Sevgi nedir diye sordum kendime.
İki kelebekdir dedi yüreğim.
İki mutlu, raks eden kelebek.
Peki sevilmemek, sevilememek nedir?
İşte ona bir cevab bulamadım.
Nasıl anlatayım. Her kes güzel yollarda, ben adım bile atamamışım gibi. Her kes sevilmiş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kitabda geçen bütün kişi ve kurumlar tamamen hayel ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumalarla hiç bir ilgisi yokdur.
Bölüme başlamadan önce yıldıza basarmısınız? Ve rica ediyorum satır arasında yorumlarınızı belirtin. Sizlerin fikirleri benim için önemli :))
Keyifli Okumalar!
Şarkı: Didomido-Bahsetmem lazım.
🦋
Sebeb'siz sevmek'midir aşk? Nedeni olmadan bağlanmak'mıdır birine? Gözler'ine bakdığında erimek'midir içten içe? Eller'ini tutduğunda titremek'midir tüm benliğinle?
Hatta sarılmamakmıdır utançtan? Çünkü utanmakdır aslında sevmek demi?
Sevmek nedir aslen?
Ölmek'mi uğruna?
Yaşamak'mı onunla?
Yoksa ayrılmak'mı gerekince?
Nedir insanı başkasına bağlayan?
Güzelliği'mi?
Bilmez kimse bu soruların cevabını.. Kimi sever güzelini, kimi sever özelini.
Benim Evren'e karşı hiss etdiklerim neydi peki?
Aşk'mı?
Hoşlantı'mı?
Mesela ona dokunurken, gözlerine bakarken, gülümsemesini izlerken, ona yakın olub, elini tutarken kalbimde hiss etdiğim huzur, güven, heyecan ve adını bile bilmediğim garip bir duygu niyeydi?
Neden bunca yıl kendimi hiç bir yere ait hiss etmemişken, şimdi Evrenin yanına kendimi ait hiss edib onu Evim olarak görüyordum?
Hiç bir zaman sevilmediğimi ve yalnız olduğumu hiss ederken neden Evren bana sevildiğimi ve yalnız olmadığımı hiss etdiriyordu?
Evren bu kısa sürede neden bana Evim'deymişim gibi hiss etdiriyordu?
Bu soruların cevabını bilmiyordum ama bildiğim tek bir şey vardı.
Evren benim Evim'di. Onun yanında güven var. Huzur var. Şefkat var, sevgi var. Onun yanında benim yaralarımı saracak olan pansuman var.
