ben sizin anne-
Lan lan yemek yanıyor aaağğğ 😱😱

Jeykey:
Hoşik?

Jhope:
Efendim jeykeycim 💞 🤗

Jeykey:
🖕🏻🖕🏻🖕🏻

Jhope:
Ayıp ayıp 😭😭