1 Bölüm.

1.1K 39 30
                                    

Bu kitabda geçen bütün kişi ve kurumlar tamamen hayel ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumalarla hiç bir ilgisi yokdur.

Bölüme başlamadan önce yıldıza basarmısınız? Ve rica ediyorum satır arasında yorumlarınızı belirtin. Sizlerin fikirleri benim için önemli :))

Keyifli Okumalar!

Şarkılar: Sezen Aksu/ Küçüğüm.

🦋

"KARAR VERİLMİŞDİR" diye bağırarak tokmağa vuran hakim amcanın sesiyle salonda olan her kes ayağa kalkmışdı. Bense şaşkın gözlerle etrafımdakı insanlara bakıyor ve durmadan ayağımı sallıyordum.

Aslında benim burda olmam yasakdı ama zorla girmişdim. Hem bana yasaksa babama nefretle bakan kara gözlü çocuğa da yasak olmalıydı.

"Anne?" Diyerek kafamı kaldırıb ayakda, ağlayarak karşısına bakan anneme bakdım "Ne zaman gidicez?" Annem dönüb bana bakdığında yüzümü buruşdurarak "Çok sıkıldım" demişdim.

"Birazdan gidicez kızım" Çokca ağladığı için sesi kısılmış ve bana zorla gülümsemişdi.

"Süleyman Acara 31 yıl hapis cezası verilmişdir"

Annem elini ağzına tutarak ağlamaya başladığında abim annemin elinden tutarak sandalyeye geri oturtmuşdu.

31 yıl hapis cezası ne demekdi? Annem neden bu kadar çok ağlıyordu? Biz neden evimizde değildik?

Kapıda duran iki asker babamın koluna girince yerimden kalkmış ve babama doğru koşmuşdum.

Babamın karşısında durduğumda bana üzüntüyle bakarak kafasını eğmişdi.

"Baba?" Biraz daha yaklaşıb bağlı olan ellerini tutmuşdum "Baba seni nereye götürüyorlar?" Babam kafasını kaldırıb bana bakarak kısılmış sesiyle "Kızım. Annenin yanına git." Demişdi.

Gözünden bir damla yaş akdığında kaşlarımı çatmışdım. Babalar ağlamazdı ki. Benim babam neden ağlıyordu?

Asker amca beni kenara nazikce itdikden sonra tekrardan babamı yürütmeye başlamışdılar "NEREYE GÖTÜRÜYORSUNUZ BABAMI?" bağırarak bir kez daha koşarak gitmiş ve babamın önünde durmuşdum "BIRAKIN BABAMI ONU NEREYE GÖTÜRÜYORSUNUZ?" Sinirle babamın iki kolundan da tutan asker amcalara bakarken babam dizlerinin üzerine çökmüş ve iki elimden de tutmuşdu.

"Kızım." Şefkat dolu sesini duyduğumda babama dönümüş ve dolan gözlerimle babamın gülümseyen gözlerine bakmışdım "Baba? Seni nereye götürüyorlar?" Gözümden bir damla yaş yanağıma doğru akdığında babam yanağımdakı göz yaşını elinin tersiyle silmişdi.

"Şimdi ben küçük bir yolculuğa çıkıcam. Ve sende annenin yanına gidib uslu bir kız olarak beni bekleyeceksin."

Burnumu çekerek önüme düşen saç telini geriye doğru itmişdim.

"Bir daha gelmiycekmisin?"

"Gelicem. Ama sen büyüyünce gelicem."

"Ama ben sensiz yapamam ki. Benim büyümem çok uzun" sesim titremiş ve gözümden yaşlar ard arda akmışdı.

Bana Sevmeyi Öğret Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin