Sevgi nedir diye sordum kendime.
İki kelebekdir dedi yüreğim.
İki mutlu, raks eden kelebek.
Peki sevilmemek, sevilememek nedir?
İşte ona bir cevab bulamadım.
Nasıl anlatayım. Her kes güzel yollarda, ben adım bile atamamışım gibi. Her kes sevilmiş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kitabda geçen bütün kişi ve kurumlar tamamen hayel ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumalarla hiç bir ilgisi yokdur.
Bölüme başlamadan önce yıldıza basarmısınız? Ve rica ediyorum satır arasında yorumlarınızı belirtin. Sizlerin fikirleri benim için önemli :))
Keyifli Okumalar!
Şarkı: Bengü Beker-Sana yıldızları ödediğimden.
🦋
Burnuma gelen çikolata kokusuyla kaşlarımı çatmışdım. Sol tarafıma dönmüş bir şekilde yatarken yüzümü de karanlık bir şeye gömmüşdüm.
Yüzümü gömdüğüm şey bir yastık olamazdı. Çünkü yastıkdan Evren'in kokusu gelemezdi. Ve de yastıklar henüz bir insanı sarıb sarmalayacak özellik'de değildi.
O zaman bana sıkıca sarılmış olan kimdi?
Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda göz hizama siyah bir gömlek girmişdi. Bakışlarım biraz yukarıya tırmandığında da ne zaman baksam huzuru bulduğum yüz tam karşımdaydı.
Evren burdaydı.
İki koluyla da belimi sarıb sarmalamış, yüzünü de saçlarıma gömmüş bir şekilde huzurla uyuyordu.
Bense bir elimi Evren'in karnına dolamış, yüzümü de göğsüne saklamışdım.
Midemde ki kelebekler yavaşdan kanat çırpdığında o kelebekleri heyecan değil de, hayal kırıklığı karşılamışdı.
Evren'in yüzüne bakarken sertçe yutkunmam huzurumu bir gün tamamen kaybedeceğimi hiss etmemdendi.
Huzur bir gün benden gidecekdi. Ya da belki de ben bir gün huzur'umu burada bırakacak ve çok uzak yerlere gidecekdim.
İntikam aşk'ı doğurmuş ola bilirdi ama aşk hiç bir zaman intikam ateş'ini söndürmeyecekdi. Bu yüzden de huzur er ya da geç Evren'le ben'i terk edecekdi.
Boğazımı temzileyib doğrulmak istediğimde Evren'in kolları daha da sıkılaşmış ve gözlerini açarak çatık kaşlarla yüzüme bakmaya başlamışdı.
Gözlerimiz bir biriyle kesişdiğinde yüzümde zerre duygu yokdu. Halbu ki içimde Evren'e karşı ne duygular vardı.
"Ne işin var senin burda?" Diye sorduğumda buz gibi çıkan sesime Evren sertçe yutkunmuşdu.
